Versie

april 2013



uw keuze
A
B
C
D
E
F
G
H
 I 
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
W
Y
Z

Proefnotities en punten op distillery
Bron: Nico Meijboom


Whisk(e)y


score


Opmerkingen

nieuw na juli 2011

  The Bailie Nicol Jarvie
The Bailie Nicol Jarvie, 43%, Blended Scotch Whisky 79 Begint erg prettig met frisse neus en zachte, fruitige, malty, vanille en sherry smaak. De lange afdronk valt wat tegen; eindigt beetje lijmig en droog houterig. In een duotest met Speyburn 10Y single malt is deze blended overduidelijk winnaar. Ook blind geproefd in het mystery guest rondje bij Gert (21-2-2004) slaat deze lekkere blended whisky helemaal geen slecht figuur.  
  Balblair
Balblair 24Y, 46%, limited edition distilled 1979 89 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (3e). Neus: heerlijk zoete belegen malt en houtgeur, zoet zacht fruit (perzik, banaan, aardbei). Smaak is zeer vol en complex!! Wat een verschil met de 16Y die ik ooit in miniatuur proefde! Duidelijk ook een klasse beter dan de voorgaande Speyburn 25Y. Mellow malt, mooie kruiden, coating in de mond, boterig, boenwas. Zeer lange filmende afdronk met veel hout, vanille en kruiden. Puur genieten! Met water komen de kruiden ook in de neus naar voren, maar de smaak wordt dan minder overdonderend.  
Balblair 24Y, 46%, limited edition distilled 1979 89 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (3e). Neus: heerlijk zoete belegen malt en houtgeur, zoet zacht fruit (perzik, banaan, aardbei). Smaak is zeer vol en complex!! Wat een verschil met de 16Y die ik ooit in miniatuur proefde! Duidelijk ook een klasse beter dan de voorgaande Speyburn 25Y. Mellow malt, mooie kruiden, coating in de mond, boterig, boenwas. Zeer lange filmende afdronk met veel hout, vanille en kruiden. Puur genieten! Met water komen de kruiden ook in de neus naar voren, maar de smaak wordt dan minder overdonderend.  
Balblair 15Y, 62.9%, Distilled 31-04-1990 and bottled 29-06-2005, sherry cask 1146, 585 bottles. Dewar Rattray 84 Geproefd als 10e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus is complex: suddervlees, kruiden, noten, granen. Smaak is te doen op bijna 63%: veel substantie, zoet en verwarmend, aarde, gedroogd fruit (abrikoos). Met water verdunnen tot circa 45% geeft meer citrusfruit en cleane malt in de neus. Smaak blijft complex en krijgt een interessante ontwikkeling naar een rookvlees achtige smaak. Heel apart. Lange kruidige afdronk. Perfecte appetizer.  
Balblair 16Y, 40% 80 Na een rampzalig miniatuurtje dat slechts 68 punten scoorde door de velpon is er jaren later een revanche voor deze editie. Geproefd als 11e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: perzik, amandel, licht rokerig, malty en belegen hout. Smaak is complex en kruidig, malt in balans met eikenhout, rookvlees. Droge en kruidige afdronk. Geen spoortje velpon in deze vrij elegante whisky. Nog steeds geen hoogvlieger maar waarschijnlijk vroeger een off-spec miniatuurtje gekocht.  
Balblair 1989, 43%, 2007 botteling (second fill bourbon) 77 8e op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus: kruidiger en meer malty dan de 1997, banaan, citrusfruit, hout. Smaak is ook minder zoet dan de 1997 en heeft wat meer body. Kruidig, malty, vrij veel hout dat al snel voor een droge houtsmaak zorgt die in de afdronk stevig doorzet. Strafpunten voor de afdronk.  
Balblair 1997, 43%, 2007 botteling (first fill bourbon) 74 7e op festivalzaterdag Leiden 2007. Neus: lichte en subtiele malt, grassig, citrusfruit, erg dunnetjes na de Glenmorangie's en Greenore. Smaak: zoet, honing, malt, vanille. Niet onplezierig van smaak maar erg middle of the road. Vrij korte en licht droge afdronk.  
  Ballantine's
Ballantine's 17Y, very old Scotch Whisky, 43% 85 Deelfles met GJ na voordeeltje op de Auction juni 2006. Neus: heerlijk zoet, elegant en uitnodigend. Zeer fruitig (kersen, banaan, perzik), kokos, chocolade, malt mooi in harmonie met de etherische zoete bourbonachtige grain component en hout (ook sherrywood!). De smaak is ook uitstekend: zacht, zeer gebalanceerd, mellow belegen malt en de oude grain die een bourbonachtige zoetheid (hout, vanille, melkchocolade) geeft. Islay is heel ver weg. Er is in de weinig spannende afdronk ruim tijd om na te genieten van de zoetheid en dan komt er een licht bittertje naar voren en zowaar een vleugje turf. Een paar strafpunten voor de wat plakkerige grainy nasmaak helemaal op het einde maar dat verdwijnt onmiddellijk met het volgende slokje. Smaakt naar meer. Een prachtige blended whisky! Wint dubbeltest met JW Gold Label bij Huub op 10-8-2006.  
Ballantine's 12Y, Special Reserve Scotch Whisky, 40% 84 Finale als 5e in Tormore masterclass op 1-5-2006. Neus: zeer fruitig (mandarijn, limoen, perzik), malty en fris. Smaak is zeer zacht en heerlijk zoet. Fluwelen mondgevoel, romig, honing, toffee, vanille, fruitig (perzik, abrikoos, citrus) en natuurlijk graan. Afdronk is ietsje lijmig maar de andere smaken zijn prachtig in balans. Uitstekende blended die zeer nieuwsgierig maakt naar de 17Y. Voor prijs/kwaliteit verhouding mag deze 12Y oude wis er wezen!  
Ballantine's Gold 66 Zorgde op de OR-retraite (circa 2001) voor indirecte puntenwinst voor de te laag gewaardeerde Glenfiddich special old reserve. Lang geleden; verificatie gewenst na proeven 12Y en 17Y in 2006.  
Ballechin: zie Edradour  
  Balmenach
Balmenach 1973, 27Y, 46%, Highland Selection 89 Eindejaarsproeverij Almere 2004. Inzet van Marjon (2e). Neus is ook weer top en complex: een prachtige belegen graangeur, vanille, hout, licht rokerig (asbak). Verrukkelijke smaak; verwarmend en met perfecte balans. Naast de verwachte hout, vanille en zoete fruitigheid ook een beetje gember, amandel en verse vijgen en vooral een perfecte rooksmaak. Rook en turf zet door in de fraaie afdronk met mooi hout en amandel. Dit doet sterk denken aan de Arran ervaring, maar bevalt nu nog beter. Bij tweede en derde keer proeven valt vooral het prettige turfrijke karakter meer op dan de bij de eerste keer. Af en toe wat Cragganmore associaties. De complexiteit, sublieme balans en perfecte smaak zorgen ervoor dat deze deelfles snel weg was (90/91). De tweede fles is snel gevonden (Mitra Almere!) en scoort meestal 89/90 punten; scoort soms lager door een lichte kurksmaak.   
Balmenach 1972, 28Y, 46%. Highland Selection. 88 Lochranza Hotel bar op Arran (3e wis, 2e avond). Nieuwe bottelaar? Neus is zwaar belegen en fruitig. De smaak is fluweelzacht, kruidig, zeer zoet en vol fruit (abrikoos, pruimen, krenten, vijgen). Veel hout en sherry. Een droge, maar goede belegen afdronk. De Highland Selection reeks is iets om te onthouden! (87). Arbitrair in punten verhoogd na proeven van de Highland Selection 1973 op 18-12-2004.  
Balmenach-Glenlivet, 30Y, 1971-2002, 49.3%, Cadenhead's Chairman Stock 87 5e op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Neus is prachtig belegen met veel vanille en fruit (perzik!). Smaak begint een beetje vlak: vol, vettig, beetje turf, mellow Speyside karakter. Krijgt steeds meer ontwikkeling in het glas; een paar drupjes water zorgen voor verdere opening. Voor zo'n oude whisky opvallend weinig houtoverheersing; zelfs de afdronk is niet te droog en wat cacaoachtig.  
Balmenach 1990, 11Y, 59.7%, Adelphi 86 11e op whiskyfestival 23 nov. 2002. Neus onverdund is licht rokerig, fruitig, malty en veelbelovend. Smaak onverdund is tamelijk scherp maar wel intrigerend rijk en complex. Met fors water (40-45%) mooie opening, fruitig (rozijnen, abrikoos), malty, flowery (bijna geparfumeerd) en nog steeds wat rokerig. Ook veel ontwikkeling in de afdronk: hout, fruitig,mooi droog. Een zeer plezierig drinkbare whisky die wel aan de scherpe kant blijft. Als toegift op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 punten bevestigd (89)! Herkansing als Huub eindelijk zijn fles openmaakt in mei 2006 (!) bevalt beduidend minder (84).   
Balmenach 1979, 62.4%, bottled 1996. Scott's selection. 83 Neus (onverdund): zwaar alcoholisch; fruitige nectar. Smaak (onverdund): scherp, fruitig en niet goed te verdragen. Met beetje water nog steeds scherp, maar veel opener. Complexe neus: noten, kruiden, esters (geen specifiek fruit), malty. Smaak is verwarmend, kruidig, meer malt dan in de neus, complex maar blijft helaas messcherp. Een forsere hoeveelheid water (verdunnen tot ca. 40-45%: de mooie gouden kleur verandert in troebel geel) helpt: de whisky opent zich en er blijft een nog steeds assertieve, fruitige en kruidige whisky over. De zoete geur krijgt wat kaneel en zwaveltonen. Afdronk is erg lang en prettig droog (81). Inzet Gert en bij de tweede keer proeven bij Huub (24-10-2002) hogere punten (84). Fles overgenomen uit de Gert collectie maart 2007. Komt niet altijd goed uit de verf. Heeft tijd nodig om te openen en blijft complex.  
