Versie

april 2013



uw keuze
A
B
C
D
E
F
G
H
 I 
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
W
Y
Z

Proefnotities en punten op distillery
Bron: Nico Meijboom


Whisk(e)y


score


Opmerkingen

nieuw na

 juli 2011

  St. Magdalene
St. Magdalene 1964-1982, 18Y, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, 40% op label/43% op tax sticker 93 Op verjaardag Andre B. (13-1-2005) eindelijk de grote gemiste Magdalene van zijn maart 2004 proeverij kunnen testen. Een werkelijk fantastische neus: kersen, chocolade, sherry, zeer elegant hout (vatkwaliteit Longmorn-Glenlivet/oude Macallan) en zeer belegen malt. Op basis van de neus lijkt deze whisky veel ouder dan 18Y. Ook de smaak is overdonderend met veel prachtig sherryhout, perzik, kersen, lychee, kokos, vanille en malt. Dit raad je nooit meer als een Lowland whisky. Het lichte en subtiele Lowland karakter van Magdalene is verdwenen en vervangen door een zwaar sherryhoutkarakter. Een druppeltje water geeft weinig verandering. In de prachtige maar iets te droge afdronk gaat na enige tijd het hout erg overheersen. Naar mijn idee niet beter dan de 30Y uit 1966, maar wel totaal anders. Het is maar net waar je zin in hebt.  
St. Magdalene 1966-1994, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, 40% 93 Genietschapsbijeenkomst 9 september 2006 & 3 januari 2009. Neus: fantastisch! Enorm fruitig (perzik, mango,ananas) en heerlijk zoet. Smaak is zeer zacht en heeft meer body dan de voorafgaande 15Y. Meer groene tonen in deze expressie (tomaat, groenten). Fantastisch subtiel en fruitig. Afdronk heeft een prettig bittertje. Drinkt als limonade en is gevaarlijk lekker. Alweer een fantastische botteling die ik ook zelf heb weten te bemachtigen.  
St. Magdalene 1966-1995, 29Y, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, 40% 93 Knallende afsluiter van genietschapsbijeenkomst 17-6-2006, waar de Bo$$ voor een verticale Magdalene tasting zorgt. Neus is zeer veelbelovend: zacht, subtiel, enorm perzik en ander zacht tropisch fruit, prachtig hout, licht kruidig, maggi en zoete belegen malt. Smaak: superzacht (alcohol is nauwelijks te proeven) en toch veel body: fruitcocktail (perziksap, aardbei, ananas, banaan) en ander tropisch fruit, malt, heerlijke zoete vanille en een prachtige ingetogen houtsmaak voor zo'n oude whisky. Fantastische balans en ondanks de hoge leeftijd nog steeds een uiterst toegankelijke en subtiele whisky. Ook in de afdronk helemaal perfect bitterzoet. De score inclusief alle superlatieven blijven gehandhaafd op de bijeenkomst van 9-9-2006 en 3 januari 2009 waar hij head to head staat met de 1966-1994. Op 14 maart 2009 komt hij niet goed uit de verf en is de afdronk bitterder en tamelijk droog.  
St. Magdalene 1966-1996, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, 40% 93 Op verjaardag Andre B. (14-1-2004) grote verrassing. Neus is veelbelovend complex: prachtig hout, heerlijk zoet fruitig (perzik), belegen malt. De neus ontwikkelt zich al in het glas. Smaak: superzacht, perzik, vanille, malt, licht bittertje en een prachtige houtsmaak. Je proeft bijna geen alcohol in deze honingzoete genietwhisky. Een vleugje turf in de verte. Fantastische balans en ondanks de hoge leeftijd nog steeds een subtiele whisky. Ook in de afdronk blijft alles goed gaan: bitterheid neemt iets toe, fruit schuift van perzik naar zoete grapefruit, hout blijft volledig onder controle en prettige droge nasmaak. Een perfect gebalanceerde whisky waar je van kan blijven drinken. Dit was de eerste Lowland in de top!! Punten exact bevestigd op volgende verjaardag Andre op 13-1-2005. Derde keer proeven bij Jos op 17-6-2006 1 puntje eraf door de iets bittere afdronk in vergelijking met de fabelachtige 1966-1995 en op 9-9-2006 weer terug naar 93. De neus is wat complexer en intenser dan de 1995, maar de smaak iets ruwer. Blijft allebei echter fantastisch spul.  
St. Magdalene 15Y, Feb 1964 - May 1979, Cadenhead Dumpy Bottle, 45.7% 91 Een heel bijzondere oude fles geproefd dankzij Andre Bos op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006. Neus: heerlijk zoet en belegen, "oude malt" (bestaat er dan toch flesrijping of komt het door de kolen..), perzik, abrikoos, geparfumeerd, tomaten. De smaak is enorm intens en toch zacht. Cassis, perzik, mango, marmelade, kokos, honing. Enorm zoet en fruitig. Het fruitfeest blijft doorgaan in de afdronk waarna het karakteristieke bittertje langzaam naar voren komt. Het hout is aanwezig, maar overheerst geen moment. Geweldig souvenir uit het grijze verleden.  
St. Magdalene: Linlithgow 30Y, 59.6%, 1973-2004 91 12e op festivalzondag 2005. Tijdens het proeven van de Imperial 11Y duwt iemand me zomaar een topper uit de Diageo stand in de hand om "even te testen". De neus is enorm fruitig (tropisch fruit, perzik) en suikerzoet. Smaak is zeer intens en perfect in balans. Lange verwarmende afdronk met een mooi bittertje. Onverdund prima te drinken (91). Tweede keer geproefd op Pot Still festival 15 april 2007 als slotwhisky met identieke score.  
St. Magdalene 1965-1990, 25Y, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, 40% 90 Mijn laatste bij Andre B. op 27-3-2004. Neus is weer zeer subtiel, belegen, koffie, en superfruitig (abrikoos, perzik). Perfecte zoete smaak met de inmiddels bekende licht bittere Magdalene karakteristieken. Ietsjes dun na de reeks cask strength, maar dit is waarschijnlijk geen probleem als je deze als eerste drinkt. Tweede Lowland in de top en Magdalene in de distilleerderij top 10 (mits lang gerijpt; de jong gebottelde Magdalenes zijn beduidend minder interessant). De 68 punten van Jackson is een belediging (91). Tweede keer proeven op genietschapsbijeenkomst 9 september 2006 scoor ik deze net onder de Cadenhead dumpy.   
St. Magdalene 23Y, 1975-1998, 41.5% (Cadenhead's) 90 De 5e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004. Neus: heerlijk zoet en veelbelovend. Weinig malt/turf maar ladingen fruit. De fruitsensatie zet zich door in de smaak: citrus, perzik, ananas. Minder complex dan de G&M CC, maar overheerlijk en superzacht. Ook in de afdronk blijft dit een sublieme whisky met veel vanille en een bittertje. Smaakt absoluut naar meer...  
Linlithgow 1970-2002, 31Y, 52.4%, Douglas Laing "Old & Rare" reeks, 139 bottles 89 Supertasting Andre 29-10-2005. Neus: subtiel en krachtig, net gewassen lakens, gember. Smaak: scherp, prikkelend, malty, peperig, kruidig. Met water een stuk toegankelijker: meer citrus, vers gebakken brood, licht zilt, vlees. De smaak is zilt (Bruichladdich...), zoet (Bazooka bubble gum), noten, waxy. Veel substantie. De afdronk is verwarmend met een bitterkoekjes nasmaak. Een hele reis en een heel bijzondere expressie van deze normaal zo subtiele Lowlander.  
St. Magdalene 23Y, 1970, 58.1%. Rare Malts. 89 De 9e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004 (de 8.5de was een klein slokje Rare Malts 19Y ter referentie met deze). Neus: krachtig, fruitig en duidelijk turf. Smaak: prachtige cask strength met subtiele fruitsmaken, turf en plantaardig karakter. Geen behoefte om hier water bij te doen. Mooie rijke afdronk met licht droge houtsmaak en prikkelend. Net iets beter dan de 19Y naar mijn smaak.  
St. Magdalene: Linlithgow 26Y, 1975-2001, 51.5%. Signatory Dumpy Bottle. Oak cask no 961/36. 89 De 10e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004. Neus: krachtig, heerlijk zoet fruit (meer abrikoos dan perzik) en malty. Smaak is wederom een prachtig evenwicht tussen zoet en bitter. Iets turf, veel vanille en licht plantaardig. Prikkelende verwarmende afdronk met mooie houtsmaak. Kan zich zeker meten met de Rare Malts. Fles bleek gelukkig nog te koop!  
Linlithgow 25Y, Vintage 1982, 46%, cask 8902, distilled 08.12.1982 and bottled 22.04.2008, 245 bottles, Single malt of Scotland 88 14e Leiden 2008. Neus: clean, licht rokerig, mooi hout. Smaak: intens hout, heerlijk zoet, fruitig (perzik), malt. Droge houtafdronk met iets bitter. Vrij complexe en atypische magdalene.  
St. Magdalene 19Y, 1979, 63.8%. Rare Malts. 88 Onverdund al zeer aromatisch maar met teveel overheersend alcohol. Verdunnen is essentieel om deze sublieme whisky te openen! Neus is dan heerlijk zoet, belegen hout en rijp fruit. Een zeer complexe smaak: hout, peper, kandijsuiker, kaneel. Plotseling komt kruidigheid en licht turf naar voren en blijft heel lang de stevige zoete eikenhoutafdronk bepalen. Bij herproeven blijkt het lastig de juiste hoeveelheid water te vinden. Het gebeurt regelmatig dat ik hem verpest met teveel water (wordt scherper) of dat hij potdicht blijft door te weinig water. Score schommelt tussen 82 en 91 !! Als 6e bij Jos op 17-5-2003 op 88 gewaardeerd en in de aftertasting bij AndreZ op 28-5-2011 op 87.  
St. Magdalene 24Y 41.6% (Cadenhead's Lowland Miniatuur) 88 Neus: zoet, bourbon, kruidig, esterig-fruitig. Smaak zeer zacht met fruit, vanille en veel hout. Droge zoete afdronk. Alweer een uitstekende Magdalene.   
St. Magdalene 24Y (1975-1999), 42.1% (Cadenhead's Lowland Bond reserve). Bourbon hogshead (156 bottles!) 87 Neus: heerlijke belegen zoetheid, bourbon, ladingen rijp fruit. Smaak zeer zacht met fruit (perzik, abrikoos), amandel, hout en veel vanille. Een lange, licht droge zoete houtafdronk. Smaakt soms een beetje te zoet; ben je niet altijd voor in de stemming.  
Linlithgow 27Y, 50%, Silver Seal Whisky Company, distilled 1974, 220 bottles 87 Limburg festival 2010 (12e). Neus: zoet, subtiel, mooi fruitig (aardbei, mango, tropisch fruit). Smaak: zacht en zeer fruitig. Belegen malt en slechts een heel licht bittertje van 27 jaar op eiken. Ook in de afdronk gaat alles goed. Clean, zacht, fruitig, maar wat monotoon. Wel decadent om een Magdalene als mooie buffer tussen 2 Ardbegs van verschillend karakter te gebruiken.  
Linlithgow 25Y, 63.4%, Silver Seal Whisky Company, distilled 1982, cask no 789, bottle 381/601 86 Limburg festival 2010 (8e). Neus: zeer alcoholisch, vanille, malt, floraal. Smaak: onverdund iets teveel voor mijn palet. Met wat water wordt de neus nog floraler en ook meer uitgesproken in citrusfruit, zoete fruitige bubble gum. Smaak: nu dus zacht, zoet en subtiel. Intense houtsmaak, malt, vanille, citrusfruit en zowaar een vleugje rook. Licht dorge subtiele houtafdronk. Cleane smaak en fris en fruitig zijn de sleutelwoorden hier.  
Linlithgow 28Y, 45%, Blackadder, distilled 2-6-1975 and bottled September 2003. Oak hogshead, cask #30013, 293 86 1e bij Scott 17-1-2009. Neus: zoet, vanille, perzik, limoen, lavendel, houtskool. Smaak: vettig, legant, rokerig, licht bittertje, vrij droog hout. Ontwikkelt langzaam wat zuurdere smaken die doorgaan in de lange licht droge afdronk. Verrassende Magdalene met een hoge drinkbaarheid.  