Balmenach-Glenlivet, 10Y, 63,6% oak cask, Cadenhead’s Authentic Collection 150th anniversary bottling Cask strength single malt, distilled April 1981, bottled March 1992. . 83 Neus: zeer alcoholisch maar intrigerend: licht zurig, thee, kaneel. Smaak onverdund is messcherp en echt wat teveel alcohol wat mij betreft. Met wat water (terug naar circa 45-50%) is de neus een stuk fruitiger (grapefruit) en gaat de thee meer naar Nescafe. Smaak: cacao, malty, rookvlees, appel. Bij verdunnen wordt de smaak helaas wel wat zepig en vlakker. Vrij korte en licht bittere droge houtafdronk. Aftertasting genietschap 6 september 2008 (82) en 10e bij genietschap op 27-11-2010 (84).  
Balmenach 10Y, 43%, Signatory Vintage Scotch Whisky serie. Gelabeld als "Scottish Wildlife". 79 4e bij Huub op 15-5-2003. Neus: malt, kruidig, rook, bloemen (meer flowery dan fruitig). Smaak is wat ruw, met veel hout, sherry, rookvlees, honing. Afdronk is prettig droog en met een behoorlijk turfsmaak. Balmenach gaat niet ten onder, maar in 1 woord samengevat: "onaf".   
  Balvenie
Balvenie Vintage Reserve 1973, 49.7%, 30Y, distilled 21-5-1973 and bottled 28-4-2004 94 18e op festivalzondag 2004! De superfruitige en elegante neus lijkt alweer een topper aan te kondigen. Malt, honing, perzik, citrus. Ook de smaak is een prachtige houtnectar, stroop en fruit potpourri (citrus). Ook de fluweelzachte afdronk heeft een perfecte balans tussen hout,  en zoet en gaat nog zeer lang duur. Een sublieme balans. Beste Speyside in de lijst!  
Balvenie 21Y Portwood, 47.6%, Non-chill filtered edition 2010 91 Neus: zeer zoet, fruitig, honing, vanille. Smaak is zeer zacht, heerlijk zoet (vanille, anijs, caramel) en door de non-chill filtering lekker romig mondgevoel. Stevig hout maar niet overheersend. Prachtig mooi in balans en een van mijn favoriete Portwoods. Uitstekend bij een dessert of after dinner. nieuw
Balvenie Port Wood 21Y, 40% 91 7e wis op festival 2000. Beter dan de Glenmorangie portwood! Donker roodbruin. Zeer complexe, fruitige, zoete en vooral volle smaak. Een erg houtrijke en iets te droge (maar wel zeer lange!) afdronk. Bij tweede keer proeven (nov. 2001) blijkt de houtsmaak dus erg mee te vallen en kan nog de ongelofelijke zachtheid, anijs en romigheid worden toegevoegd. Prachtig mooi in balans en een van mijn favoriete Portwoods. Fles was verrassend snel leeg en vernieuwd! Als 3e op de Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan de distilleerderij de winnaar met een neuslengte verschil met de 30Y.   
Balvenie 15Y, 57.1%, Signatory Vintage 1974, cask 18103-18130. distilled 19-12-1974 and bottled 07-1990, dumpy bottle 1585/2000. 90 Supertasting Andre 29-10-2005. Onafhankelijke botteling van Balvenie is zeer zeldzaam. Onverdund is de neus wat gesloten, zoet en rokerig. Smaak is pittig, laurier en subtiel turf. Beetje water is nodig voor ontsluiting. Neus wordt veel fruitiger (perzik, mandarijn), tabak, malt, honing, asbak. Smaak is heerlijk fruitig en zoet met veel vanille en hout. Mooie turfsmaak die in de fraaie assige afdronk doorgaat. Voor een 15Y oude is dit grote klasse.  
Balvenie 30Y, 47.3% 90 4e op de Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan de distilleerderij. Neus: prachtige belegen geur, hout en malt, zoet exotisch fruit (perzik, mango). Smaak is extreem fluweelzacht, veel hout, toffee, honing, marsepein, malt, heerlijke zoete fruitigheid (marmelade, perzik, stoofpeer). Zeer lange afdronk met veel vanille, kruiden en vooral een krachtige houtsmaak. Met water nog meer perzik in de neus, maar verder weinig verbetering. In de smaak gaat het hout na verloop van tijd toch wel wat teveel overheersen; dit voorkomt een topnotering waardoor de 21Y Portwood voor mij de winnaar van de masterclass wordt. Gezien de prijs van de 30Y een spectaculair resultaat.  
Balvenie Single Barrel, 25Y, 58%, Distilled 12-11-1974, Bottled 14-11-2002 from cask no. 1522.1 89 Klein flesje van 0.2L gevonden in whiskyshop Dufftown mei 2005. Veelbelovende neus: heerlijk zoete, belegen en superfruitige geur. Honing, malt, vanille, appel, lavendel, zuurtjes, perzik, citrus, pepermunt. Smaak is ook geweldig! Heerlijk fris en fruitig voor een 25Y oude whisky. Zacht en zoet gecombineerd met een vleugje bitter. Rijk en complex. Honing, vanille, mandarijn, perzik, malt en eikenhout. Zeer lange en zoete afdronk; voor het mooi net een tikje te droog. Deze kan zeker met de 30Y en de Portwood concurreren. Of mijn smaak is veranderd of deze botteling is veel beter dan de 1999 editie van Gert. Als 6e bij Huub op 24 mei 2005 valt de bitterheid in de afdronk meer op en begint wat te storen. Met water niet veel verandering/verbetering. De balans is niet helemaal OK.  
Balvenie Double Wood 12 Y, 43% (1999 botteling) 88 Inmiddels verre herinnering uit mijn beginperiode in de malt whisky. Dit was de eerste double wood die ik proefde en vond hem toen heel erg goed.. Nauwelijks smaaknotities. Verificatievraag in 2003 of de 88 punten t.o.v. de Aberlour 12Y double wood correct is (zie 2003 botteling)  
Balvenie Port Wood 1991, 40% 86 10e op festivalvrijdag 2005. Veelbelovende neus: rozengeur, zoet, malty en mooi rokerig. Smaak is suikerzoet, malty, fruitig (aardbei, perzik). Prachtig in balans. Afdronk is zoet en filmend en eindigt wat droog. T.o.v. de 21Y Port Wood heeft deze whisky een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding (87). De in 2006 aangeschafte fles valt iets tegen door de vrij scherpe smaak naast de Double Wood & Founder's Reserve (85). In dubbeltest Groningen 2007 naast de 1993 1 puntje hoger gewaardeerd.  
Balvenie Port Wood 1993, 40% 85 Groningen 2007. Neus is heerlijk zoet en winey, fruitig (perzik, framboos), floraal. Smaak is suikerzoet, marsepein, malt, honing, hout, fruitig (aardbei, perzik). Mooi in balans en de afdronk is zoet en filmend. Wat is dit zacht en toegankelijk na de voorafgaande reeks Japanners. Tweede keer proeven in dubbeltest met de 1991 versie is die net iets voller van smaak. Verschil is marginaal. Punten bevestigd December 2010 na aankoop deelfles.  
Balvenie 14Y Golden Cask, 47,5%, exclusive for duty free 84 Neus: zoet, vanille, hazelnoot, marmelade, rozijnen. Smaak: zacht en honingzoet, cacao, heerlijk fruitig, na enige tijd een tikje bitterheid van het hout, iets zwavelig. Afdronk: lang, bitterzoet en een vrij droge houtsmaak.  
Balvenie 17Y Rum Cask, 43%, first edition 2008 84 5e bij WFNN2009 28-3-2009. Neus: maggi, kruidig, licht zwavelig, stroop, hout. Smaak: zacht, rozijnen, kruidig, honing. Kruidigheid zet door in de sappige houtafdronk. Weinig complex maar wel erg lekker.  
Balvenie Double Wood 12 Y, 43% (2005/2006 botteling) 84 Veel voller van smaak dan de Balvenie Founders Reserve, maar mist wel iets van de frisheid. Neus: subtiel, complex, eikenhout, chocolade, gedroogd fruit (abrikoos, marmelade), honingzoet. Smaak: zacht en licht prikkelend op de tong, honing, malt, melkchocolade, tabak, licht rokerig. De sherrywood finish is duidelijk aanwezig, maar het overheerst de frisse bourbonhout basissmaak niet (zie ook 2003 botteling). Afdronk heeft droge cacao en bruine suiker naast het hout. Prima prijs/kwaliteit verhouding.  Als 2e op de Balvenie masterclass op 30-4-2005 na bezoek aan de distilleerderij duidelijk lekkerder dan de 15Y single barrel. Deelfles Gert-Jan Augustus 2006 identieke score. Deze klassieker heeft weer een fors deel van de in 2003 verloren punten terug.   