St. Magdalene 1975, bottled 2007, 46%, Gordon & Mc. Phail's Connoisseur's Choice. Special dumpy bottle for Royal Mile Whiskies. Sistilled 2nd June 1975 and bottled 14th August 2006 from refill sherry hogshead #16 in 286 bottles. 86 blindproefrondje Lowlands genietschapsbijeenkomst 19-5-2007. Neus: mooi fruitig (peren, druiven), oud hout, licht fenolisch (zonder echt turf te hebben). Smaak: subtiel, kruidig, wat waterig in vergelijking met de andere blindgangers maar bij deze valt wel het meest te beleven. Complexe smaakopbouw; begint vrij zoet, dan krijgt het fenlische een plekje en tot slot komen er wat licht bittere houtsmaken naar voren die doorgaan in de lange afdronk. Endigt vrij bitter. Grote verrassing als dit een Magdalene blijkt te zijn.  
St. Magdalene 1981-1997, 40%, Gordon & MacPhail "Connoisseurs Choice" 86 Eerste kennismaking op de proefzolder van  Wees: 83. Betere notities kunnen maken na een fles via Andre in bezit te hebben gekregen. Neus: zwoel aromatisch, superfruitig, malt, bloemen, gras. Zeer aantrekkelijke geur die hoge verwachtingen wekt voor de smaak. Smaak is buitengewoon zacht, honingzoet, mandarijnen, citrus. Subtiel, zoet, zacht en zeer open zijn de trefwoorden. Een behoorlijk lange en vooral niet droge afdronk. Uitmuntende balans. Jim Murray's statement "cleaner than a freshly scrubbed nun" is raak getroffen voor deze briljante Magdalene, die toch nog een fijne 67 punten van Jackson krijgt! Beste Lowland op HOD10 & leuke startreferentie als 1e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004 (87). Zelf ook een fles kunnen scoren, die helaas iets minder goed smaakte.  
Linlithgow 1975, 30Y, 47.7%, Signatory Vintage Cask Strength Collection. Distilled 02/06/1975 and bottled 26/08/2005. Cask no 96/3/29 and bottle 51/280. 85 Voorprogramma genietschapsbijeenkomst 31-3-2007. Neus: zoet, perzik, malty, veel voller en rijker dan de voorafgaande Signatory dumpy. Smaak is boterig, heerlijk zoet en fruitig (vanille, perzik, mandarijn) en het karakteristieke vleugje bitter dat sterker wordt en verder doorzet in de licht droge afdronk. Een tikje te scherp voor het mooi.  
St. Magdalene 15Y (1980-1995), 40%, Gordon & MacPhail Centenary Reserve 85 Neus: zeer aromatisch en zoet met rijp zacht fruit, grassig, malty en een vleugje rook. Smaak is veel minder zoet dan verwacht en tamelijk scherp. Zoet en bitter zijn meteen aanwezig en met elkaar in balans, malty, kruidig, vijgen, perzik, gedroogd fruit, boterig en zelfs licht rokerig. Afdronk is droog en zoet. Sloeg in 2003 geen slecht figuur bij de vismaaltijd (!!!). Lijkt wat te lijden door het lang openstaan: 1e bij Andre op 4-1-2003 (85) en herkanst op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 (83) en 25-6-2011 (81).  
St. Magdalene 1981-1999, 40%, Gordon & MacPhail "Connoisseurs Choice" 85 2e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004 in dubbeltest met CC 1981-1997. Neus: superfruitig, malt, bloemen, gras. Smaak is weer bijzonder zacht en zoet. De 2 jaar extra rijpen uiten zich in iets meer houtsmaak, iets bitterder en iets droger dan de 16Y. Het blijft een prachtig elegante, mooi uitgebalanceerde whisky. Heel licht turf aanwezig en ook meer malt en vanille dan de 16Y. Sublieme verwarmende afdronk.   
St. Magdalene: Linlithgow 1982-2002, 20Y, Mc.Killop's Choice from a single cask, 43% 84 Neus is heerlijk belegen en zoet fruitig (peer en banaan). Smaak is malt, oily en heerlijk zoet. Licht turf, glad en licht zepig. In de afdronk komt net als bij de Rare Malts de turf ineens sterk naar voren om niet meer te vertrekken. Weer een mooie reis. De afdronk wordt na enige tijd iets plakkerig, maar wel een mooie droge houtsmaak met iets turf. Als 3e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004 duidelijk veel minder subtiel dan de G&M CC flessen; wat ruwer maar wel erg lekker. Prima aperitiefwhisky.   
St. Magdalene: Linlithgow 1975, 26Y, xx%, Signatory Vintage dumpy bottle. 83 Voorprogramma genietschapsbijeenkomst 31-3-2007. Neus: floraal, licht rokerig (!), vanille. Smaak: clean bourbonwood, grassig, vanille. Beetje kaal en scherp met een iets te droge afdronk.   
St. Magdalene: Linlithgow 1975-1997, 22Y, Signatory "Silent Stills" serie, 51.7% 82 De 4e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004: de score gaat achteruit i.p.v. omhoog! Neus: fruit (citrus, perzik), malt & alcoholisch. Binnenkomst is scherp! Wat stroeve smaak met malt, rook, beetje turf en vooral weer veel zoet. Met water duidelijk frissere neus, maar de smaak wordt zowaar nog scherper. Ook qua smaakontwikkeling hoeft hier geen water bij. Afdronk is stroef en droog, maar je houdt die mooie zoete smaak gelukkig heel lang vast. Teleurstellende score voor zo'n dure fles!  
St. Magdalene: Linlithgow 21Y, 63.5%, Distilled 10.1982. Bottled 07.2004 from cask #2214. Duncan Taylor Rarest of the Rare series 82 Geproefd in Duncan taylor shop Huntly mei 2005. Neus: onverdund zeer alcoholisch en zoet. Smaak is een pure keelbrander. Dat belooft niet veel goeds. Flink water toevoegen (tot circa 40%) maakt vanille en citrusfrisheid los in de neus. Smaak blijft wat kale bourbonwood. Droge afdronk. Niet erg spannend; waarschijnlijk afkomstig uit een wat minder actief vat.  
St. Magdalene: Linlithgow 1982, 56.3%, Scott's selection  79 4e op festival 2001. Wat betere Scott's, maar het blijft behelpen met de alcohol. Wat water erbij geeft een prettige lichte Lowland met zacht olieachtig palet. Afdronk droog en te houtig. Helaas wat teleurstellende Magdalene.  
St. Magdalene?:  Scotch Single Malt Whisky Society Cask 49.3, 63%, 11Y. Distilled Nov. 1979 and bottled Aug. 1991,  77 De 8e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004. Neus: malt, citrus. Smaak: scherp. ziltig, noten, turf, planten. Lijkt geen moment op een St. Magdalene. Interessante smaak; doet aan Bruichladdich of een milde Caol Ila denken (typefoutje bij de SMWS gemaakt?). Droge afdronk. Met water iets beter, maar het is geen geweldige whisky.  
St. Magdalene 11Y, 1982-1993, 62% (Cadenhead's) 74 De 6e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004. Neus: gesloten, zoet, iets turf. Messcherpe olieachtige binnenkomst. Zonder water niet te trekken. Met water iets meer fruit in de neus maar de smaak blijft ruw: malt, citrus, bitter, noten. Afdronk is droog (hooi?), plakkerig en onplezierig. St. Magdalene op jonge leeftijd lijkt een stuk minder interessant te zijn.  
St. Magdalene: Linlithgow 9Y, 1982-1992, 62.6% (Cadenhead's Authentic Collection). 150th Anniversary Botteling. 73 De 7e Magdalene bij Andre B op 27-3-2004. Neus: alcoholisch, grassig, fruit. Smaak: alweer zo'n keelbrander! Met water nog steeds scherp. Wel zoet en fruitig, maar ook droog en lijmachtig. Nasmaak wordt steeds onplezieriger. Een jonge Magdalene hoeft voor mij niet zo; dit gaat in de richting van de beruchte jonge Signatory Rosebanks. Aan mij niet besteed; bijna niet voor je plezier categorie. Wel een prachtig etiket op de fles.  
Sandy Mac Donald Blended Scotch Whisky, 43% 72 Geproefd bij Erik 1-5-2010 in het blindrondje. Neus: gedroogd fruit, grainy. Smaak: scherp, graanalcohol, droog hout, beetje rook. Afdronk: bleekjes en lijmig. Niet lekker en herkend als een blended. Wel een heel leuk flesje om te zien.  
Sazerac Straight Rye Whiskey: zie Buffalo Trace  
  Scapa
Scapa 14Y, 40% 85 Eerste op festivalzaterdag 2004. Neus is heel vol en rijk voor een whisky van slechts 40%. Fles aangeschaft. Mooie zoete fruitige geur met veel hout, beetje turf en minder hooi dan de 12Y (dubbeltestje). Smaak is duidelijk beter en voller dan de 12Y: prachtige balans, malt, vanille, stroop, zoete bosvruchtachtige fruitigheid. Prachtige balans en een heerlijke drinkwhisky voor prijs/kwaliteit. Ook op de lange filmende en zoete afdronk is weinig aan te merken. Een uitstekende start!  
Scapa 14Y, 60.6%, 1992-2006, Chivas Brothers Cask Strength Edition, Non Chill-Filtered. Batch No. SC14001 84 Geopend op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 in eerste instantie met weinig succes (75), maar latere tastings hadden een veel hogere score. Laatste sample gescoord op 30-7-2010. Neus: mooi zoet, honing, hooi, perzik en gedroogd fruit. Smaak onverdund is scherp, alcoholisch en vrij gesloten. Met wat water (vrij veel; verdunnen tot 45-50%) wordt de neus veel zoeter en fruitiger en komt de malt beter naar voren. Smaak is veel zachter, zoete malt en vanille, boterig, grapefruit, kruidig, vrij complex. Prettige droge en wat harsige afdronk. De veel goedkopere Scapa 14Y op 40% kopen was een stuk minder gedoe dan deze fles op smaak te krijgen, maar anno 2010 is dit inmiddels een historische botteling.  
Scapa 12Y, 40% 83 Prettige fruitige neus met hooi en malt. Smaak heeft ook veel malt en vanille. Prettige neutrale afdronk. Goed in balans. De grote distilleerderij fles heeft een iets kruidiger en ziltige afdronk dan ik me van het 5cl flesje herinnerde, maar het lijkt nog steeds niet op Highland Park (84). Op festivalzaterdag 2004 even vergeleken met de nieuwe 14Y editie en een puntje verlaagd.  
Scapa 1985 Gordon & MacPhail 83 Heerlijk fruitig, lijkt totaal niet op de beroemde Orkney Island collega Highland Park.  
Scapa 22Y, 57.9%. Distilled 12.82 and bottled 3.05 from amontillado sherry cask #550, Chieftain's 83 23e op festivalzondag 2005. Neus: sherrywood, licht zilt en fruitig. Smaak is onverdund wat stroef en mooi zoet (bruine suiker??). De afdronk is bitter met overheersend hout. Na de voorafgaande Glenfiddich's is dit niet zo goed meer te scoren, maar denk wel dat ik de voorkeur geef aan de standaard 14Y botteling. Verificatie gewenst.  
Scapa 16Y, 40% 83 World of Whiskies Heathrow 9-9-2010. Weinig gelegenheid om notities te maken. Denk dat ik de voorkeur geef aan de oude 14Y.  
Scapa 1993, bottled 2006, 40%, Gordon & MacPhail 82 Geproefd in Galley Inn, St. Margaret's Hope op Orkney 1 mei 2007. Neus is bijzonder fris en fruitig. Smaak is zacht, mooie zoete smaak van bourbonvaten, vanille, malt, fruitig. Cleane neutrale en ietwat metalige afdronk. Weinig complexiteit, maar goed in balans en hoge drinkbaarheid.   
Scapa 23Y, 50%, Douglas Laing Old Malt Cask, ex-sherrywood 77 Twee keer geproefd uit miniatuurtje op 28 mei 2004. Neus is onplezierig, beetje als een goedkope blended, sultanas, zwavel. Smaak valt gelukkig mee: verwarmend, rook en turf, malt, bitter, gras, oily. Afdronk is bitter, droog en stroef. Geen hoogvlieger.  