Balvenie Port Wood 1989, 40%, no age 84 Double matured: eerst rijpen in bourbonvaten en dan een finish in Port pipes (1 jaar volgens Jackson). Neus: heerlijk zoet, fruitig, vanille en mellow. Uitnodigend en veelbelovend! Smaak heeft meer vanille, fruitigheid (marmelade, banaan) en bourbonhoutkarakter dan verwacht; de zoete portsmaak wordt goed in toom gehouden en overheerst geen moment. Zacht, creamy, subtiel en een tikje feinty (leerachtig). Mooie zoete afdronk met wijn, vanille, hout en marsepein. Iets te droge en harsige nasmaak kost strafpuntjes. Fles gescoord in Franse Geant supermarkt voor € 32,95 augustus 2004!! Voor die prijs ineens een topper voor prijs/kwaliteit, maar meestal staat deze voor veel hogere prijs in het schap (39-60).  
Balvenie Single Barrel, 25Y, 46.9%, 1974-1999. 84 Leuke inkomer bij blindproef rondje bij Gert op 15-3-2003. Verguisd door sommigen; zeer gewaardeerd door anderen. Herkansing april 2007 uit de collectie van Gert. Neus is zoet, zuurtjes, mint, menthol, citrusfruit, peren. Smaak is heerlijk zoet met een licht bittertje van het oude hout. Mallty, kruidig, citrus, siroop, mooi bourbonwood en een beetje aarde. Een stevige prikkelende afdronk, licht olieachtig en een tikje te bitter hout. .   
Balvenie Vintage Reserve 1971, 46.9%, 34Y, distilled 29-6-1971 and bottled 11-5-2005 84 13e op festivalzaterdag 2005. Na de fantastische Vintage 1973 op het 2004 festival (94!!) is de verwachting hoog gespannen! De neus is weer superelegant: anijs, kokos, malt, veel hout en minder fruitig dan de 1973. In de smaak is de balans zoek: bittere houtsmaak overheerst de nog steeds aanwezige prachtige fruitige malt totaal. In de afdronk gaat de houtdominantie nog verder en eindigt bitter. Jammer dat dit duidelijk over the top is gebotteld. De 1973 was vele malen beter.  
Balvenie 14Y, Rum Wood, 47.1% 83 1e bij Melgers 15-3-2007. Neus: suikerzoet, toffee, gedroogd fruit, pruimen. Smaak is glad, filmend, zoet en licht kruidig. Malty, fruitig, kaneel.Niet erg spannend maar wel lekker. Afdronk heeft iets te droog hout.  
Balvenie 17Y, Islay Cask, 43% 83 Lochranza Hotel bar op Arran (3e wis, 1e avond) . Een mooie belegen neus met veel meer Speyside karakter dan Islay. Smaakt zeer kruidig en malty. Glad palet, zoet en veel hout. Afdronk is beetje droog. Prijs/kwaliteit verhouding van deze dure Balvenie is niet best.  
Balvenie Double Wood 12 Y, 43% (2003 botteling) 82 Rondje blindproeven bij Gert op 15-3-2003. Neus: zwaar rokerig, tabak (sigaar), malty, zoet, uitnodigend. Smaak is kruidig, prikkelend, iets overheersend sherry, chocolade. Afdronk is plezierig zoet en rokerig, maar iets aan de droge kant en beetje plakkerig. De 84 puntengrens wordt niet meer gehaald. De chocoladesmaak blijft erg lekker maar de wat overheersende sherry finish ga ik minder waarderen (in 1999 begon deze wis nog op 88 punten). Herkansing in 2007 geeft identieke score.  
Balvenie Signature, 12Y, 40% Limited Batch Release 001, A unique marriage of sherry, first fill bourbon and refill casks. 82 Neus: marmelade, perzik, honing, malt, hazelnoot, sherryhout, vleugje zwavel Smaak: zacht en filmend mondgevoel. Fruitig, kruidig en zoet.De sherry and bourbon smaken zijn niet helemaal in balans, maar de drinkbaarheid is hoog. Kruidige en licht droge afdronk.   
Balvenie 17Y, Peated Cask, 48.7% 80 World of Whiskies Heathrow 9-9-2010. Weinig gelegenheid voor notities, maar dit experiment zat ik niet op te wachten bij Balvenie. De turfsmaak komt niet echt in balans met de zoete mellow Speyside smaak van Balvenie. Redelijke whisky maar het is vlees noch vis; geef mij maar de 14Y Golden Cask of de 21Y Port Wood.  
Balvenie Founder's Reserve 10Y, 43% 80 Zeer plezierige Speyside malt. Nog fruitiger dan Glenlivet, maar net iets minder prettige afdronk. Neus is malt, fruitig en licht zilt. Smaak: malty, fruitig, toffee, neutraal en mooie balans. Afdronk glad en plezierig (81). Klein flesje gekocht april 2007. Fraaie cleane zoete smaak; wordt met een beetje water nog bloemiger en fruitiger.  
Balvenie Single Barrel 15 Y, 47.8%, Distilled 10-01-1990 and bottled 17-02-2005 from bourbon cask #264. 80 1e op Balvenie masterclass 30-4-2005 na bezoek distilleerderij. Neus: zeer fruitig, bloemen, vanille. Smaak is zoet, malty en tamelijk gesloten voor whisky van 47.8%. Met water duidelijk beter. Neus ontwikkelt nog meer bloemen, honing, malt en clean bourbonwood. In de smaak komt de vanille, honing en zoet fruit nu sterker naar voren. Typische cleane whisky, maar een beetje kaal en met weinig ontwikkeling. De afdronk is erg stroef en droog (strafpunten). Ook bij deze derde 15Y single barrel test ben ik weer niet bijzonder onder de indruk.  
Balvenie Single Barrel 15 Y, 50.4%, Cask Strength. No details on miniature bottle. 78 Eerste sample was een super teleurstelling met slechts 65 punten (verkeerde barrel?). Verificatie met een ander flesje is veel beter maar toch een lage score gezien de prijs. Neus heeft veel fruit, graan en iets van toffee. De smaak is messcherp door de alcohol; veel hout en graan. Alcohol overheerst de toch wel plezierige smaak. Enkele druppels water maakt nauwelijks verschil. Een puts water brengt een weinig verbetering. De afdronk is onplezierig door de superdroge houtsmaak. 2e Verificatie uit een grote fles bij Gert op 15-3-2003 leidt niet tot herziening van punten; wel tot indirecte opwaardering van de 25Y single barrel.  
  Banff
Banff 24Y, Distilled Dec. 1977, 50%, Silver Seal Single Barrel ("MISSING"), bottle #250 of 370

 

92 Inzet Michel op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 bij Huub en 2e keer door mijzelf ingezet bij het Genietschap in Zwitserland op 25-9-2010 (3e) en in aftertasting op 5-1-2013. Begonnen op 89/90, maar wordt steeds lekkerder naarmate hij open staat. Neus is subtiel en complex: heerlijk zoet, floraal, belegen malt, fruitbom (peer, perzik, banaan), noten, amandel, stro, fris gewassen lakens, anijs. Smaak is ook heerlijk zoet, vol en vettig. Amandelspijs, perzik, belegen malt, heerlijk hout, graan, custard, kruidig (mosterdzaad). Ook de afdronk is zeer complex met veel hout en kruiden. Alle smaken zijn zeer intens, maar het blijft allemaal zo mooi in balans. Uitstekende drinkwhisky en met afstand de beste Banff tot nu toe. Eindscore 92. herzien
Banff 1978, 22Y, 43%, Coopers Choice 83 Mooie gouden kleur. Prettige veelbelovende belegen neus met veel hout, rook, zoete geuren (niet zo fruitig!). Smaak is verwarmend en assertief (begint op het scherpe af, maar de smaakervaring eindigt toch als "zacht"). Veel turf, mooi hout en fijne zoete smaak. De afdronk is erg prettig maar iets te droog (beetje theesmaak).  
Banff 24Y, 55.8%, cask 2251, distilled 25-8-1976, bottled 18-7-2001. Signatory Dumpy. 83 Mystery guest voor Ardbeg tasting 22-1-2005. Neus is wat bleekjes en alcoholisch. Veel malt en fruit. Smaak is echter prima: malt, turf, rook, as en zoet fruit prachtig in balans. Net als je denkt dat dit een hoge score gaat worden begint de plakkerig droge en uiteindelijk vrij onplezierige afdronk die veel strafpunten kost.  
Banff 36Y, Distilled 1966 and bottled 2003, cask 3440, 50.2%, Jack Wieber 81 Blind geproefd als mystery guest op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005. Neus: malt, fruit (perzik, citrus) en oplosmiddel. Smaak is mooi vettig met veel zacht fruit. Viskeus en licht zilt. Mooi in balans maar niet erg spannend (79). Nadat bekend was gemaakt wat het was nogmaals geprobeerd met wat water. Neus wordt nog fruitiger en de smaak blijft vet en malty. De smaken (en vooral het fruit) zijn erg indringend, maar ook de tweede keer wordt ik er niet echt opgewonden van. Afdronk wordt ook wat weeïg.   
Banff 18Y, 43%, Chieftains 80 Neus heerlijk fruitig (citrus, perzik), vanille, malt. Smaak is verwarmend en zoet, fruitig en iets lijmachtig. De afdronk is lang en zoet.  
Belgian Owl: zie Pur. E  
  Bell's
Bell's, Blended Scotch Whisky, 1965-1985. 80 Amuse bij Whisky Legendary avond van Wees 27-10-2006 als eerste argument dat de whisky vroeger beter was. Neus: hout, cognac, oude grain, fruitig, maar ook velpon. Smaak is stukken beter dan de neus. Mooi hout, zeer fruitig (druiven, citrus, banaan), muesli, licht rokerig. Afdronk valt weer een beetje tegen: droog, plakkerig en lijmig. Deze whisky overtuigt mij niet dat het vroeger beter was; de Antiquary 21Y uit 2004 veegt de vloer aan met deze wis om maar een voorbeeld te noemen.  