Schnapp-Dragon: Waitui Single Malt Manuka Honey Golden Bay Whiskey, 4Y, 37%, OB 65 Kiwi Spirit Distillery staat genoemd op de fles, maar bij nazoeken op het internet kom je pas bij de echte naam:Schnapp Dragon Distillery. Geopend met het genietschap op 5-1-2013. Leuk discussiepunt in hoeverre de gangbare regels uit Schotland om distillaat Single Malt Whiskey te mogen noemen hier waren opgerekt; er is namelijk naast Waikoropupu bronwater, gemoute gerst en gist ook honing in verwerkt (Manuka bush honey om precies te zijn) en het alcoholpercentage is minder dan 40%. De neus is als een zoete likeur, citrusfruit, appel, honing en erg jonge malt die nog wat spirity is. Smaak is apart: de honing komt echt naar voren en walst over de gerst en vanille heen. Wat plakkerige zoete afdronk. Het lege glas ruikt na een tijdje staan ook echt naar honing. Leuk om hem geproefd te hebben naast de appeltaart. nieuw
Schotse Whisky van het vat.40%, no age. Gebotteld door Distillery Massy, Hofstraat 64, 3530 Houthalen, België. 75 Curiositeit in de bar van The Meadows in Tessenderlo. Er staat geen herkomst op de fles en ook niet dat het een single malt is; voor de zekerheid dus maar als blended gemerkt. Neus is aantrekkelijk: eikenhout, sherry, abrikoos, malty. Smaak is zacht met veel hout en vanille. Beetje dun, maar wel mooie balans. Licht lijmige nasmaak. Afdronk is zoet, droog en stroef. Verdienstelijke whisky.  
Seagram VO, 40% Blended Canadian whisky:  73 VO staat voor Very Old: wel 6 hele jaren volgens de website. Neus: fris, licht, vanille. De smaak is mooi in balans: hout, kruiden, vanille, honing. De houtsmaak overheerst geen moment. Prettig zoet, met kruidige nasmaak. Een lichte, iets droge en zoete afdronk. Een goede prijs/kwaliteit verhouding voor 18 euro per fles als je zin hebt in een hele lichte en toegankelijke blended whisky. Maakt weinig indruk als mystery guest op het genietschap (12 juni 2004).  
Sendai single malt: zie Miyagikyo  
Sheep Dip, A traditional blend of rare Single Malt Sctch Whiskies, 40% 65 Miniatuurtje uit Dufftown 2006. Neus: heel apart en onfris: aarde, stallucht, boerenkaas, ranzige olie, grassig, appel, malt. Smaak: oily, banaan, appel (niet fris, maar als melige en overrijpe Golden Delicious), graan. De wat ranzige smaak gaat door in de afdronk die wat plakkerig en droog eindigt. Leuk voor de lijst, maar niet echt om voor je plezier te drinken.  
Shirakawa (Japanse whisky van Takara) 0 Nog niet geproefde rariteit  
  Single Islay Malt
Single Islay Malt, 40%.
Selected and bottled by Delhaize le Lion (men zegt dat het Ardbeg is op het internet)
69 Mystery sample van Marjon Jan. 2005. Neus: jeneverbes (Caol Ila!), planten, vanille, malt, jong, ruw en onaf (heeft wel iets van de Bowmore spirit). De smaak is beter dan de neus: vettig, jus, turf, planten, minder fruitig dan verwacht en wat dun. In de afdronk vooral turf, rook, teer en aarde en uiteindelijk een zeer droge mond. De eerste slokjes gaan wel (74 punten), maar dan wordt de kwaliteit al heel snel "niet voor plezier". Als dit al een Ardbeg is, is het de slechtste botteling die ik tot nu toe heb geproefd.   
The Singleton: zie Auchroisk  
The Six Isles Pure Island Malt Scotch Whisky, Uisge Beatha, no age, 43% 78 Mengsel van Islay, Jura, Mull, Arran, Skye and Orkney. Geproefd bij Bert op 21 april 2006. Neus: medicinaal, planten, jeneverbes, turf, vanille, citrusfruit. Smaak: wat ruw, spirity, malt, citrusfruit, peperig. Wat vettig en licht prikkelend. Behoorlijk veel turf in deze editie. In de afdronk wordt de turf snel minder en de smaak zoeter. Eindigt wat plakkerig.  Veel beter dan de eerste botteling in 2003; veel meer Islay karakter aanwezig.  
The Six Isles, 8Y, 43% 71 Geproefd in Whisky shop Fort William op 29 mei 2003. Neus: goedkoop en ziltig. Smaak: ruw, scherp en onaf. Wel wat Islay karakter duidelijk aanwezig.  
Slyrs 1999-2002, 43%, Bavarian Single Malt Whisky 45 Blind geproefd als mystery guest op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005. Neus: synthetisch zoet, anijs, citrus, vanille, geen boenwas maar pledge, oplosmiddel. Wat is dit in vredesnaam?? Smaak: BAH! Spiritus, appelcider, vanille, malibu. Afdronk: spoelt u maar….. Veel te jong en spiritachtig. In de dubbeltest op 17 december 2005 tegen Frysk Hinder van Us Heit valt de neus nog mee, maar de smaak niet.  
Smith's Angaston, 40%, distilled 1997, Australian Single Malt Whisky 78 Blindproefrondje bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: heerlijk zoet en kruidig, iets lijmig in de neus, heel apart, Smaak is niet helemaal mijn ding; wat overdreven zoet en weeïg; ook in de wat plakkerige afdronk  
Smokehead Islay Single Malt Scotch Whisky, 43% 81 7e op Gall&Gall festival Almere 1-11-2009. Neus: knallend turf, jeneverbes a la Caol Ila, jonge bourbon Islay whisky. Smaak: turf, licht medicinaal, rokerig, intens en toch verassend zacht. Strafpuntjes voor de gronderige en licht droge houtafdronk die gelukkig niet te lang duurt. Prima prijs/kwaliteit.  
Smokey peaty one", zie Jon, Mark and Robbo's  
Smooth sweeter one, zie Jon, Mark and Robbo's  
  Speyburn
Speyburn-Glenlivet, 15Y, 1975-1991, 60.1%, Cadenhead's Original Collection 86 4e bij Jos op 17-5-2003. De underdog van de dag (slechte owners botteling en zeer lage Jackson score) blijkt een kraker! Uitnodigende neus: malt, meloen, perzik, rook. Onverdund een belegen nectar smaak, heerlijk fruitig, zoet en chocolade. Wel zwaar alcoholisch maar toch goed op cask strength te drinken! Gladde lekkere afdronk met veel hout en rook. Met water toevoegen wordt de whisky duidelijk frisser, fruitiger en zachter. Ook dan is deze antieke Cadenhead botteling nog steeds prima, alleen de nectarsmaak verdwijnt bij veel water (87). Tweede keer proeven puntje eraf.   
Speyburn 25Y, 63.7%, 1977-2004, cask 1863 84 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (2e). Neus: teveel alcohol. Smaak: houtnectar en zeer gesloten. Met een scheut water gaat het beter. Neus wordt veel fruitiger (limoen, banaan, perzik). In de smaak komt de vanille, rook en turf nu langzaam door het overheersende hout heen. Elegante afdronk met rook, turf, vanille en vooral veel hout. Niet helemaal in balans, maar prima whisky in leuke rieten verpakking.  
Speyburn 10Y 67 Neus niet veelbelovend: goedkope blended lucht, velpon, wel fruitig & malty. Smaak is als verwacht malty, droog en hout. Afdronk is ook niets bijzonders (maar ook niet heel slecht). Totaal oordeel: saai en niet voor plezier categorie.  
  Speyside
The Speyside 12Y, 40% 78 Miniatuurtje uit Dufftown 2005. Neus: fris en fruitig (appel, limoen), licht kruidig en malty. Smaak: dun waterig, zacht, zeer fruitig (appel, citrus), kaneel, shortbread, opvallend weinig hout. Afdronk: de appel blijft doorgaan en er zit meer vanille in de afdronk dan in de smaak. Een forse verbetering t.o.v. de voorafgaande 10Y editie. Dit is een prima aperitief en een mooie neutrale typische Speyside whisky. Mijn gehate Drumguish groeit in punten! Tweede keer proeven identieke score tussen Tomintoul 10Y en 16Y. Wat waterig op 40%.  
The Speyside 10Y, 40% 73 Drumguish komt op leeftijd en het product is nu genoemd naar de distilleerderij i.p.v. het dorp. Neus: fruitig (marmelade) maar niet zo fris, olieachtig, malt en hout. Smaak: boterige malt, beetje ranzig, toffee, citrusfruit. Licht droge en vrij zoete afdronk. Beter dan de Drumguish no age, maar nog geen beste Speysider.  
  Drumguish
Speyside: Drumguish, 40%, no age statement 69 Ingebracht in blindtest bij Huub als 2e op 31-8-2002. Neus: malt, boterig, spiritachtig, geparfumeerd. Smaak: licht fruitig, wat muffe geur, malty en oily (associatie met Speyburn). Met een beetje water verdwijnt de parfumlucht en is de smaak minder boterig en komt een wat kruidige en peperige smaak naar voren. Hij lijkt in de 70 punten te komen, maar dan komt de vieze afdronk; droog, scherp en muf die alles verpest. Het blijft natuurlijk heel veel beter dan de beruchte 3Y Christmas Edition, maar nog steeds te vermijden.  
Speyside: Cu Dhub (Gaelic for Black Dog), 40%, The black single malt whisky from the Forest of Gaick (Near Cairngorm mountains; distillery not mentioned on bottle but disclosed in Whisky Bible 2006).  60 Genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Een verontrustend donkere roodbruine koffiekleur die doet denken aan de vreselijke Loch Dhu. Neus: zoet, malty, citrusfruit, oude koffie. Smaak: zacht, vlak, waterig, toffee, Tia Maria, kruidig, licht bitter hout. Afdronk is kruidig en toffeeachtig en wordt steeds onplezieriger. Wel een stuk beter dan Loch Dhu, maar dit drink je toch nog steeds niet voor je plezier.  
Speyside: Drumguish 3Y (Special Christmas Edition) 10 Gootsteen & misselijkmakend (en dat op vakantie!).   
Spinnaker: zie Blaue Maus  
  Springbank
Springbank 36Y, 45.6%, The Whisky Fair, Bourbon Hogshead Cask# 402, distilled Feb. 1969 and bottled Feb. 2005, 197 bottles 96 4e op de Genietschapsproeverij van 28-11-2009. Neus: WOW! Tropisch fruit, kokos, banaan, anijs, licht rokerig, complex en subliem. Smaak: een super Springbank! Wat een subtiliteit, perfecte malt, zacht, boterig, honing. Lange filmende perfecte afdronk. Omdat superlatieven heen en weer vliegen trekt Andre zijn flesje 21Y open voor een H2H, wat uiteindelijk tot een eindscore van 96 leidt voor deze topper.  
Springbank 25Y Limited Edition, 46% 96 Laatste druppels uit een lang open fles blind geproefd met 21Y. "Overwinning" voor de veel "goedkopere" 21Y. Deze smaakt anders dan de "gewone" 25Y en heeft veel meer weg van de 21 Y (94). Verificatie gewenst en na een paar jaar kan ik hem eindelijk in volle glorie proeven bij Michiel op 12-5-2004. Kokos is nu enorm in zowel neus als smaak. De smaak is puur genieten: kokos, vanille, malt, wijnachtig. Nog ongelofelijk fris na 25 jaar op het vat! Nauwelijks zilt in de smaak, misschien een spoortje in de afdronk. Is dit de ultieme Springbank?  
Springbank 34Y, 60.7%, Jan.66 - June 90, cask 441. Local Barley reeks. 95 Onverwachte traktatie bij Michiel op 12-5-2004. Geweldige neus: zwaar sherry, zoet, belegen. Smaak is zacht en perfect. Prachtige balans, stroperig met ietsje kokos en zeer complex. Prachtige filmende afdronk. Zeer indrukwekkende Springbank na een toch al fantastische reeks andere wissen en toen moesten de Limited Editions nog komen.....  
Springbank 35Y Limited Edition, 46% 95 Geproefd bij Michiel op 12-5-2004 ter vergelijking met de 25Y. Neus is zoet, belegen, rokerig en veel hout (geen kokos). Smaak is totaal anders dan de 25Y, maar ook stil genieten: prachtige balans, stroperige nectar, heel licht zilt. Prachtige filmende afdronk.   
Springbank 21 Y, 46% "perkament verpakking" 94 Maart 2003 2e fles Springbank 21Y gekocht (35 cl in perkamentachtige verpakking). Na dubbeltesten met de Bond No. 3 uit Campbeltown en een sample 21Y "streepjesverpakking is deze net weer wat lekkerder (iets hoger gehalte oudere whisky of meer sherryvat gerijpt). Smaaknotities verder als Springbank 21Y "streepjesverpakking". Punten bevestigt met Andre's flesje op 28-11-2009 in H2H met 36Y Whisky Fair botteling.  