Bell's blended Scotch whisky, 5Y, 40% (bottled circa 1975 Italbell Bologna) 75 Blindproefrondje Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: mooi hout, noten, sherrywood, leer. Smaak: zoete malt, vanille, vleugje turf, hout stevig aanwezig. De afdronk is wat lijmig, maar kan komen door de 2 voorafgaande blindsamples.  
Bell's, Blended Scotch Whisky, 40% 74 Was ooit mijn allereerste fles Schotse whisky en vond dit toen lekkerder dan de Glenfiddich Special Old Reserve. Arend's huiswhisky in Kenya 1999 geleegd; het blijft een prettig drinkbare Scotch met duidelijke turfsmaak en niet zo'n droge afdronk als een Famous Grouse. 24 juni 2005 weer eens geproefd op vliegveld tegen JW Red, Grant's en J&B. Neus is kruidig met turf, rook en planten. Smaak: hout, kruidig. tabak, krenten, abrikoos. Afdronk heeft ook redelijk wat turf, maar zonder het maritieme karakter van JW Red. Beetje lijmig maar niet storend. Voor prijs/kwaliteit is dit een prima wis!  
  Ben Nevis
Ben Nevis Vintage 1975, 63%, distilled 15-03-1975 and matured in bourbon barrel for 34Y, cask no. 7439, The Prestonfield for La Maison du Whisky. 91 Geproefd bij Erik 1-5-2010 (12e). Donkerbruine kleur. Neus: een bourbon barrel??? Neust meer als een sherryvat met een in your face bourbon whiskey erin. Verwarmend, zeer krachtig, heerlijk zoet en superkruidig. Met wat water nog zoeter en de kruidigheid doet aan een mooie Rye whisky denken. Fantastisch drinken met een lange en zoete afdronk. De conclusie was dat de beste Bourbon uit Schotland komt.  
Ben Nevis 1975-2001, 26Y, 54.2%, OB 88 Geproefd bij Erik 30-6-2007. Neus: graan, stro, bescheiden in hout voor zo'n hoge leeftijd, heerlijk fruitig (citrus, manadarijn, banaan). Smaak is zoet en bitter tegelijk. Vanille, salmiak, clean hout, malt. Gelaagd en complex; het karakter wijzigt behoorlijk gedurende het proeven. Afdronk is wat bitter en droog, maar met een uitstekende nasmaak.  
Ben Nevis 1966, 37Y, 48%, Douglas Laing Old Malt Cask 86 Super Wigman Tastung 2004. Het tempo in deze prachtige serie was moordend en ik heb deze helaas niet goed kunnen proeven. Even ruiken aan het glas van Huub (zeer interessante neus!) en een heel klein slokje proeven. Prima volle whisky; vooral de kruidigheid valt op. Afdronk lijkt erg droog. Verificatie gewenst. In ieder geval een totaal andere whisky dan de 30Y owner's botteling.  
Ben Nevis 34Y, 1970-2004, 50.3%, Adelphi Single Blended Whisky. Cask no. 4640 85 1e in Adelphi masterclass MacLean 11-11-2007 is meteen een curiositeit. Een single cask botteling van een single blended whisky….d.w.z. grain & malt zijn op dezelfde site gemaakt en als 2 verschillende soorten spirit bij elkaar in het vat gedaan en gerijpt. Neus: zeer fruitig (citrus, banaan) en malty (niet echt een blended neusje). Relatief weinig hout in de neus voor zo'n hoge leeftijd. Smaak is zacht, zoet en fruitig. Elegante whisky zonder de bitterheid van lange houtrijping waar deze leeftijd soms last van heeft. Wordt langzaam kruidiger in de licht droge afdronk.  
Ben Nevis 30Y, 56.9% 83 Na een sublieme vismaaltijd (zalm en mosselen) in Crannog restaurant (Fort William) op 29 mei 2003 een machtig digestief besteld. Bijna bruine kleur. Neus: hout en toffee. Smaak (onverdund): te scherp, hout en sherry. Droge houtafdronk, wel lekker zoet. Met beetje water wat verbetering. Met veel water (iets minder dan 1:1) mooie opening. Neus wordt heerlijk zoet en complex. De smaak is extreem sherryhout (Macallan achtig) en lekker zoet. Het is moeilijk om door al het hout heen te proeven, maar het lukt na enige tijd wel. Rijp gedroogd fruit (pruimen?). Afdronk blijft erg houtig en zoet. Geen whisky voor alle dagen.  
Ben Nevis, 40Y, 45.7%, 1963-2007, 339 bottles, Douglas Laing Platinum 82 Samples met Michel. Neus: oud hout, thee, lavendel, rozemarijn, oude grain whisky, velpon. Smaak: lijmig, fuitig, cognac, menthol en wat bitter allesoverheersend hout. Zeer houtige droge afdronk  
Ben Nevis 10Y 80 Fris met citrus en een appelciderachtige smaak. Jong hout, mout en een wat droge grondachtige afdronk.  
Ben Nevis 10Y, 59.9%, The Clydesdale. Distilled Nov 1995 and bottled Sep 2006. Sherry Cask 0184/572. 468 bottles 76 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (6e). Neus: zwaar alcoholisch, kruidig. Smaak is niet goed te doen op deze sterkte. Water toevoegen geeft en wat frisser karakter. Citrusfruit, appel, hout, mout en een wat droge en kruidige afdronk.   
Ben Nevis Single Grain Whisky 0 Nog niet geproefde rariteit  
Ben Wyvis 0 Nog niet geproefde rariteit  
  Benriach
Benriach 28Y, 56%, Signatory cask strength serie. Cask 7212. Distilled 22-12-1975. Bottled 06-10-2004. 92 13e op Pot Still festival 2004 en de winnaar van de dag. Neus: heftig sherry en rijk fruit- en bloemenpalet. Longmorn-Glenlivet associatie! De smaak bevestigt de hoge verwachting op basis van de neus: mooie houtsmaak, zeer fruitig (kersen, bessen, blauwe druiven), ietsjes turf, clean. Het grote genieten gaat door in de cleane afdronk met veel hout. Prachtige balans en het hout overheerst geen moment.   
Benriach 28Y, 56.8%, Signatory cask strength serie. Sherry Hogshead. Cask 7216. Distilled 22-12-1975. Bottled 06-10-2004, 222 bottles. 92 Benriach tasting genietschap 3 januari 2009. Neus: Wow! Tropisch fruit, ananas, menthol, pepermunt, belegen malt, De smaak sluit aan bij de neus en bevestigt de hoge verwachting: zeer intens, mooie houtnectar, zeer fruitig (kersen, ananas). Doet wat aan de beroemde Bowmore Peerless denken. Na enige tijd staan komt er een vleugje rook in de neus en een bittertje in de smaak. Het genieten gaat door in de lange, filmende, bitterzoete en cleane afdronk met veel hout. Prachtige balans. Herkansing op 28-11-2009 is weer top.  
Benriach 34Y, 50.4%, 11.1968-01.2003, cask 2590, Peerless Collection 91 Bezoek aan Michiel op 12-5-2004. Neus met veel hout en superfruitig: appel, bosbessen, meloen. Smaak: WAT EEN FRUIT!!! Potpourri van fruitsmaken prachtig in balans met het hout en de malt. De afdronk is ook uitstekend van smaak, maar wordt erg stroef (strafpuntjes) en een tikje bitter. Benriach in de top aantreffen is evengoed een sensatie!  
Benriach 25Y, 50% (2007 botteling) 90 16e Gent festival 10-2-2007. De neus is zeer elegant en veelbelovend: hout, belegen malt, fris fruitig (perzik, citrus), vanille en licht kruidig. Smaak is fantastisch; complex, zeer zoet en tegelijk opvallend fris en prikkelend voor deze leeftijd. Ladingen vanille, marsepein en perzik. Toch ook duidelijk belegen malt en de prachtige houtsmaak overheerst geen moment. Afdronk is lang, glad, filmend, honingzoet, cacao en eikenhout. Winaar van de dag ! Men zegt 80% sherryvaten en 20% nieuw hout.  
Benriach 1985, 23Y, 49% , Signatory Cask Strength, bourbon barrel, cask no.5501, distilled 30/09/1985 and botttled 15/09/2009, 208 bottles 89 12e op Pot Still 2009. Neus is zeer veelbelovend. Superfruitig, bitterzoet, banaan. Smaak: heerlijke belegen malt, mooi fruitig, prima in balans.  
Benriach 30Y, 50% (2007 botteling) 88 17e Gent festival 10-2-2007. Na de 25Y neust de 30Y minder fris, maar wel uitstekend: perzik, abrikoos, honing, belegen malt, cacao. De smaak heeft alles van de neus, maar gaat naaar mijn smaak iets over de top in zoetheid. Ook het hout komt sterk naar voren en wordt vooral in de afdronk iets te bitter. Afdronk is lang, zoet en droog.   
Benriach 20Y, 43%, new 2004 botteling 87 14e op festivalzaterdag 2004. Neus: na de toch al verrassend goede 12 en 16Y is dit duidelijk nog een sprong voorwaarts! Volgens de standhouder bevat deze editie ook nog wat veel oudere whisky (tot 26Y). Smaak: heerlijke Peerless-achtige fruitpotpourri (perzik, citrus, bosvruchten en nog veel meer), volle malt smaak en belegen hout. Wat een elegantie! Dit is een potentiële aankoop. Ook in de afdronk blijft alles goed gaan: lang, zoet en fruitig.  
Benriach 34Y, 50.4%, 11.1968-01.2003, cask 2593, Peerless Collection 87 Super Wigman Tastung 2004. Zusterfles van de Peerless Benriach cask 2590. Heel klein slokje geproefd omdat het een ander vat is. Neus is zeer vergelijkbaar: hout en superfruitig. Smaak is duidelijk minder fruitig en rijk dan cask 2590 in herinnering was, maar nog steeds enorm. Fruitcake en een vleugje turf. De afdronk is ook bij deze vrij stroef (86). Herkansing op supertasting Andre 2006 bevalt iets beter en heeft iets meer turf dan in herinnering (88). Tweede herkansing als toegift op genietschapsbijeenkomst 19-5-2007 en 28-11-2009 (87).  
Benriach 1986, 43%, new 2004 botteling 86 15e op festivalzaterdag 2004. Neus: geweldig, maar minder elegant dan de 20Y. Bevat duidelijk meer turf. Smaak is weer prachtig en behoorlijk anders dan de 20Y: meer turf, noten (walnoot?), meer gedroogd fruit (abrikoos, rozijnen). De lange filmende afdronk is behoorlijk peaty. In die Benriach serie is voor mij toch wel meer in te proeven dan in de Macallan Fine Oak reeks.  
Benriach 15Y, 46%, Madeira Finish (2007 botteling) 83 2e Gent festival 2007. Neus: zoet en kruidig, vanille, citrus, appel, ontbijtkoek. Smaak is complex en kruidig met veel citrusfruit. De subtiele mellow basis Speyside whisky blijft echter goed overeind onder deze finish. De afdronk is filmend en prikelend kruidig en smaakt naar meer. Een drinkwhisky en de enige woodfinish waar ik enthousiast over was met toevoegde waarde aan de standaard 16Y.    
Benriach 21Y, 46%, Authenticus Peated Malt, Non Chill Filtered, 2006 botteling 83 Geproefd op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 (eigen inbreng). "Single peated malt from the heart of Speyside" wordt vol trots op het label vermeld en in de neus knalt de turf je tegemoet. Naast rook, turf, aarde, asfalt en carbolineum is er echter ook een mooie zoete, fruitige en florale achtergrond. Met wat meer moeite komen citrus, perzik, stro, honing, nootmuskaat en malt naar voren. Opvallend weinig hout in de complexe neus voor een 21 jaar oude whisky. Ruikt veelbelovend maar de smaak tempert helaas het enthousiasme: veel minder complex dan de neus en de zware turfsmaak is niet bepaald met het subtiele Speyside karakter in harmonie. Er ligt echt een deken van turf over de zoete malt en het subtiele fruit wordt volledig weggedrukt. Hout nu wel duidelijk aanwezig. De vatted malt Serendipity (Glen Moray met Ardbeg) doet het qua harmonie eigenlijk beter dan deze veel oudere Benriach. De afdronk is wel weer mooi vol sappig hout en bittere chocolade. Net als de Curiositas heb ik hier weer gemengde gevoelens bij. Vind de ongeturfde Benriach 20Y toch wel een stuk lekkerder.  
Benriach Sauternes Wood Finish, 16Y, 46% 83 Vlissingen 27 september 2008 (18e). Neus: zeer fruitig en floraal, perzik, limoen. Smaak: marmelade, zoet, malty en licht turf. Afdronk vol sinaasppel en licht droog hout.  
Benriach 15Y, 59.9%, Distilled 02-10-1989 and bottled 11-11-2004, oak cask 50062, 430 bottles. Dewar Rattray 82 Geproefd als 9e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: fruitige malt met een vleugje rook. Smaak onverdund is veel te scherp. Verdunnen met water naar circa 40-45% geeft verbetering. Neus: perzik, citrusfruit, abrikoos, malty. Smaak is verwarmend, kruidig, leer, malt, licht turf en rook en een mooie eikenhoutsmaak die doorzet in de prettige afdronk.   
Benriach 16Y, 40%, 2006 botteling 82 8e op Gent festival 10-2-2007 na de Belgian Owl om even de smaakpapillen te resetten. Neus heeft meer turf dan de 2004 in herinnering, perzik, citrus, vanille, rook. Smaak: wat is dit allemaal lekker na de 3 voorgaande spirits. Geen hoogvlieger, maar wel een prima drinkwhisky met mooie balans hout, malt, fruit, rook en turf.   
Benriach 16Y, 40%, new 2004 botteling 81 13e op festivalzaterdag 2004. Neus is nog plezieriger dan de 12Y; nog steeds wat turf en het lijkt wel wat sherryhoutachtig. Smaak: mooie mellow Speyside whisky. Zacht, filmend, malt, turf, toffee, perzik. Afdronk: hout, vanille toffee.   
Benriach Vintage 1994, 58.9%, 12Y, heavily peated, Chateau d'Yquem finish, hogshead cask 06/143/3, distilled 20-6-1994 and bottled 22-8-2006, Signatory Cask Strength.323 bottles. 81 Benriach tasting genietschap 3 januari 2009. Neus: zoet, malt, turf, rook, banaan. Smaak: ook bij deze botteling overheerst de turf de zoete subtiliteiten en het gedroogde fruit. Vol en rijk van smaak; ontwikkelt een zepige bijsmaak die gelukkig niet doorzet in de prettige zoete en sappige.houtafdronk. Aarde en turf in de nasmaak. Geen topper maar de finish knapt de overturfde Benriach wel op in vergelijking met de voorafgaande Signatory Vintage 1994..  
Benriach 12Y, 40%, new 2004 botteling 78 12e op festivalzaterdag 2004. Neus is een aangename verrassing: elegant, fruitig, malty en een beetje turf. De smaak is ook heerlijk malty met veel hout, turf en gedroogd fruit. Fraai bourbonhout karakter. Lange fruitige en wat droge afdronk. In vergelijking met de vroegere weinig indrukwekkende blauwe label botteling is dit een sprong voorwaarts.  
Benriach 15Y, 46%, Tawny Port Finish (2007 botteling) 78 1e Gent festival 10-2-2007. Neus: kruidig en veel minder zoet dan ik had verwacht. Ne enige tijd komen hoing, vanille en kelderlucht naar voren. Smaak is zacht en prikkelend tegelijk: de malt en het zoete fruitkarakter combinere redelijk. De afdronk is een tikje te droog naar mijn smaak.  
Benriach 10Y, 40%, Curiositas Peated Malt, new 2004 botteling 77 16e op festivalzaterdag 2004. Neus is wat ruw na de 1986 editie: turf, malt, hout, beetje velpon. Smaak: heerlijk peaty (leuke instinker voor een blindproeverij; niemand noemt dit Speyside!), malt en fruitig. Nog niet helemaal af. Afdronk ook niet verkeerd: hout blijft mooi in balans met turf en malt. Vreemde whisky! Niet helemaal mijn smaak ondanks de turf.  
Benriach 15Y, 46%, Pedro Ximenez Sherry Finish (2007 botteling) 76 3e Gent festival 10-2-2007. Neus: mooi zoet en fruitig: aardbei, perzik, gemaaid gras, sultanas. De smaak valt een beetje tegen: gesausd hout, kruidig, malty, zoet fruit en zoete malt maar zonder veel subtiliteit. Droge afdronk met veel hout en leer. Het eindprodukt vind ik erg vlak en weinig spannend. Zeer drinkbaar en zacht, maar ik loop er niet erg warm voor (net als de distillers editions van de classic malts.  
Benriach Maderensis Fumosus, 46%, 13Y, heavily peated 75 Vlissingen 27 september 2008 (19e). Neus: turf, fruit, malt. Tamelijk 1-dimensionaal. Smaak is wat medicinaal en de turf overheerst helaas alle subtiele Speyside smaken. Lange droge afdronk waarin de turfsmaak weer overheerst. Voor mij hoeft het niet met die turf.  
Benriach Vintage 1994, 10Y, 46%, cask 1665, distilled 20-6-1994 and bottled 27-5-2005, Signatory Vintage. 383 bottles. 74 Benriach tasting genietschap 3 januari 2009. Neus: turf, vanille, citrusfruit, graan. Smaak: overdreven veel turf waardoor het subtiele zoete fruitige Speyside karakter totaal wordt ondergeschoffeld. Droge houtsmaak in de afdronk. Niet goed in balans  
Benriach 10 Y 72 Neutrale Speyside met wat onplezierige nasmaak. Bevestigd naast Glen Keith en Glenfiddich. Bij Henk als opening op 24-6-2002 goed geraden en 1 punt hoger gescoord.  
Benriach 15Y, 46%, Dark Rum Finish (2007 botteling) 72 4e Gent festival 10-2-2007. Neus: na de vorige 3 woodfinishes valt dit niet mee: spirity, krenten, waar is mijn mooie Benriach gebleven. De smaak wordt door de rumfinish overheerst, weinig subtiel, blijft spirity. Droge lange en matige afdronk. Voor mij hoeft deze finish niet zo, maar ben dan ook geen rumliefhebber.  
  Benrinnes
Benrinnes 13Y, 55%, Bourbon Cask 7014. Distilled September 1992 & bottled January 2006 by the Harris Whisky Co. 84 7e op WFNN 2006. Neus lijkt wel een Lowland whisky: vers gemaaid gras, hooi, fris gewassen lakens, linnen, malt en een vleugje citrusfruit (limoen). Smaak is zeer clean hout, filmend. Complex en heerlijk aperitief. Afdronk is mooi droog en zoet: hout, vanille, cake. Met water nog iets mooier. Verrassende Benrinnes!  