Springbank 30Y, 46% (dumpy bottle) 94 Miniatuurtje met Huub blind geproefd naast de 25Y en 21Y en dit leek de jongste! (94). Herkansing als toegift op genietschapsbijeenkomst 19-5-2007 (met dank aan Michel) bevalt nog even goed. De neus is verrassend fris voor zo'n oude whisky: kokos, anijs, sherryhout. Fantastisch complex en rijk! Ook de smaak is super: veel kokos, amandel, vanille, boter, prachtig sherrywood, een vleugje rook. Ellenlange perfecte en milde afdronk. Voor dit soort whiskies hebben we deze hobby!!  
Springbank 21 Y, 46% "streepjesverpakking" 94 Prachtige belegen, zachte en complexe malt. Genieten van start tot finish zonder zwak moment en volledig in balans. Zeer ondergewaardeerd door Jackson. De karakteristieke zilte zee & malt Campbeltown smaak combineert prachtige met het oude sherryhout en dan ook nog die heerlijke kokossmaak! Bij Springbank blindproeverij op 5/10/2001 gewonnen van de 30 & 25Y door mooiste balans! Daarom toch 95 punten en fles gekocht (streepverpakking). Als 6e bij Andre (29-12-2001) een incident met de fles van Jos op slechts 88 punten. Verpest door Dallas Dhu Cask vooraf of een flesprobleem? Op 4-2-2002 dubbeltest met Jos van den Putten: geen flesprobleem. In dubbeltest met de Springbank 12Y weer puntje eraf gehaald.   
Springbank 25Y, 46% 94 Miniatuurtje uit 2001. Stroperige nectar, verwarmend, godendrank. Lijkt op cask strength in smaak. Houtsensatie blijft doorgaan; zoete lange afdronk. Geen typische Springbank door geen kokos, geen zout en weinig gevarieerd t.o.v. 30Y & 21Y. Blind geproefd op 5-10-2001 leek dit typisch de oudste (93). Herkansing als 13e op WFNN 2006: misschien een andere botteling want dit heeft enorm kokos in de neus en prachtig sherryhout en lederwas. Ook de smaak is complex en rijk. Geen zilt meer over, maar wel heerlijk zoet, kokos, bruine suiker. Mooi vettig van smaak. Mooie droge afdronk. Smaken blijven maar doorgaan. Fantastische complexe whisky.  
Springbank 21 Y; een andere versie in zwarte sierkruik 93 6e bij Andre na het eten. Extreem veel kokos in neus en smaak! De standaard versie bevat volgens Andre meer oudere whisky dan deze. Op naar de 25Y & 30Y!   
Springbank 12 Y 100° proof, 50% 92 De cask strength geeft een forse meerwaarde waardoor deze veel ouder lijkt dan de eerder geproefde 12Y (ook de kleur helpt mee). Deze editie is zeker in een sherryvat gerijpt en de andere Springbank 12Y waarschijnlijk in een bourbon vat. Begin van kokossmaak, veel hout en vanille tegen zilte achtergrond. Met meer water komt er veel meer kokos los! Komt niet altijd even goed uit de verf; soms overheerst de houtsmaak een beetje teveel.  
Springbank 14 Y, 46.7%, Mar.89 - Nov.03. Eigen botteling van de Scotch Malt Whisky Society (no. 2752). 92 Geproefd bij bezoek aan Michiel op 12-5-2004. Bijna rode kleur (portwood?). Neus is superzoet met veel kersen en rook. Smaak is een feest: het zilte Springbank karakter worstelt zich langzaam door de zoete volle houtperfectie heen. Wat een karakter!   
Springbank 15Y, 46%, Pear shaped bottle, black label, necklabel with red edges. 92 Sample van Michel April 2006. Neus kondigt topklasse aan; onwaarschijnlijk fruitig en zoet: peren, lychee, aardbei, appel, honing, vanille, dennengeur. Subtiel en complex. De smaak is ook heerlijk zacht en fruitig; peer, banaan, clean hout, malt en een licht bittertje. De afdronk is een tikje te bitter naar mijn smaak en eindigt net iets te droog. Een paar strafpuntjes voor een verder in alle opzichten prachtige whisky. Onvergelijkbaar met de huidige bottelingen; niet zilt, geen kokos, nauwelijks turf. Anders dan alle tot nu geproefde Springbank expressies.  
Springbank 30Y, 1972, 57.8%, Chieftain's Sherry Butt 92 Hoogtepunt Springbank tasting bij Overmars op 17-11-2003 (9e). Zeer rijke en volle neus en prachtige volle zoete smaak (sherry, vanille, amandel, ietsje kokos) maar ook frisse fruitigheid (sinaasappel) afgemaakt door turf en rook. Alles mooi in balans en het hout overheerst niet. Prettige lange en droge afdronk met nog veel smaakvoortzetting.   
Springbank 12Y Bourbon Wood, 56.5%, distilled December 1991, bottled February 2004, "Wood expression" serie 90 Het cask sample van de Overmars proeverij is onderdeel van deze editie van 5986 flessen. Prachtige neus: malt, zeer fruitig (perzik, citrus), vleugje zilt en een typische bourbonhout geur. Neus heeft nog meer cleane expressie met een paar drupjes water. Ook de smaak is erg goed: cleane houtsmaak, heerlijk zoet (vanille/honing) en veel meer zilt dan verwacht op basis van de neus. Verwarmende en peperige nasmaak. Uitstekende lange en neutrale afdronk. Prachtige balans tussen hout, zoet & zout. Deze Springbank expressie bevalt bijzonder goed: subtiel en clean zijn de sleutelwoorden! Alleen geen spoortje kokossmaak te bekennen (88). Bij volgende keren proeven stijgt de waardering verder door de prachtige balans en de zeer cleane smaak. Wint in een dubbeltest naast de nieuwe 12Y 100 proof op genietschapsbijeenkomst 12 juni 2004.  
Springbank 12Y, 46%, dark sherry (white cap) 88 Bijna 10 jaar geleden dat ik hem voor het eerst proefde en nu bij de aftertasting genietschap 28-5-2011 (deelfles uit de collectie van Huub). Neus: rokerig, kolen, eikenhout, boterig, zwavel, zoet en complex.  Smaak: zacht, verwarmend, zoet, hout, rook en zout. Associatie met old style sherried Macallan. De lichte off-notes van zwavel en houtskool brengen in vergelijking met de gold cap nog meer complexiteit. Lange en vrij droge afdronk met veel hout en rokerige nasmaak. Een cigar malt? Nu geen match meer met de 21Y of 12Y 100 proof, zoals 10 jaar geleden nog wel. Wint wel de interessante H2H met de gold cap 12Y. Omlaag van 90 naar 88 punten.  
Springbank 8Y, "Thomas Kruger", 57.5%, distilled 15-10-1999 and bottled 29-10-2007, sherry cask no 386, 284 bottles, Kruger whisky 88 Limburg festival 2010 (20e). Geen uitgebreide notities kunnen maken wegens gesprek met Auctioneer. Dit sherryvat vind ik wel lekkerder dan de botteling voor Ernst W. Kruger. Uitstekende ontwikkeling na slechts 8 jaar op het vat.  
Springbank 15Y (2002-2005 edities) 88 Niet te koop tijdens bezoek aan Campbeltown in 2002, maar op de valreep toch nog gescoord in Loch Fyne whisky shop in Inveraray. De smaak viel wel tegen met 86 punten t.o.v. de klassieke 21Y. Tweede keer geproefd op Springbank proeverij bij Overmars op 17-11-2003 (5e) en derde keer Bussum 2005 alvorens in 2007 eindelijk zelf de 2002 fles open te trekken. Neus: malt, honing, sherry, kokos, rook en licht ziltig. De smaak is zoet en boterig met veel hout (ook sherry), chocolade en zoet fruit. De turf is ook duidelijk aanwezig en mooi in balans met de zoete smaken. Afdronk is licht zilt, kokos en mooi clean hout; niet te droog. Smaakt naar meer. Geen klassieker, maar wel erg lekkere drinkwhisky. Eindscore 88,  
Springbank 11Y sherrywood, 58.6%, Cadenhead's 88 Geproefd in Bow Bar Edinburgh op 31 mei 2003. Neus onverdund zwaar alcoholisch en gesloten. Met vrij veel water (gunstig als je een borrel deelt) mooie opening naar typische sherried Springbank smaak (met kokos!). Lange verwarmende afdronk.  
Springbank 1991, 60.35%, McIntyre´s Malt Whisky Coy., no age statement.  88 Lichtgele kleur doet bourbonvatrijping vermoeden. Neus: inderdaad een mooie cleane bourbonwood neus en zeer krachtig: malt, zilt, olieachtig, turf, medicinaal, chocolade, licht fruitig (lychee?). Smaak: heerlijk assertief en vettig, zilt, malty en rokerig. Enige tijd na het doorslikken komt de turf en de jodium meer naar voren. Medicinaler dan de distilleerderij editie, maar duidelijk minder medicinaal dan zusterproduct Longrow. Smaakt fantastisch op cask strength!! Met water nog iets fruitiger (meer citrus) in de neus, maar in de smaak komt het zilte karakter nu enorm naar voren. Heerlijk vettige afdronk met een teerachtige nasmaak en heel laat ineens een uitbarsting van vanille. Ook verdund is het genieten. Een behoorlijk peaty Springbank, die blijft boeien en bij vlagen zelfs wat weg heeft van Longrow. De tweede topfles van deze onbekende onafhankelijke bottelaar. Jaar van botteling helaas onbekend maar zeker na 2000. Ingezet als voorafje bij Erik op 29 mei 2005. Dubbeltest naast de 100 proof moet nog gebeuren.  
Springbank 29Y, 1974-2003, 51.2%, Chieftain's Bourbon cask # 1778 specially bottled for Ton Overmars Slijterij 88 Bijzondere botteling op de Springbank proeverij bij Overmars op 17-11-2003 (8e). Neus is opvallend fris en fruitig voor zo'n oude whisky. Behoorlijk stevige en iets te scherpe binnenkomst van deze verwarmende whisky. Met water zachter, vetter en fruitiger van smaak, maar ontwikkelt ook ietsje zeepsop. Mooie cleane zilte en tegelijk zoete smaak (vanille, amandel). Prachtig in balans en een uitstekende afdronk met veel rook.  
Springbank 12Y cask strength, 54.6% (2010 botteling) 87 Geproefd bij Erik 1-5-2010 (7e). Neus: sherrywood, tabak, rook, drop, kruidig en zoet. Smaak: behoorlijk intens, vrij scherp en complexer dan de voorgaande 10Y. Zoet, fruitig, kokos, turf. Droge aardse afdronk met zoethout nasmaak. Flesje gekocht en verificatie volgt.  
Springbank 15Y, 46%, 2009 edition in black box 87 15e Groningen 2010. Neus: vrij sherried, perzik, aardbei, floraal, mooi hout. Smaak is heel zacht en zeer fruitig (perzik, nectarine), vettig en creamy, roze koek. Lange zoete afdronk met sappige houtsmaak. Zeer toegankelijk en de lekkerste van het rijtje van 4 Springbank's voor mij.  
Springbank 12Y, 46%, dark sherry (gold cap) 86 Neus: heerlijk zoet sherryhout, rood fruit, rokerig. Smaak: kersen, heel veel hout, cacao, zoet en droog. Afdronk heeft overdreven houtsmaak en eindigt erg droog. Krijgt een zeer lage score van 84 als mystery guest bij Andre Z op 8-11-2003 en score licht herzien in de aftertasting op 28-5-2011 (H2H met de white cap).  
Springbank 10Y, 100 proof, 57%, 2004 botteling 86 Neus: heerlijk fris, ziltig, citrusfruit, gras/hooi, licht turf, malt, vanille, vleugje kokos, anijs. Smaak: zacht, bourbonhout, vanille, zoet en zout, redelijk wat turf, complex. Smaak: Afdronk: verrassend zoet, rokerig en filmend. Met paar drupjes water nog mooier en fruitiger. Een genot om in 2009 weer eens te proeven en nogmaals bij Erik op 1 mei 2010 (6e). H2H tegen de 2010 release van de 12Y CS is de 10Y uitgesproken zilt, zachter en cleaner maar minder complex en sherried.  
Springbank 8Y, "Ernst W. Kruger", 55.3%, distilled 1-10-1999 and bottled 29-10-2007, sherry cask no 247, 377 bottles, Kruger whisky 86 Limburg festival 2010 (19e). Geen uitgebreide notities kunnen maken wegens gesprek met Auctioneer.  
Springbank 12Y, 175 Anniversary edition (2003) 86 Geproefd in de Burnside bar Campbeltown op 27 mei 2003 en fles geopend 2007. Neus is uitnodigend, vol, ziltig, hout, licht rook, fruitig en heerlijk zoet. De smaak heeft verrassend veel turf en rook t.o.v. de neus, vettig, gedroogd fruit, zuurtjes, bourbonhout. Lange zoete lichtdroge afdronk.   
Springbank 18Y, 46%, 2009 edition in black box 86 16e Groningen 2010. Neus: wat geslotener dan de 15Y, gedroogd fruit, sherried, cacao, vrij intense houtnectar en helaas vrij scherp van smaak in vergelijking met de 15Y. Lange zoete en vrij droge afdronk. Lekker, maar we zijn nog lang niet bij het niveau van de klassieke 21Y.  
Springbank "Wood Expressions", 12Y (1989-2002), 54,6%, rum cask matured. 85 Helaas niet meer beschikbaar bij bezoek aan distilleerderij & Cadenhead shop Campbeltown 2002 (meteen compleet uitverkocht). Bij toeval toch nog gescoord in Burnside bar Campbeltown. Neus is malt, zout, belegen, krenten (rietsuiker?). Smaak is zilt en glad en in 2e instantie turf en rook. Met beetje water nog rijker: bourbon vanille, hout, kruidig. prikkelend. De afdronk is zeer lang, prettig droog, verwarmend, peaty en zoet. Het enige dat mist is de karakteristieke Springbank kokos smaak. Uitstekende nieuwe stijl whisky (als hij nog te koop zou zijn): 88  Als 2e bij Jos op 17-5-2003 nog eens geproefd. Lekker krachtige whisky die met wat water opknapt. Het blijft een leuke combinatie van zout en zoet, maar lijkt deze keer toch minder dan in 2002: 84. Derde keer proeven naast de Portwood: 85. De rum finish is dan beter in balans.  
Springbank 10Y, 46%, 2009 edition in black box 85 14e Groningen 2010. Neus: duidelijk voller dan de voorafgaande CV, banaan, abrikoos, citrus, licht rokerige zoete malt. Smaak is minder zilt dan de CV, maar heeft hoge drinkability. Vanille, malt, heerlijk fruitig, licht turf met een lange filmede zoete afdronk. Deze editie van de 10Y is erg lekker!  
Springbank 15Y, 46%, normal bottle. 85 Tja…Springbanks zijn allemaal gewoon heel lekker. Deze bourbonversie leek iets beter dan de CV, maar is wel een stuk duurder (als je hem al kan vinden). Verificatie op 5/10/2001: belegen, fruit (abrikoos/appel), zwaar malt & olieachtig. Vluchtige zacht boterige smaak. Lijkt meer op een Highland (Glenfarclas) in smaak dan de ziltige smaak van Campbeltown. Snel weg in de afdronk.  
Springbank 1989-2002, work in progress, cask 145  85 Geproefd als mystery guest bij Bo$$ op 16-9-2005 uit zijn "eigen" vat. Neus is esterachtig (oplosmiddel), malty, fris fruitig en grassig. Smaak is stevig alcoholisch en droog met veel malt en een beetje turf. Met water wordt het nog fruitiger en de esters verdwijnen. Helaas krijgt de smaak dan ook een vleugje zeepsop. Turf en kruidigheid nemen ook iets toe. Afdronk is prettig droog en prikkelend.  
Springbank bourbon cask sample 11Y, circa 56% (work in progress) 85 Bijzonder onderdeel Springbank proeverij bij Overmars op 17-11-2003 (6e). Neus: honing, fruitig, alcohol. Mooie cleane en volle vanillesmaak; veel minder zilt dan voorafgaande bottelingen. Verwarmend. Met water nog iets opener. Prettig afdronk met hazelnootachtige nasmaak. Aanschaf waard als deze in 2004 in de fles gaat voor Overmars!  
Springbank CV, 46% 85 De CV staat voor “Curriculum Vitae of volgens andere bronnen Chairman’s Vatted. Het is een staalkaart van Springbank whisky’s van 8 tot 30 jaar oud (vandaar geen leeftijd op de fles). Neus: fris en ziltig, malty, vanille. Mooie ziltige en boterige smaak, gecombineerd met zoete smaken (vanille en een begin van kokos), hout en zoet fruit. De afdronk is aan de droge kant. Wordt een collectors item. Iets gedaald na een blinde test tegen de 10Y 100 proof. Typische Springbank whisky.  
Springbank "Rundlets & Kilderkins", Distilled Nov. 2001 and bottled Jan. 2012, 49.4%, 9000 bottles. 84 Rundlets & Kilderkins slaat op kleine vaatjes van 68 liter (18 gallons); een gebruikelijk formaat in de 18e eeuw. Neus: gedroogd fruit, kruidig, aards, salmiak, tabak. Smaak: kilderkins lijkt wat op sherrywood , lekker kruidig, turf duidelijk aanwezig zonder te overheersen. Afdronk is lekker kruidig, ziltig en wat stroeve houtsmaak. Prima te drinken op deze sterkte, maar toch even met water erbij geprobeerd. Dat was dus eenmalig want water blijkt negatief effect op de balans, smaak en afdronk te hebben. nieuw
Springbank 12 Y (bourbonvat rijping; lichtgele kleur) 84 Ook een fijne Springbank. Voor prijs/kwaliteit was de CV interessanter.  
Springbank 12 Y (bourbonvat rijping; lichtgele kleur) uit sierkruikje, 43% 84 6e bij Michiel  op 7-2-2003. Kleur is lichtgeel. Neus is zout, leerachtig en malty. Smaak is wat bruut: veel turf en malt. Wat water toevoegen geeft verbetering in smaak: vanille en fruit komen los. In de afdronk lekker zilt.   
Springbank Vintage 1997, batch no. 1, 55.2% 84 4e op Vaktasting Leiden 11 november 2007. Neus: turf, malt, vanille, banaan. Smaak: volle body, de zoete smaken combineren mooi met de turf. Licht droge middellange afdronk. Goede botteling, maar met dit prijskaartje had ik iets meer verwacht.  
Spingbank 15Y, 46% (2007 botteling) 83 5e op Vaktasting Leiden 11 november 2007. Sample ter referentie na de Vintage 1997. Deze 15Y editie maakt weinig indruk in de neus. De smaak is gelukkig wat beter; mooi sherried, zoete malt, elegant hout. Veel minder turf dan de 1997 en een zoete droge afdronk.   
Springbank "Wood Expressions", 13Y (1989-2003), 54,2%, port pipe matured (10 jaar in bourbon, 3 jaar in port!). 83 Geproefd bij Jos op 14 juni 2003. Mooie roodkoperen kleur en heerlijke zoete geur met veel rook en malt. Uitnodigend maar zwaar. Smaak onverdund is erg zoet, heftig alcohol en erg gesloten. Paar druppels water maakt weinig verschil. Met wat meer water wordt de smaak opener; blijft wel wat scherp. Smaak is lekker maar extreem zoet: marsepein, marmelade, malt, rook. Afdronk: verwarmend, niet droog, coating, stroperig zoet en lang. Voor mijn smaak overheerst de zoetheid teveel. Erg lekker maar hoofdcommentaar is "Waar is de Springbank?". Geen zilt of kokos te bekennen en balans ook minder mooi dan de Rum wood. Tweede keer proeven bij Overmars proeverij op 17-11-2003 (7e) vrijwel dezelfde smaaknotities, alleen wordt de afdronk nu als droog omschreven. Strafpunten voor balans..   
Springbank 12Y, 43%, sierkruikje 75cl 83 6e bij Scott 17-1-2009. Neus: heel apart, mosterd, bleekselderij, aarde. Smaak is rokerig, aards, drop, salmiak. Niet de klasse van vroeger; waarschijnlijk wat verschaald in de loop der jaren.  
Springbank 1999-2006, work in progress, cask 108, 59.2%  83 Sample van Michel uit cask van Werner Hertwig. Opvallende bijna oranje kleur. De neus is voor een Springbank opvallend peaty en zelfs licht medicinaal. Pepermunt, zeebries, malt en zoet hout. Smaak: goed te doen op cask strength, pittig, verwarmend, peper en nog steeds vrij veel turf voor een Springbank. In de iets droge afdronk knokt het sappige zoethout met de malt. Smaakt naar meer, maar de 2e keer met wat water erbij. Met water meer mint, turf en fruit (citrus); is daar een vleugje van de karakteristieke kokos of wil ik het ruiken). De smaak is niet helemaal in balans en dit vat moet nog een tijd rijpen maar wordt heel interessant.  
Springbank CV, 46%, 2009 edition in black box 83 13e Groningen 2010. Neus: ziltig, jonge frisse malt, fruitig, maar ook licht rokerig. Smaak: heerlijk zoete malt, muesli, ziltig en licht turf. Korte licht droge en ziltige afdronk. Uitstekende aperitief whisky, maar kan niet tippen aan de eerste CV editie.  
Springbank triple distilled, 12Y, 54.4%, Duncan Taylor, distilled 1997 and bottled 2009 83 18e op Pot Still 2009. De eerste independent Hazelburn die kennelijk niet zo mag heten. Neus: eerst wat spirity, moet wat lucht en water hebben en komt daarna beter los. Fruitig (banaan, appel), graan, vanille. licht kruidig. Smaak is vettig, aards, noten. Beter dan de 2e editie Hazelburn en een stuk intenser op deze sterkte. Prettige licht droge afdronk.  
Springbank 18Y (1975-1994), 43%, The Ultimate 82 Neus: malt, ziltig,fruitig, geparfumeerd. Een van de meest zoute whisky's tot nu toe met interessante zoetcombinatie. Prettig drinkbaar, droge korte en weinig complexe afdronk. Iets te simpel voor een oude Springbank.  
Springbank 11Y, 1989-2001, 46%, Signatory Unchillfiltered 78 Bij openingsrondje blindproeven bij Andre op 4-1-2003 was dit de beste van de 6 maar met slechts 78 punten. Neus is fris, fruitig (peren), licht lijmig en eau-de-cologne achtig. Smaak is licht, floraal (zuurtjes), kruidig, licht zilt en prikkelend fris. Afdronk is droog en zoet. Gokte op een Lowland en zat er dus mijlenver naast.  
Springbank 14Y, 53.9%, sherry butt, distilled 1991 and bottled Sept. 2006, Cadenhead's Authentic Collection, 654 bottles 78 18e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: zilt, licht turf, fruitig (pruimen, tutti frutti), rubber, lucifers. Smaak: prikkelend, mooi turf, vrij droge houtsmaak, zwavelig, zoet en tikje zuur. Het zure smaakje krijgt meer de overhand in de droge houtafdronk.  
Springbank 5Y, 1997-2002, 45%, Signatory Vintage "Stills of Scotland", cask # 171. 78 1e bij Jos op 17-5-2003. Zeer lichte kleur. Neus doet niet veel goeds vermoeden: spirit, bourbonvat, zilt, aarde. De smaak valt echter reuze mee: fris en complex, olieachtig, vanille, turf, zilt. De afdronk is lang; bourbonhout, turf en fris. Op de lange duur gaat een teersmaak overheersen. Een leuke smaakontwikkeling a la Longrow, maar hij is overall nog niet af.  
Springbank 10Y, 46% 76 De eerste tegenvallende Springbank. Hout, teer, olieachtig en scherp. Nog weinig subtiel. Afdronk te droge houtsmaak (79). Als slotwhisky op festival 2001 (nr. 15 !) opgewaardeerd naar 81. Malt, zilt , vanille allemaal OK, maar blijft duidelijk minder dan de CV. Bij openingsrondje blindproeven bij Andre op 4-1-2003 genadeloos beoordeeld met slechts 73 punten. Uitgemiddeld naar 76. Welke waarde je ook kiest, het blijft een droevige score voor een Springbank! Als derde bij Springbank proeverij op 17-11-2003 voor mij weer de minste van de avond met 77 punten (nieuwe botteling met meer sherry matured whisky; geen nieuwe entry waard).  
Springbank: SMWS 27.62, 16Y, 52.7%, Dec. 89 - May 06. 73 16e bij Scott 17-1-2009. Neus: alcoholisch, malt, lakens, hout, vrij onplezierig. Smaak: messcherp en ontoegankelijk. Verdunnenmet water blijft de smaak scherp, wrang en tamelijk onplezierig. Droge afdronk met bitter hout. Jammer….  
  Springbank Hazelburn
Springbank: Hazelburn 12Y, Triple Distilled, 2009 botteling, 46% 89 12e Groningen 2010. Neus: prachtig sherried, kersen, aardbei, fruitig en zoet, mooi hout, bijzonder uitnodigend. Smaak: de belofte van mooie cleane sherryvaten die de neus aankondigde wordt volledig ingelost; een heerlijke drinkwhisky die wat doet denken aan een goede Longmorn sherrycask. Mooi hout, zoet rood fruit, bruine suiker. Lange zoete afdronk met sappig hout. Kan zich meten met de uitstekende 8Y first edition. Meteen een fles gekocht na afloop bij Pat's en de verificatie met Jos begon al in de trein. Ook bij volgende proeverijen blijft deze Hazelburn overeind (o.a. tegenover Glenmorangie Signet)  