Benrinnes 21Y, 1984-2005, 57.8%, Adelphi, cask no. 146. (dark sherry) 82 4e in Adelphi masterclass MacLean 11-11-2007. Neus: vlezig, menthol, zwavel, sherryhout, winey. Smaak is beter dan de neus doet vermoeden; het is wel een mooi sherryvat maar naar mijn smaak iets over de top gebotteld. Wat stroeve houtsmaak in de afdronk.  
Benrinnes 1990, 14Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of Drumlanrig. 81 16e op festivalvrijdag 2005. Neus: mooi sherryhout, winey, marmelade, rokerig, boenwas. Smaak is prikkelend en zoet (honing, gember) met fraaie houtsmaak. Na de eerste prikkeling mooi zacht van smaak; duidelijk wat verder gerijpt dan de voorgaande Glendullan van dezelfde bottelaar. Mooie houtsmaak in de afdronk die wat stroef eindigt.  
Benrinnes 1978-1995 G&M Centenary Reserve 80 Plezierige neus (mout, sherry, licht rokerig). Lijkt in eerste instantie eenvoudige doordrinker, maar blijkt subtiele smaakontwikkelaar.  
Benrinnes 1989-1999 Wilson and Morgan sherrywood 46% 79 2e bij de Still 23/2/2001. Neus niet geweldig: velpon, parfum, graan en rijpe appel. De smaak verwarmend en verrassend complex: veel hout, sherry, rook, toffee. Droge en te scherpe afdronk. Met water iets beter (velpon verdwijnt): 77. Herkansing als 7e op whiskyfestival 22 nov. 2002. Neus: zoethout en rokerig. Smaak is droog, kruidig en interessant. Moeilijk te omschrijven. De afdronk is mooi droog met veel hout. Geen last van velpon: 81. 79 punten gemiddeld.  
Benrinnes 14Y, 59.3%, Distilled 05-11-1990 and bottled 11-11-2004, oak cask 6835, 524 bottles. Dewar Rattray 77 Geproefd als 12e op Whiskyfair Dufftown 30 april 2006. Neus: fruitig, linnen, vlees en licht medicinaal. Smaak: grassig, kruidig, niet echt lekkere combinatie van hout en malt. Afdronk is licht kruidig met mooi hout. Niet mijn smaak.  
Benrinnes 1979, 62.4%, Scott's selection 71 2e op festival 2001. Teleurstellende Scott's. Malt en verder weinig. Onfris en veel te scherp door hoog alcohol. Water noodzakelijk en dan rest een saaie smaak. Voor 147 piek miserabele prijs/kwaliteit.  
Benrinnes 1975, 55%, Gordon&McPhail Reserve (green label). Bottled 2006. 68 Pot still festival 13 april 2007 (8e). Mooie donkere kleur maar de neus voorspelt niet veel goeds. Autobanden, lucifers, ranzig hout. Smaak is net al de neus volledig over de top in sherryhout, zwavelig, kruidig, rood fruit. Afdronk:laat maar…teveel van alles...droog en ronduit onplezierig. Met wat water iets toegankelijke en vooral fruitiger in de neus. Smaak blijft echter teleurstellend; vooral na de prachtige Longmorn en Dailuaine in deze reeks.  
  Benromach
Benromach 25Y, 43%, OB, American Oak 84 Pot Still Festival 15 april 2007 (6e). Neus: citrusfruit, malt, appel. Opvallend weinig eikenhout voor zo'n oude whisky. Smaak is vooral zacht, zoet en mellow Speyside whisky. Afdronk is vrij neutraal met een cleane houtsmaak. Een goede kwaliteit whisky met hoge drinkability, maar mist vooral spanning.  
Benromach from friends, 60.2%, distilled 1-5-2000 and bottled 6-8-2007. Straight from the cask. Bourbon barrel # 122, 146 bottles, OB 84 1e bij Ronald 12-6-2009. Neus: vol en weelderig. Lading vanille, honing, frisse jonge malt, fruitig (banaan, perzik). Smaak is zeer krachtig, maar elegant. Vettig bourbonhout maar voor mij te alcoholisch. Verdund naar circa 40-45% vind ik hem veel lekkerder. Een prachtig bourbonvat met zoete vanille, honing, jonge malt, Blijft visceus, krachtig en vettig ondanks de verdunning. Zeer complex voor een 7 jaar oude whisky. Zoete en fruitige (marmelade) finish.  
Benromach Single Cask Bottled Exclusively for Van Wees, 60.2%, distilled 11-12-2000, Straight from the cask. First fill Bourbon barrel # 725. 83 2e bij Jos op 4-6-2010. Neus: gedroogd fruit, zwaar geturfde malt. Smaak: heerlijk vettig, oily, aardse turf, citrusfruit. Kan wel wat water gebruiken en slaat dan meteen volledig blind. Neus is grassig en veel frisser en fruitiger naast de turf. Smaak: stuk drinkbaarder; blijft heerlijk vettig en vol substantie. Turf blijft overheersen in de sappige afdronk met een licht droge finale. Heel aparte expressie van Benromach.  
Benromach 1978, 52.1%, Scott's selection 79 8e op festival 2001. Laatste Scott's. Belegen sherrywhisky met veel malt, hout en vanille. Afdronk erg droog hout (mede door de alcohol)  
Benromach, no age, 40% (2004 botteling) 77 Mystery guest op genietschapsbijeenkomst 28-10-2004. Neus: malt, fruitig en fris. Geur komt me heel bekend voor. Smaak is verwarmend, ongecompliceerd en er is nog wat turf te proeven naast de hout, malt en vanillesmaken. De droge afdronk is wat minder prettig.   
Benromach 12Y 40% 76 Rook, turf, fruitig, boterig, zacht. Eerste smaak vrij scherp, dan zoet en een prettige droge afdronk met hout. Geen water!  
Benromach 21Y, 45%, finished for 6 months in a Hungarian Tokaji Whine cask, 2000 bottles, bottled sep. 2004 74 Sample in Gordon & MacPhail shop Elgin mei 2005. Neus is niet erg aantrekkelijk met veel hout, krenten en zoet fruit. Smaak is droog en niet goed in balans. De zoete wijnsmaak combineert niet geweldig met het mellow malty karakter. Veel te droge en houtige afdronk.  
Bernheim: zie Old Rip van Winkle 10Y  
Big Smoke 60, 60%, Islay Malt Scotch Whisky, Duncan Taylor. 80 13e op Pot Still Festival 2005. Neus: rook (doet zijn naam eer aan), tamelijk gesloten. Smaak onverdund is ook scherp en gesloten. Met water veel beter. De neus krijgt nu ook wat citrusfruit, malt en turf naast de nog steeds zeer aanwezige rook. De smaak heeft nu chocolade, mandarijn, malt, vanille en kaal hout naast de rook en turf. Afdronk is tamelijk droog en ruw. Geen leeftijd en waarschijnlijk jonger dan de Auld Reekie van Duncan Taylor. Scoor hem echter even hoog; de kale houtsmaak en heftige rook is wel redelijk in mijn straatje.   
Black Barrel Single Grain Whisky: zie Girvan   
  Black Bottle
Black Bottle Blended Scotch Whisky 10Y, 40% 80 "With a heart of Islay" staat terecht op de fles. De rook, turf en zee slaan je tegemoet in de verleidelijke neus. De smaak is ook lekker rokerig, subtiel en zacht. Prettige iets te droge lange afdronk, maar voor een blended van nog geen 20 euro is dit toch wel een grote verrassing. Als 7e bij Andre (29-12-2001) blind geschonken en redelijk tot goed gewaardeerd.   
Black Bottle Blended Scotch Whisky, no age, 40% (2006 botteling) 72 10e op Leiden 2006. Een nieuwe verpakking voor deze oude bekende, maar zonder leeftijdsaanduiding. Neus valt niet mee; typische goedkope grain blended geur naast het fruit. Ook de smaak is minder dan vroeger en erg grainy. Goedkoop en jong. Waar is het hart van Islay gebleven? Afdronk is lijmig en kruidig. Geen prijs/kwaliteit tip meer.  
Black Bush Blended Irish Whiskey: zie Bushmills  
Black Cat. Blended Thai Whisky. 25 Whisky uit Thailand op rariteiten nosing Gert (2/3/2002). Bocht! Voor de barbecue aan te steken.  
Black Grouse: zie Famous Grouse  
Black Ribbon 21Y, 43% 83 Hotelbar Stockholm 20 januari 2005. Prima vatted malt whisky. Neus niet goed te doen in de tumbler, maar behoorlijk malty en redelijk wat turf. In de prikkelende smaak veel fruit, malt en een beetje rook en turf.   
Black Velvet, 40%, Blended Canadian whisky  50 19e op WFNN 2008. Neus is zeer geparfumeerd; likeur, graan. Smaak is in lijn met de neus en aan mij niet besteed.   
  Blackadder
Blackadder Smoking Islay, 55%, cask 2002/04 77 Zeer snel geproefd bij Erik in blindproefrijtje 19-8-2006. Distilleerderij niet bekend. Mooie rokerige Islay whisky op bourbonvaten. Turf en jeneverbes zijn erg aanwezig naast rook en zoete malt.  