Springbank: Hazelburn 8Y, Triple Distilled, First Edition 2005 (label with picture of cask), 46% 87 Na lang geduld hebben is daar dan de eerste officiële Hazelburn botteling. Dit toekomstige collectors item (3 verschillende versies van het label) meteen opengemaakt met Jos op 29 september 2005. De neus van deze 8-jarige is fenomenaal en krachtig voor een 46% whisky. Rijk en aromatisch: zoet, sherrywood, prachtig fruit (citrus, perzik), noten, malty, honing, leer, kruiden. De smaak is ook verbluffend voor zo'n jonge whisky en zeker niet zo licht als je zou verwachten van een triple-distilled whisky. Verwarmend als een cask strength! Heerlijk zoet (bruine suiker, vanille, honing), prachtig fruitig (mango, perzik, limoen), noten, malt, licht kruidig (maar welke...) en een vleugje ziltigheid. De zoete lange afdronk eindigt droog, kruidig en een tikje bitter. Een heerlijk drinkwhisky die het verdient om snel in grotere hoeveelheid beschikbaar te komen. Punten bevestigd bij Bert op 21-4-2006.  
Springbank: Hazelburn 12Y, Triple Distilled, 46% (second edition 2010) 83 Neus: veel minder sherried dan de 2009, wel mooie zoete malt en gedroogd fruit. Smaak: mild en kruidig. Mooi droog hout. Afdronk ook OK, maar toch is dit een behoorlijk teleurstelling omdat hij niet kan tippen aan de first edition. Eigenlijk hetzelfde verhaal als bij de twee versies van de 8Y.  
Springbank: Hazelburn 8Y, Triple Distilled Campbeltown Single Malt, Second Edition 2006, 46% 79 Gekocht oktober 2006 en de lichte kleur doet al vermoeden dat we hier met een ander karakter te maken krijgen als de 2005 editie. Ook de interessante neus kondigt dit aan: kelderlucht in plaats van het verwachte fruit, lampenolie, gember, graan en vanille. Na een tijdje staan wordt de neus voller en komt ook het fruit (citrus, perzik, banaan) voorzichtig naar voren en een vleugje zilt. Smaak is nogal oily, krenten (rumvat??), licht zilt, geen turf maar wel natte aarde, stro, noten. Neutraal en wat vlak. Afdronk is droog, plakkerig, licht leerachtig. Weinig indrukwekkend. Forse teleurstelling voor 70 euro en strafpunten voor de afdronk die bij herproeven steeds minder wordt. Deze botteling gaat volledig onderuit in een dubbeltest naast de 2005 First edition, die veel meer mooi sherrywood te bieden heeft en solide op 87 blijft.   
Springbank: Hazelburn 1997-2003, ca. 60% (work in progress; cask sample) 77 1e op "Distilled at Springbank" proeverij Overmars op 17-11-2003. Neus: zeer malty, perzik, fris. Smaak: erg alcoholisch, niet goed te proeven, beetje sterk voor zo'n lichte whisky. Met ruim water gaat het een stuk beter: meer vanille, toch licht zilt, prikkelend fris, hout, fruitig (peren). Iets te droge afdronk met veel hout en vanille. Beetje onaf.  
  Springbank Longrow
Springbank: Longrow 14Y, 46%, 2005 botteling  90 Neus: medicinaal, zee, turf, gerookte vis, malt, vanille en bourbonhout. Smaak is typisch Longrow: vanillezoetheid, zilt, zeewier, maar de 4 jaar extra rijping heeft voor een eleganter karakter gezorgd. Nog steeds een ruige whisky, maar wel een stuk zoeter en zachter dan de Longrow 1991. Mooie balans tussen de extreme smaken. Afdronk is iets droog, maar zeer plezierig: jodium, zout, vanille en hout blijft achter.  
Springbank: Longrow 1987, 45%, Bottled by Samaroli 1999, bottle 184/354 90 2e bij Michiel 7-2-2003 en op 12-5-2004 nogmaals H2H met de Samaroli 15Y 55%. Derde keer bij Andre Z in aftertasting op 28-5-2011. Neus: zeebries, turf, jodium, plantaardig, malty, vanille. Smaak: Islay associatie (met name Caol Ila), veel rook, zee en malt. Na enige tijd verdwijnt het ruige begin en krijg je een zachte en frisse voortzetting met veel malt en vanille en een heerlijk volle en vettige smaak. In de lange filmende en cleane afdronk komt de turfsmaak weer stevig terug.  
Springbank: Longrow 1987-2003, 15Y, 55%, Bottled by Samaroli  89 Bezoek aan Michiel op 15-4-2004. Neus: malt, turf, zilt, beetje kaal. Smaakexplosie met wederom veel Islay associatie. Minder fris dan de 1999 Samaroli botteling. Gladde afdronk met teer. Water toevoegen is geen verbetering. In een dubbeltest met de 1999 is deze beter van neus, maar minder van smaak.   
Springbank: Longrow Gaya (work in progress) 89 6e op Vaktasting Leiden 11 november 2007. Een staartje mystery sample uit een proeverij neust fantastisch: intens hout en fruit, boenwas. Enorme power in de smaak ook; intens en verwarmend. Turf helemaal getemd door de sherry. Komt naar verwachting in 2008 op de markt; in de gaten houden.  
Springbank 17Y, 50.1%, hogshead cask# 145, distilled 17-3-1989 and bottled November 2006, Private Edition by Acco Limited, 220 bottles 88 3e op de Genietschapsproeverij van 28-11-2009. Neus: zilt, licht turf, vanille. Smaak: cleane malt, mooi turf, rokerig, gedroogd fruit, vanille, licht kruidig. Hoge drinkbaarheid op deze sterkte. Lange rokerig afdronk met sappig hout. , heerlijk.  
Springbank: Longrow 10 Y, 46% (no year) 88 Neus: heftig zee, turf, jodium, malt. Duidelijk vollere smaak dan de Signatory 10Y: naast de ruige zeesmaak, iets meer zoetheid, malt, peper en lekker vette olieachtige smaak. Zelfde lange, superdroge en wat branderige ruwe afdronk. 2003 punten bevestigd bij Andre.  
Springbank: Longrow 1987, 10 Y (Signatory) 88 Ruig & zee! Duidelijk familie maar verschil met Springbank reeks door totaal ontbreken zoetheid. Attack of Tigerclaws?  
Springbank: Longrow 1991, 10 Y (Distillery bottled), 46% 88 7e bij Jos op 17-5-2003. Neus: zeewier, vanille/bourbonhout, turf. Smaak: heerlijke ruige binnenkomst met veel vanille. Olieachtig, zoet, vis. Opvallende overeenkomst met de eerste van avond (Springbank 5Y), maar nu is alles goed. Prima afdronk zonder het branderige gevoel van de vorige distilleerderij botteling. Longrow blijft een heel bijzondere combinatie bieden van zoete whisky met een ruige Islay-achtige zeesmaak. Op Springbank proeverij bij Overmars 17-11-2003 leuke dubbeltest met de 1993 (10e/11e). De 1991 is duidelijk beter, wat waarschijnlijk komt door de 100% bourbonvatrijping..  
Springbank: Longrow Sherry Wood, 13Y, 53,2% (2002 botteling) 88 7e bij Michiel  op 7-2-2003. Neus: zilt, kruidig en krachtig. Smaakexplosie van turf, sherry, malt en heel veel kruiden (bijna Clynelish achtig). Afdronk: lang en kruidig. Mooie combinatie van sherry met het ruige Longrow karakter.  
Longrow, 18Y, 54.1% , Specially Bottled for Magnus Fagerström, from cask no 178, distilled March 1990, bottled May 2008, 237 bottles 87 Blindproefrondje genietschap 6 september 2008 bij Erik. Weer als een Islay aangemerkt natuurlijk…Neus: fris, jodium, turf, banaan. Smaak is prikkelend en behoorlijk scherp. Wel een hoge drinkablity.  
Springbank: Longrow 10Y 100 proof, 57% 87 7e op Vaktasting Leiden 11 november 2007. Neus: mooi bourbonhout, malt, vanille, rook, turf. Smaak is ruig, turfrijk, licht medicinaal, mineraal (niet echt zout) en tegelijk heerlijk zoet door de bourbonvaten. Mooi rokerige droge afdronk met veel turf. Heb dit liever dan de Springbank Vintage 1997.  
Springbank: Longrow 1987-1996, 43%, 8Y, Signatory 87 Bezoek aan Michiel op 15-4-2004. Referentieslokje ter vergelijking met beide Samaroli bottelingen. Neus & smaak duidelijk wat ruwer, maar verder zeer vergelijkbaar. Deze editie iets minder dan de 10Y 1987 van Signatory in herinnering was. Blijft een prachtige whisky!  
Springbank 14Y, 46%, Kingsbury, Valdespino Cask (bottled late 90's/early 00) 85 Sampletasting met Michel 2-6-2007. Totaal andere whisky dan de Springbank OB's in die periode. Zoete neus vol fruit (druiven). Waar is de kokos en de turf? Een zeer complexe whisky met een licht bittere afdronk. Niet helemaal mijn ding.  
Springbank: Longrow 10Y, 55.6%, Tokaji Wood, Feb. 1995 - August 2005, 7440 bottles. 8 years in refill & 2 years in fresh Tokaji. 84 Geproefd bij Jos na de Hazelburn op 29-9-2005. Neus onverdund is wat gesloten en scherp: fruitig (pruimen, sultanas), zwavel, leer, heel zoet. Smaak onverdund is gesloten, zoet, stroef en scherp. Afdronk is wat bitter en vol hout. Dit heeft wat water nodig. Met een paar drupjes water meer fruit in de neus (mandarijn, perzik), maar in de tegenvallende smaak verandert weinig (80 punten!). Meer water toevoegen (circa 40%!) geeft eindelijk opening van zaken. In de neus verandert het fruitaroma nu meer in druiven en passievrucht (nog zoeter), maar ook meer vanille, malt, boter en een nat dweiltje (met dank aan Kristel...). De smaak is zachter en minder bitter. Ook de wat vervelende leersmaak is verdwenen. Appel, boerenjongens, anijs, cognac, malt, zilt en een vleugje turf. Ook de afdronk verbetert door het vrijwel verdwijnen van de bitterheid. Mooie droge houtsmaak, licht peperig en zoet. Het Longrow karakter is vrijwel verdwenen met deze finish. De tweede keer proeven als inzet van Jos op genietschapsbijeenkomst bij Huub op 15-10-2005 een puntje erbij. Smaaknotities toegevoegd aan bovenstaande tekst.  
Springbank: Longrow 10Y, 1993, 46% 83 Geproefd (11e) in Cadenhead shop Amsterdam op 7-9-2003. Na de Laphroaig 13y valt dit erg tegen als finale!! Neus is erg boterig en ziltig. Smaak is ook vettig en olieachtig met veel zee, turf, boter maar niet mooi in balans. Afdronk wat plakkerig maar niet onplezierig (81). Op Springbank proeverij bij Overmars 17-11-2003 leuke dubbeltest met de 1991 (10e/11e). De 1991 is duidelijk veel beter; deze versie bevat circa 60% bourbonvat en 40% sherryvat gerijpte whisky. Daardoor is deze ook veel minder fris en ook veel zoeter dan de geweldige 1991. 1e keer wel iets te laag gescoord.  
Springbank: Longrow 8Y, 1987-1885, Signatory, 43% 82 4e bij Michiel  op 7-2-2003. Neus is heftig turf en zee. De smaak is ook superkrachtig: malt, turf, zee, vanille. Ook afdronk vooral turf. Overall wat kaal, te bruut en onaf (vergelijk de te jonge Ardbeg van Signatory).  
Springbank: Longrow CV, 46%, OB 80 16e in Leiden 2009. Neus: fris, fruitig, stevig turf en malt. Neust als een jonge Islay whisky. Smaak: ruw en onaf, turf, zilt, malt, mist subtiliteit maar wel lekker ruig. De wat droge en plakkerige afdronk zorgt voor strafpunten.  
Springbank: Longrow new make spirit (ca. 70%). 25 Dit is geen whisky maar vers distillaat voor het een vat in gaat. Geroken en iets geproefd bij de Cadenhead shop Edinburgh op 31 mei 2003. Smerige start met die spiritsmaak maar daarna wel interessant. Met water verdund al iets van het Longrow karakter te proeven, maar het blijft geen drinken.  
St. George's Distillery: The English Whisky Co., Chapter 9, 46%, 3Y (Peated malt; first fill American Bourbon casks 104, 111, 125 and 149) 80 Potstill festival 2 oktober 2010 (1-10). Neus: mooi turf, cleane malt, citrusfruit, fris ziltig zeebriesje. Smaak: fris en fruitig, mooi droge turfsmaak, zoete malt. Prima aperitief. Korte afdronk met sapping hout en turf. Smaakt naar meer; prima piepjonge zomerwhisky.  
St. George's Distillery: The English Whisky Co., Chapter 6, 46%, 3Y (Non-peated malt; first fill American Bourbon) 69 Potstill festival 2 oktober 2010 (1-8). Neus: vanille, malt, marmelade, abrikoos. Smaak: veel rijper dan de Chapter 3! Nog erg jonge frisse en fruitige malt, maar kan leuk worden op hogere leeftijd. Korte afdronk met sappige houtsmaak.  
St. George's Distillery: The English Whisky Co., Chapter 4, 46% (Peated malt; first fill American Bourbon, 18 months old) 68 Potstill festival 2 oktober 2010 (1-9). Neus: spirity, turf, malt, fris fruitig. Smaak: licht medicinale turfsmaak, cleane jonge malt, vanille al aardig aanwezig. Droge zoete afdronk met turfnasmaak. Nog vrij spirity en nog onaf, maar al wel drinkbaar.  
St. George's Distillery: The English Whisky Co., Chapter 3, 46% (Non-peated malt; first fill American Bourbon, 18 months old) 59 Potstill festival 2 oktober 2010 (1-7). Neus: spirity, cleane gerst, fris fruitig (peren, lychee). Smaak: oef..spirity en nog onaf. Malt en vanille zijn in opkomst maar dit heeft nog tijd nodig. Afdronk is (gelukkig) snel weg.  
Stitzel-Weller (closed 1992): zie Van Winkle (Pappy van Winkle 20Y)  
Stranahan's Colorado "Whisky" 2Y, 47%  Distilled USA, Denver 17 dec. 2004, batch #8 75 Neus is behoorlijk geparfumeerd en bourbonachtig, veel hout en vanille, gedroogd fruit. Smaak is verrassend goed voor zo'n jonge whisky. Vrij intens houtextract, fruitig, veel vanille. Wat plakkerige zoete afdronk. Blind geproefd op Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007 (75) en nogmaals op 27-11-2010 (74).  
  Strathclyde
Strathclyde Single Grain Scotch Whisky, 24Y, 62.4%, 1980-2005, Duncan Taylor 84 Geproefd met Michel uit miniatuurtje op 14 juli 2005. Neus is heftig alcoholisch en oplosmiddelachtig (aceton, ether), maar ook intens zoet, fruitig en rijk aan hout. In de smaak houtnectar, perzik, gember, beetje bourbonachtig maar zonder plakkerigheid, etherisch door het hoge alcoholpercentage. Met water verdwijnt de alcoholoverheersing en wordt het geheel een stuk gebalanceerder. Graansmaken komen omhoog, hout wordt minder, drop. Smaak blijft intens maar weinig complex. Afdronk is filmend, zoet en erg plezierig (zonder bitterheid). Vind deze editie van Strathclyde een stuk geslaagder dan de eerder geproefde 30Y.    
Strathclyde Single Grain Scotch Whisky, 30Y, 64.8%, 1973-2004, Duncan Taylor 79 5e bij Huub op 24 mei 2005. Neus: alcoholisch en kruidig. Smaak: roggebrood, pittig kruidig, maar duidelijk te alcoholisch, Met water wordt de boel een stuk toegankelijker! Neus: boterig, malt, banaan, perzik, roggebrood. Smaak vertoont weinig ontwikkeling, maar blijft wel zeer intens met een sterke rye/bourbonassociatie: (mais zoetheid met roggebrood), pepermunt, bourbon. Een prettige droge afdronk waarin het hout niet overheerst.  
  Strathisla
Strathisla 49Y, 53.4%, distilled 1960, Gordon & MacPhail (Specially bottled for the Whisky Fair Limburg) 95 Aftertasting bij Andre op 15-9-2012. Neus: geniaal...... Elegant, oud sherryhout, antiekwas, oude boeken. Smaak: zeer zacht, complex, fruitig (kersen, gedroogd fruit, vlezig. Absolute topklasse genietwhisky die naar meer smaakt...Volgende keer wat eerder op de dag :) nieuw
Strathisla 25Y, 40%, Gordon & MacPhail (Pinerolo import, bottled in 80's; 75cl bottle; SC999) 94 Genietschap in Zwitserland 25-9-2010 (7e). Neus: na de 21Y is deze neus ook uitstkend, met iets meer hout en ook wat vlezig. Iets minder dan de 21Y in de neus, maar zeer vergelijkbaar en dus ook veelbelovend. Smaak: wow! Superzacht, zeer complex en nog cleaner en fruitiger dan de 21Y. Kersen en ander rood fruit, kruidig, bittere chocolade. Fenomenaal qua smaak en een perfecte afdronk met heerlijk vlezige nasmaak. De score wordt verhoogd van 93 naar 94 in de exorbitante H2H van een 21 naast een 25 uit dezelfde reeks. Met dank aan whiskyantique! Punten bevestigd in dezelfde H2H in aftertasting genietschap januari 2011.  
Strathisla Distilled 1948 & 1961 and bottled 1981. A special vatting to commemorate the marriage of H.R.H. The Prince of Wales to Lady Diana Spencer, EX No.423211 6, 40% vol, Gordon & MacPhail (Pinerolo import,75 cl bottle) 93 4e op Strathisla proeverij bij Jos (25-6-2011). Neus: na de indrukwekkende 21Y is deze neus ook fantastisch. Elegant, oud sherryhout, antiekwas, oude boeken; geen off-note te bekennen in de veelbelovende neus. Smaak: fluweelzacht, complex, fruitig (kersen, banaan, marmelade), honingzoet, kokos als in Springbank 21, vlezig, kruidig. Pure genietwhisky die naar meer smaakt met een perfecte licht droge afdronk met kruidige nasmaak.  
Strathisla 21Y, 40%, Gordon & MacPhail (Pinerolo import, bottled in 80's; 75cl bottle; SC999) 91 Genietschap in Zwitserland 25-9-2010 (6e). Neus: na de ruige Glenfarclas is deze sherryneus werkelijk fantastisch! Dit belooft veel; heerlijk zoet, kersen, oud hout, sudderlappen, licht rokerig, oude boeken. Smaak: heerlijk zacht en kruidig, oud sherryhout, assig "kolengestookt" smaakje, cacao, drop, laurier. Complex en met een perfecte balans. Ook in de afdronk gaat alles goed; mooi sappig sherryhout en een nootachtige nasmaak. Een klassiek voorbeeld van hoe goed het vroeger kon zijn. De score wordt nog iets verhoogd herproeven in een H2H tasting naast de 25Y (best wel een zwitserlevengevoel) en weer terug naar 91 in dezelfde H2H aftertasting januari 2011. Een andere fles gaat als 3e open op de Strathisla proeverij bij Jos op 25-6-2011; start op 90 en is wat droger dan de fles geproefd in Zitserland (natuurlijk even een H2H).  
Strathisla 40Y, 47.6%, distilled 1967 and bottled 2008, Whisky Agency Butterfly series 91 Limburg festival 2010 (4e). Neus: extreem fruitig, belegen malt, oud hout, veelbelovend. Smaak: pure hout- en fruitnectar, heerlijk zoet. Minder complex dan de voorafgaande Macallan 1936 maar zo enorm lekker drinken...De intensiteit gaat door in de lange filmende afdronk. De eerste topper is binnen...  
Strathisla: Astral Hits 40Y, 47.2%, distilled 1967 and bottled 2008, Daily Dram for the Nectar/Bresser & Timmer 91 7e op Strathisla proeverij bij Jos (25-6-2011). Neus is veelbelovend: fruitbommetje, zoet, heerlijk fris, mandarijn, oud hout. Smaak: heerlijke hout- en fruitnectar, tikje bitter mooi in balans met zoete malt. Marsepein. Een totaal andere smaakcategorie dan de voorafgaande G&M 40Y. Hoge drinkability ondanks de intensiteit. Lange zoete en filmende afdronk met prachtige houtsmaak.  
Strathisla 1976, 27Y, 46% Murray McDavid Mission Series. Limited edition of 600 bottles. 91 Het eerste kanon op de masterclass van Jim Mc. Ewan op 31 mei 2004! Zeer fruitige neus: perzik, peer, appel. Smaak is prachtig in balans: fruit, malt, honingzoet. Jim: "Enjoy the marvels of slowly distilled spirit". Afdronk is filmend en zeer zoet (vanille, kokos). Zeer elegante topklasse Speyside whisky. Bij water toevoegen verdwijnt de nectarsmaak; niet meer doen dus (92). Fles open maart 2005 (HOD12): 90/91. Niet overtuigend beter dan de Balmenach. Na een aantal keren proeven op 91 geëindigd.  
Strathisla 1960, bottled 2006, 40%, Gordon & MacPhail Private Label 90 Genietschapsbijeenkomsten 8 januari (slotwhisky) en 2 april 2011 (4e). Neus: Wow! Superelegant, oud hout, belegen malt, superfruitig; allemaal zeer veelbelovend. Smaak blijft dan ietsje achter bij de fenomenale neus; iets over de top in het hout, mooi zoet en fruitig, maar ook behoorlijk donker en kruidig. Afdronk eindigt wat te bitter voor het mooi; daardoor net niet in de 90.  
Strathisla 30Y, 43%, Gordon & MacPhail Private Label (bottled 2009; code AJ/ABEG) 90 5e op Strathisla proeverij bij Jos (25-6-2011). Neus: krachtig, oud hout, leer, laurier, drop. Heerlijk intrigerend en complex. Smaak: behoorlijk massief hout, mooi sherried, belegen malt, kokos, amandel. Afdronk: enorme hoeveelheid hout; vanwege het feit dat het niet bitter of vervelend droog is geen strafpunten, maar qua hout is dit op het randje. Groot verschil met de eerder geproefde 30Y uit 2004.  
Strathisla 1967, 41Y, 45.5%, Cask# 2717, distilled 12-05-67 and bottled 01-12-08, bottle 33 of 102, Duncan Taylor Cask Strength Single malt 89 Potstill festival 2 oktober 2010 (2-1). Neus: Genieten van dit fruitbommetje! Tropisch fruit, ananas, perzik, belegen malt. Smaak: zoete malt, marsepein, fruit en de bittere houtsmaak zijn perfect in balans. In de afdronk overheerst het bittertje. Verrasend weinig complexiteit voor zo'n oude whisky, maar heerlijk drinken.  
Strathisla 1954-2003, 49Y, 40%, Gordon & MacPhail. 89 Geproefd bij Erik op 30-6-2007 na het Ardbeg en Laphroaig geweld. De neus is extreem genieten! Prachtig sherrywood, oud hout, kaneel, maggiplant, rood fruit, licht rokerig. De complexiteit van de smaak valt enigszins tegen in vergelijking met de geweldige neus. Kersen, menthol, zoethout, kruidig. Zoals te verwachten valt op deze leeftijd heel veel hout, maar het wordt op het randje in toom gehouden door de zoete smaken. In de afdronk gaat de bitterheid echter overheersen en daarom net geen topper. Met wat water milder en zachter als het hout echt een probleem wordt. Op 1 mei 2010 weer geproefd bij Erik met exact dezelfde score.  
Strathisla 1967, 35Y, 48.8%, Peerless Collection. Cask 1326. Distilled 02.1967 and bottled 06.2002 88 Neus: rijk, uitnodigend, extreem fruitig (lychees), fris, etherachtig en een vleugje tabak. Smaak: malt, fruitig, honing, licht turf, subtiel sherrykarakter, hout, chocolade en ietsje bitter. Zacht en ondanks de 48.8% nog wat dunnetjes van smaak. Deze whisky lijkt alweer veel jonger dan het etiket zegt. Afdronk: mooie lichte houtsmaak, nog steeds fruitig en iets te droog. De smaak is relatief snel weg voor zo'n extreem oude whisky, maar de balans is prachtig. 10e op Pot Still festival 2003 & 7e op Pot Still festival 2004.  
Strathisla 30Y, 61.1%, Jack Wieber's Auld Distillers Collection, dark sherry cask# 4222, 100 bottles. 88 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (1e). Mooie opening van het festival bij Ronald Wuijster. Zeer fruitige neus: perzik, citrus, peer/appel. Smaak is ondanks het enorme alcoholpercentage zeer elegant. Iets stroef in de mond, maar niet bitter. Met wat water wordt de neus nog fruitiger (mandarijn) en in de smaak is de bitterheid van oud hout mooi in balans met de fruitige, malty en honingzoete Speyside smaak. Afdronk is vrij droog en eindigt kruidig (nootmuskaat?).  