  Bladnoch
Bladnoch 1980, 16Y, 43% Signatory 86 Eindelijk breekt een "gewone" Lowland door in de subtop. Geur zeer veelbelovend. Smaak zeer subtiel en extreem fris. Citrusfruit, graan en een heerlijke lange gladde afdronk. Geen water!!  
Bladnoch 1991-2001, 55.7%, Cask No. 3999, James Mac Arthur's Old Masters selection from… 86 11e op festival 2001. De beste Bladnoch tot nu toe! Krachtig door de alcohol, maar toch subtiel en wat vettig van smaak. Hier is eindelijk weer dat vanille/citrus mengsel dat de 16Y Signatory zo uitstekend maakte (87). Na aanschaf hergewaardeerd op 85/86; maar het blijft een sublieme Lowland. De zeer cleane fruitsmaak valt op in dubbeltest met Chieftain's Rosebank. Met water erbij nog mooier (wordt dan wel troebel).  
Bladnoch 1991, 57.2%, no age, bottling date or cask details. James Mac Arthur's Old Masters selection from… 85 Deze versie in 2005 op de whisky auction gekocht; ik vermoed een botteling eind 2001 of 2002. Neus is weer prachtig fris na toevoegen van een scheutje water; vers gemaaid gras, malt, citrusfruit en vanille. Smaak is iets anders dan de 55.7% fles; nog steeds een frisse en fruitige malt met veel vanille en citrusfruit, maar in herinnering iets pittiger en met een vleugje kruiden en turf. Minder vettig dan de 55.7% (wordt minder snel troebel met water). Afdronk is fris en prettig droog. Het blijft een uitstekende aperitief whisky; water toevoegen is essentieel.  
Bladnoch 19Y, 55%, OB 85 19e in Leiden 2009. Neus: alcoholisch, perzik, elegant, fris, fruitig, grassig. Smaak: onverdund wat scherp. Met water naar circa 40-45% geeft een veel toegankelijker whisky, mooi clean hout, malt, vanille, citursfruit, grassig. De zepige smaak die in de voorafgaande 16Y zat is hier gelukkig afwezig. Vrij korte licht droge afdronk. Prima aperitief.  
Bladnoch 1993-2009, 60.6%, Gordon & MacPhail Reserve, Cask #778, refill sherry, 266 bottles 84 1e op Pot Still 2009. Neus: limoen, malt, fruitig. Met wat water floraler en meer citrus. Smaak: boterig, fris, malty, prikkelend, goed te doen op Cask strength. Afdronk: filmend, zoet  
Bladnoch 1977, 23Y 53.6% (Rare Malts Selection) 83 Eerste op de Rare Malts proeverij 5-4-2002. Neus: zeer zoet fruitig (perendrups, framboos) fruitig, belegen hout, alcohol. Smaak onverdund zeer gesloten. Met water erbij veel frisser (hoewel een stuk minder fris dan gewoonlijk bij Bladnoch), enorm veel vanille en belegen smaak. Filmend in de mond en toch wat prikkelend. De afdronk is wat weeïg en zeer lang. Overall toch onder de maat voor Bladnoch / Rare Malt (81). Februari 2005 opnieuw geproefd bij Michel en nu hoger gewaardeerd. De geslotenheid blijft, maar de smaak is lekker vettig en malty en ik proef nu ook duidelijk turf.   
Bladnoch 1980 18Y 43% Signatory cask 89/591/29 83 Weer een typische Bladnoch. Verrassend minder plezierig dan de 16Y 1980 die veel frisser was. Belegen smaak combineert echter goed met het Citrusfris. Proef ik daar wat zeepsop?  Water toevoegen weer geen verbetering.  
Bladnoch 1988-2001, 12Y, Connoisseurs Choice 83 10e op festival 2001. Beter dan de voorafgaande Flora en Fauna editie. Fris, veel malt, zacht en vanille.   
Bladnoch 1991 - 2003, 56.4%, Gordon & Macphail Reserve Green Label 83 3e op WFNN 2006. Neus: citrusfruit, graan, vanille, bubble gum. Onverdund te scherp; water is noodzakelijk. Met water wat kokos en vers gemaaid gras in de neus en nog frisser. De smaak is mooi zoet en fruitig met clean bourbonwood. Afdronk: neutraal en filmend. Een uitstekend aperitief, maar niet echt spannend..  
Bladnoch 11Y Cadenhead's 82 Cask strength maakt het een stroperige whisky met veel fruit, bloemen, boter, vanille en iets rook. Water toevoegen geen verbetering (wordt zelfs scherper!). Afdronk te droog voor het mooi.  
Bladnoch 12Y, 59.8% Cadenhead's  82 Tweede op 6-3-2003 in Cadenhead shop Londen. Na aanschaf van diverse postzegels is de man wat scheutiger met samples. Neus: fris, fruitig, malt en boter. Smaak onverdund erg sterk: malt, boter, perzik, nauwelijks turf maar ook geen frisse smaak. Met wat water komen veel meer fruitsmaken los (perzik, peer). De vette botersmaak wordt meer honingachtig met vleugje zeepsop, maar het geheel blijft vol van smaak en lekker zoet. De afdronk is redelijk lang en glad; plezierige houtsmaak. Mogelijk herproefd als mystery sample uit de Cadenhead shop in Campbeltown ("Bladnoch 1989"). Ongeveer dezelfde smaaknotities. Flesje bevat houtskool.  
Bladnoch 1987 58.9% (12Y ; Scott's selection) 82 5e wis op festival 2000. Heerlijk lichte geur; wat water maakt veel los. Droge en kruidige smaak. Indruk vertroebeld door de voorafgaande Longmorn-Glenlivet. Voor een Lowland toch best hoog geëindigd. Verificatie nodig.  
Bladnoch 1988, 10Y, 40% Flora & Fauna 82 9e op festival 2001. Niet zo fris als verwacht, wat boterig en tamelijk licht na al die cask strength. Verificatie gewenst.  
Bladnoch 12Y, 43%, James Mac Arthur's (zwart label) 80 4e op WFNN 2006. Neust heeft aardig wat sherryvatkarakter, kruidig, zwavel, leerachtig. Mist de citroentjesfrisheid van de G&M botteling. Smaak is ook zoet en kruidig (kaneel, kruidnagel), perzik. Afdronk is droog en zwavelig. Niet mijn type Bladnoch.  
Bladnoch 15Y, 55%, 2007 owner's botteling! 80 Geproefd bij bezoek Bladnoch distilleerderij op 27-4-2007. Neus: vrij gesloten naast de 40%, maar onverdund al behoorlijk intens hout, malt en citrusfruit. Smaak is iets te sterk voor een subtiele lowland, maar wel mooi geconcentreerd hout in vergelijking met de 40%. Met wat water (terugverdund naar 45-50%) veel meer fruit en bloemen in de neus. Smaak wordt wat zachter en toegankelijker. Boterig, malt, citrusfruit, appel. Filmende zoete en fruitige afdronk. Fris, clean en fruitig. Veel beter dan de eerste kennismaking in 2004.   
Bladnoch 16Y, 40% , OB 79 18e in Leiden 2009. Neus: subtiel, frisse malt, fruitig. Smaak: malt, zepig, minder lekker dan de neus doet vermoeden en een wat plakkerige afdronk.  
Bladnoch 15Y, 40%, 2007 owner's botteling! 78 Geproefd bij bezoek Bladnoch distilleerderij op 27-4-2007. Wat troebel door de lage temperatuur. Neus: zeer malty en veel citrusfruit. Fris en grassig. Smaak: vettig, boterig, malty, citrusfruit, peren, appel, vanille. Filmende zoete en fruitige afdronk. In vergelijking met de 55% erg dun, maar zeer drinkbaar.   
Bladnoch 15Y, 46%, 2004 owner's botteling! 77 Geproefd bij Jos op 16-4-2005 (fles Huub). Neus: aldehydes, citrusfruit, vers gemaaid gras, stro, zurig, kaas, spirit. Vettige en boterige malt smaak met zoete zuurtjes (perendrups). Droge en wat onprettig branderige afdronk met zwavel. Met water weinig verbetering. Deze editie is wel beter dan de 55% versie wegens geen zeepsop/oud papier, maar Raymond Armstrong heeft duidelijk niet de beste vaten teruggekocht voor zijn eerste eigen release.  
Bladnoch 10Y The Ultimate serie 76 4e wis bij Henk (19/1/2001). Neus: mout, gras, fris bloemig. Komt redelijk scherp binnen met zepige bijsmaak. Gevarieerd gebeuren; wordt zacht en geeft glad palet. Afdronk lang maar wat kaal. Veel minder punten dan de Scott's versie.  
Bladnoch 18Y, 53.5%, Finished for over 2 years in a Cognac Cask, Cask No 2643. Filled September 1988 and bottled January 2007, bottled at Bladnoch Distillery. 76 Gekocht bij bezoek Bladnoch distilleerderij op 27-4-2007. Neus: fruitig, malt, behoorlijk veel hout, je ruikt de cognac bijna door de nog steeds frisse Lowland malt heen. Smaak: cognacje erbij (nat vat)?, olieachtgi, boterig, malt, gedroogd fruit, vanille. Zoete afdronk met sappig hout. Lekkere whisky met een balansprobleem.  
Bladnoch 15Y, 55%, 2004 owner's botteling! 74 Super Wigman Tastung 2004. Neus: oud papier, malt. Smaak onverdund erg scherp en niet echt lekker. Met water wordt de neus veel fruitiger en frisser; hooi en vers gemaaid gras komen naar voren in de smaak maar helaas ook zeepsop. Droge onprettige afdronk. Niet mijn stijl whisky.   