Strathisla 40Y, bottled 2007, 43%, Gordon & MacPhail. 88 Genietschapsproeverij 27-6-2009. Neus: heerlijk zoet, sherrywood, rozijnen, banaan, floraal, licht rokerig en vleugje zwavel (lucifers). Smaak: verwarmend, kersen, zoet eikenhout met een mooi bittertje. Zoete fruitige malt met een wat gronderige aardse smaak. Afdronk is droog met een lekkere houtsmaak.  
Strathisla 40Y, 43%, Gordon & MacPhail Private Label (bottled 2009; code AJ/ABEG) 88 6e op Strathisla proeverij bij Jos (25-6-2011). Neus : na de 30Y is ook dit een spannende en intrigerende complexe neus. Eleganter, oud hout, rood fruit. Smaak: wat stroef; het hout overheerst de mooie fruitige sherrysmaken, amandel zit hier ook n, maar minder fris. Afdronk is harsig en droog. wat over the top in hout voor mij.  
Strathisla 30Y, 40%, Gordon & MacPhail (Pinerolo Torino; bottled circa 1980, glass code SC999, 75cl) 87 Alexander heeft een mooie proloog bij zich voor de proeverij op 5-1-2013. Neus: karton, oud hout, gedroogd fruit, belegen malt. Smaak: verrassend neutraal; veel minder hout dan verwacht, wel intens van smaak zonder dat het mooie houtbittertje de cleane malt en het fruit overheerst. Afdronk: strafpuntjes door de stroeve afdronk. Een volgend slokje helpt weer...het drinkt toch wel heerlijk maar komt niet in de buurt van de geweldige sherried bottelingen van 21Y en 25Y. nieuw
Strathisla 15Y, 59.3%, 1989-2004, Chivas Brothers Cask Strength Edition, Non Chill-Filtered Single Speyside Malt Whisky, Batch No. SI 15 002 86 Neus is onverdund al zeer fruitig:perzik, peer en granny smith appels. Smaak is prachtig in balans: prikkelend en toch zacht, tropisch fruit, malt, honingzoet. Afdronk is prettig droog en suikerzoet. Grappige combinatie van een zurige neus met een friszoete afdronk. Met water wordt de neus wat losser en komt de malt meer naar voren. De smaak heb ik liever onverdund. Alweer een zeer elegante Strathisla.  
Strathisla 1969, 34Y, 56.3%, 120 bottles. Jack Wieber. 86 10e op festivalzondag 2005. Neus: mooi fruitig, zoet, leerachtig en tikje ranzig. Smaak is qua hout over de top, fruitig (abrikoos, marmelade). Bitterheid overheerst de malt. Afdronk is een stuk plezieriger met kersen en vanille. Niet goed in balans.  
Strathisla 30Y, 40%, Gordon & MacPhail 82 Toegift van Huub op genietschapsbijeenkomst 12 juni 2004. Geweldige weelderige neus: hout, zoet, zeer fruitig (kersen a la Longmorn), beetje rokerig. Met zo'n geur verwacht je in de 90 te gaan scoren, maar de smaak is helaas overmatig hout en veel bitterder en kruidiger dan verwacht. De mooie smaken die je verwacht op basis van de neus zijn zeker aanwezig, maar komen bijna niet over het alomtegenwoordige hout heen. De droge afdronk is vooral hout en ook wat bitter. Herkansing als toegift op genietschapsbijeenkomst 30-10-2004: het hout is nu weliswaar iets minder storend maar blijft de balans verpesten.  
Strathisla 1972-2002, 30Y, 40%, Gordon & MacPhail? 81 Mystery guest bij Andre op 16-9-2005. Geweldige neus met veel oud sherryhout, chocolade, tuttifrutti, oude boeken. Smaak is vol zoete sherry maar het hout overheerst alle andere smaken. Afdronk: wat bitter en vooral hout. Balans is hier ver te zoeken.  
Strathisla 15Y, 70º proof, Gordon & MacPhail Private Label 78 2e op Strathisla proeverij bij Jos (25-6-2011). Neus : gedroogd fruit, zoet, graan. Wat vlak en minder interessant dan de voorafgaande 12Y. Smaak: zacht, meergranenpap, mandarijn. Net als de neus wat vlak. Afdronk is kort met een licht droge zoete nasmaak. Geen hoogvlieger, maar wel zeer drinkbaar. Nog even discussie of dit nu een fake is met het smetteloze etiket en flestype.  
Strathisla 12Y, 43%, The Ultimate, Cask 5257, Distilled 5-6-1989 and Bottled 16-8-2001, bottle 229, bourbon barrel. 78 Iets minder Lowland associatie dan bij de 1990 versie, maar het blijft heel frisse en plezierige zomerwhisky. Meer last van zeepachtige bijsmaak. Typisch dat deze bottelingen zoveel beter zijn dan de distilleerderij editie. Na een jaar weer bij Huub geproefd als opening op 31-8-2002.  
Strathisla 1990, 10Y, 43%, The Ultimate, 1990-2000 78 3e bij Huub (31/8/2001) en grote verrassing. Deze Strathisla doet aan een Lowland denken! Zeer lichte en soepele doordrinkwhisky. Bloem, fruit, vanille en opvallend weinig maltsmaak.  
Strathisla 12Y, 43% 76 Neus: zoet, gedroogd fruit, citrusfruit (marmelade), malt, honing, licht rokerig. Smaak: honingzoete malt, vanille, tikje bitter hout. Valt wat tegen na de pretiige neus; vrij neutraal en niet zo bijzonder. Wat zurige afdronk. Begon ooit op 70; in de jaren 2004-2006 verschillende betere versies geproefd. Verificatie bij Jos in blindronde 4-6-2010 (74) en als 1e op de Strathisla proeverij op 25-6-2011 (77).  
Strathisla 9Y, 57.4%, Cadenhead's  10 Enorm gratis sample van 0.2L als bonus uit Cadenhead shop Campbeltown meegekregen op 27 mei 2003. Neus: alcohol, oily, muf, onplezierig ("zal ik dit gaan drinken?"). Smaak onverdund is werkelijk afgrijselijk smerig. Water toevoegen geeft weinig verbetering. Neus wordt nog slechter en de smaak wordt door Andre samengevat als "pis". Dit drinken verpest ook nog je smaak; de prachtige 10Y Macallan van Mc. Phail's smaakte hierna als een simpele goedkope whisky. Alles door de gootsteen gespoeld! Een forse deuk in de reputatie van Cadenhead.  
  Strathmill
Strathmill 15Y, 63.5%, Distilled 13-10-1989 and bottled 11-11-2004, oak cask 10303, 407 bottles. Dewar Rattray 82 Geproefd als 14e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: vanillepudding, banaan, malt, alcoholisch. Meteen wat water toegevoegd voor de smaak: neutraal, plezierig, veel vanille en banaan wat goed combineert met de romige malt en het eikenhout. Prettige cleane afdronk. Een lekkere Speyside malt zonder pretenties.  
Strathmill 10Y, 43%, Signatory Vintage Scotch Whisky serie. Gelabeld als "Scottish Wildlife". 80 Weelderige neus: extreem zoet en geparfumeerd (perendrups, mandarijn, rozenwater). Smaak is zacht met heel veel zoet (citroencake, zuurtjes). Afdronk is droog maar wel plezierig. Er zit een wat goedkope bijsmaak aan (78). Tweede keer proeven april 2004 met Huub bevalt beter. De heerlijke zoete geuren in de neus blijven een traktatie en ook de smaak krijgt nu wat meer notities: malt, perzik, banaan, hout, ietsje lijmig. Een elegante whisky met frisse zoete smaak. De afdronk is een beetje plakkerig (karton).  
Strathmill 1991, 59.5%, Gordon&McPhail limited edition. Bottled 2003. 222 bottles. Cask no. 100454. 78 Pot still festival 13 april 2007 (7e). Neus: stro, kazig, malty. Smaak: iets teveel alcohol, intens hout, malty, bijzonder smaakje. Met water toegankelijker en zachter van smaak. Meer malt en vanille. Licht droge afdronk met een vreemde nasmaak.   
Strathmill 1992, 65.4%, bottled Feb. 2002, bourbon barrel, 228 bottles, Cadenhead's Authentic Collection 70 16e bij Genietschap op 27-11-2010. Neus: malty, zoet en erg alcoholisch. Smaak is zeer scherp; niet echt lekker, maar door de zoete malt ook niet vies. Water biedt weinig hoop: smaak wordt vlakker en scherper.  
  Strathmore
Strathmore: North of Scotland Single Grain Scotch Whisky, 44.8%, Distilled 1964. Bottled 2008. Scott's Selection. 89 Vlissingen 27 september 2008 (5e). Neus: vol en rijk, zoet, bourbonachtig maar veel subtieler. Smaak heeft stevig hout maar wordt getemd door de heerlijke zoete smaken. Ontwikkelt mooi en heeft hoge drinkability. Licht droge subtiele afdronk zonder de plakkerigheid waar grains vaak last van hebben.Flesje gekocht van deze verrassend goede grain.  
Strathmore: North of Scotland Single Grain, 32Y, 47.2% 81 Amuse voor de masterclass van Jim Mc.Ewan op 30 mei 2004. Neus en smaak erg bourbonachtig; extreem zoet (bijna likeur), houtnectar. Gladde zachte afdronk. Interessant drankje!  
  Stronachie
Stronachie, 43% 75 Stronachie werd in 1928 gesloten en dit is een poging van een andere distilleerderij die smaak terug te krijgen. Neus: volle malty neus, beetje harsig en lijmig. Smaak: malt, toffee, vanille, hout, ietsje turf, beetje fenol; harsig. Beter dan de neus, maar niet echt genieten. Met water weinig verbetering: dat ranzige geurtje gaat niet weg. Afdronk is mooi rokerig, maar wordt ontsierd door velpon. Hier krijg je geen heimwee naar die goede oude tijd van! Geproefd als 10e op festivalzondag 2004 (70) en 3e op festivalzondag 2005 (75); beide keren op de Dewar Rattray masterclass.   
Sullivan's Cove: zie Tasmania Distillery  
Suntory "Hibiki", 17Y, 43% Blended Japanse Whiskey 85 Na het geslaagde 5cl experiment van Huub in juni 2005 zelf een fles gekocht op vliegveld van Bangkok. Prachtige volle belegen neus met veel sherry, bloemen, perzik, krenten, rum, boenwas. Ruikt en smaakt fluwelig zacht. Smaak is filmend en zeer complex met veel sherry, vanille, zoet fruit (perzik, aardbei, mango), rook, turf, rozijnen. Subtiel en elegant mengsel van Japanse en Schotse whisky. Ook in de licht droge afdronk gaat alles goed, mooi hout, toffee, fruit. Aperitief dat naar meer smaakt!. Een sublieme blended whisky met uitstekende balans (86). Botteling uit 2009 iets lager gescoord naast de 12Y oude Hibiki op Groningen 2010 (84).  
Suntory "Hibiki" 40% Blended Japanse Whiskey 84 1e op Murray's Japanse whisky tasting (& 16e op whiskyfestival 22 nov 2002). Deze blended bevat zowel Schotse als Japanse whisky. Voor een blended is dit uitzonderlijke klasse! Prachtig in balans, sherry, rook, hout, fruit en vooral niet te slap! Assertief zonder dat het scherp wordt.   
Suntory "Royal" 40% Blended Japanse Whiskey:  80 2e op Murray's Japanse whiskytasting (& 17e op whiskyfestival 22 nov. 2002). Na de Hibiki stelt deze Royal iets teleur. De neus is meer sherry; de smaak is minder assertief en de afdronk is iets lijmig. Desondanks nog steeds een hoog scorende blended.  
Suntory "Kabukin" 40% Blended Japanse Whiskey:  77 Eerste kennismaking met Japans bevalt goed! Bijzonder zacht voor een blended en niet de karakteristieke droge lijmafdronk. Fruitig, fris en licht. Bij herproeven als 4e in een Japanse tasting op whiskyfestival 2002 (19e op 22 november 2002) met Jim Murray zelfde ervaring en 1 punt lagere score.   
Suntory "Hibiki" 12Y, 43% Blended Japanse Whiskey 76 8e op Gall&Gall festival Almere 1-11-2009 (75) en 11e op Groningen 2010 (77). Neus: floraal en subtiel, zeer fruitig, perzik, malty. Smaak: zacht, neutraal, fruitig, mooi granig, creamy, boterig. Zeer toegankelijk en weinig uitgesproken met een zoete en filmende afdronk. Deze mooie blend van uitsluitend Japanse whisky maakt veel minder indruk dan de 17Y die ook Schotse whisky bevattein het verleden. Gemiddelde score genomen.  
Suntory Hakushu single malt: zie Hakushu  
Suntory Yamazaki single malt: zie Yamazaki  


uw keuze
A B C D E F G H  J K L M N O P R S T U V W Y Z

Auteursrecht: Nico Meijboom



terug naar proefnotities en punten

 

webmaster
__________ 
Whisky Monitor  __________
nmeijboom59@kpnmail.nl

webdesign
ekksites
internet producties