Bladnoch 1986, 11Y, Connoisseurs Choice, 40% 74 Uitnodigende neus met veel hout, sherry en zacht fruit (perzik, banaan). Veel minder licht, fris en fruitig dan andere Bladnochs. De smaak is zacht, maar een stuk assertiever dan gebruikelijk. Veel turf (!) en rook aanwezig naast de toch wel heerlijke zoet belegen fruitige Lowland tonen. Echter ook wat leerachtig, wee en met een iets te droge houtsmaak in de lange maar weinig interessante afdronk. Smaakt geen moment als een Lowland en helaas een behoorlijk teleurstellende aanschaf. Ooit gestart op 83 punten (waarschijnlijk uit respect voor het label).  
Bladnoch 10Y 40%, James Mac Arthur 73 Gescoord op Kruger veiling, maar het blijkt alweer geen typische Lowland (de derde Bladnoch miskoop op rij). Donkere kleur en veel sherrykarakter in de neus (Macallanachtig). Smaak is goed maar wel erg zoet en een overdreven houtsmaak (79). Bij herproeven gaat vooral de zeer matige balans van deze whisky en het overdadig sherrykarakter steeds meer storen. Kan niet in de schaduw staan van de frisse James Mc Arthur cask strength 1991 botteling.  
Bladnoch 1987-1998 (11Y), 43%, Signatory Oak Cask 40018. 71 Neus: malt, fruitig, verbrande heide. Smaak: licht prikkelend (bijna mousserend) en malty met veel turf,  waar in de verte nog wat frisse fruitige Lowland doorheen probeert te worstelen. Eerst wel lekker (77/78), maar de turf is voor mij zwaar over de top (heeft iets van een minder geslaagde Brora) en verpest deze normaal zo fris fruitige malty whisky behoorlijk. Balans is niet OK (vergelijk Lammerlaw & Signatory Ardmore). De smaak is wel lekker clean en daarom net een puntje interessanter dan de vorige Connaisseurs Choice miskoop. Afdronk is lang, glad en teerachtig. Met water duidelijk wat frisser, maar dan krijg je weer behoorlijk wat zeepsop in smaak en afdronk. Turf blijft overheersend. Gelukkig maar een klein flesje! Maar dat gaat al snel tegenstaan. Na een keer of vijf proeven afgezakt naar niet voor plezier categorie (en toch minder dan het CC flesje).  
Bladnoch 1988-2000 (12Y); Signatory Oak Cask 42016; 43% 71 Eerste bij Gert op 21-2-2004. Wat mindere maar toch interessante Bladnoch. Neus is fris, subtiel, grassig en zoet. Smaak heeft veel graan (hooi), heide, malt, vanille en hout. Beetje kaal met een licht leerachtige bijsmaak (houtskool?). Kurkdroge afdronk met veel vanille. Water toevoegen is geen verbetering: er komt wat zeepsopsmaak bij (78). Bevalt bij volgende keren proeven steeds minder. Blinde dubbeltest met Johnny Walker Red Label verloopt dramatisch. Gewoon te kaal en niet in balans. Voorlopig maar geen Bladnoch meer kopen...  
Bladnoch 14Y, 53.6%, Cadenhead's  69 2e op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Onplezierige leerachtige geur; droog en grassig. Onverdund niet te drinken. Met water wat frisser maart het blijft toch niet voor je plezier drinken. Afdronk plakkerig en erg droog. Een beetje een afgang na een prima Dewar's blended en veel minder dan de plezierige 12 jaar oude Cadenhead van 59.8%.  
Bladnoch 1990, 13Y, 40%, 68 Blindproefrondje Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: malt, citrusfruit, grassig, elpon. Smaak: plakkerig, malt, droog hout, vanille. Niet echt lekker.  
  Blair Athol
Blair Athol 29Y, 54.4%, cask 36853D, 03.1977-02.2007, 295 bottles, Duncan Taylor 93 Pot Still Festival 4 oktober 2008 (2e) en 7e bij Jos op 5-6-2010. Neus: elegant, rijk, kruidig (nootmuskaat), fruitig, mooi hout. Smaak is complex, oily, kruidig en zeer zacht. Lange licht droge houtafdronk. Zeer bijzonder en een topscore voor Blair Athol. Bij de 2e keer proeven bij Jos komt de fruitigheid en complexiteit in eerste instantie minder goed uit de verf en lijkt de score tegen te gaan vallen, maar na een uurtje open staan komen dezelfde smaaknotities gelukkig weer terug.  
Blair Athol 1975, 27Y, 54.7%, Rare Malt 87 5e op festivalzondag 2004. Meteen na de Auchroisk Rare Malt alweer zo'n elegante, belegen en fruitige neus. De smaak heeft duidelijk meer turf en minder citrusfruit. Met water nog fruitiger; prachtig in balans met malt, rook, vanille en turf. Ietsjes te droge afdronk, maar al met al weer een uitstekende Rare Malt. Veel hoger gewaardeerd dan op whiskyfestival 2003 (9e met 78 punten).  
Blair Athol 1989-2002, Mystery sample uit de Cadenhead shop Campbeltown 84 Cadenhead shop Campbeltown was in goede bui en gaf 3 samples mee op 27 mei 2003. Neus is erg alcoholisch, maar ook heel fruitig en mellow malt geur. Smaak is enorm krachtig met veel bourbonvanille en fruit (vooral perzik). Water toevoegen is geen verbetering: wordt scherper en wat zeepsopachtig. Snel whisky erbij en het komt weer goed. Gaat een beetje richting Glenlivet. Genietwhisky.  
Blair Athol 25Y, 58.8%, Chieftain's Choice 84 2e op Chieftain's tasting met Jim Murray (opening whiskyfestival 2003). Troebele lichtrode kleur. De neus is zoet, malty en heel fris voor zo'n oude whisky. Smaak is prachtig belegen (maar lijkt toch jonger dan 25Y), heerlijk vettig, vol en met veel substantie. Nog zoeter dan de Linkwood en veel lekkerder. De afdronk is helaas wat teleurstellend: te droog en niet in balans.  
Blair Athol 12Y 43% (Flora en fauna serie) 82 After dinner zwaar sherried whisky. Hout, verwarmend, bittere chocolade, karamel. Macallan / Glendronach karakter. Lekkerder dan Macallan 7 & 10Y.  
Blair Athol 1977, 22Y 43% (Signatory) 82 Neus: zoet, fruitig, geparfumeerd. Smaak heel apart: marmelade, gember?. Zeer zacht, boterig en vet in de mond.  Lange gladde afdronk met veel vanille. Ietsjes zepig. Opmerkelijk fris voor zo'n oude whisky. Prima opening bij Gert (2/3/2002)  
Blair Athol 1990, 14Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of Drumlanrig. 82 17e op festivalvrijdag 2005. Neus: mooi zoet, sherryhout, kersen, marmelade, waxy. Smaak is zacht, zoet, malty en fruitig. De houtsmaak is een beetje harsig en de afdronk iets te droog om bij de hoge punten te komen. Plezierige whisky, maar niet helemaal in balans.  
Blair Athol 20Y, 47.2%, March 1976-July 1996. Oak Cask. Cadenhead's Authentic Collection. 79 Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (5). Neus: stopverf, thee, gedroogd fruit, hout. Smaak: scherp en licht bitter, groenten, bitterkoekjes, droog hout. Niet mijn smaak. Droge en licht bittere houtafdronk.  
  Blairmhor
Blairmhor 8Y 61 Mooie verpakking in koker, maar weinig smaak. Als dit je eerste malt is blijf je net zo lief blended whisky of iets heel anders drinken.  
Blanton's Single Barrel Kentucky Straight Bourbon: zie Buffalo Trace   
Blaue Maus: Krottentaler Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert: 06/93. Abgefüllt: 10/05 65 Neus is het meest aromatisch naast Spinnaker en Grüner Hund en is zeer zoet en geparfumeerd: bourbonachtige zoetheid, brandewijn, likeur, toffee, amandel, hazelnoot, kaneel. Smaak is in eerste instantie vreselijk, maar wordt al snel interessanter: zeer zacht, alweer amandel en kaneel, sherrywood?, vanille en druiven. Afdronk is weeïg zoet en kost strafpunten. Dit is een whisky voor likeurliefhebbers; aan mij niet besteed.  
Blaue Maus: Grüner Hund Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert 07/93. Abgefüllt: 01/06. 55 Neus is iets aantrekkelijker dan Spinnaker, maar minder aromatisch dan Krottentaler. Neus: toffee, druiven, plastic. Smaak is veel wranger dan Krottentaler, hoestdrankje, tijm, bitter hout naast de zoete likeur. Afdronk is zoet en onplezierig. Waarom de hond groen ziet lijkt me duidelijk.  
Blaue Maus, Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert 06/95. Abgefüllt 01/06. 40 Geproefd 8-1-2007. Neus: wat een drama! Oplosmiddel, synthetisch chemisch luchtje, lijm, plastic. Wel licht kruidig als enige lichtpuntje naast de weeïge zoete parfumlucht. Smaak: alweer oplosmiddel associatie, zoet, amandel, hout, menthol, plakkerig. Afdronk: plakkerig, droog en vies weeïg zoet smaakje. Niet verder meer ingeslikt en rest in de gootsteen.   
Blaue Maus: Spinnaker Single Malt Whisky, 40%, Fass/Los Nr. 1, Destilliert 07/97. Abgefüllt 01/06. 40 Neus is zeer onaantrekkelijk naast Krottentaler en Grüner Hund. Neus: goedkope cognac, lijm, plastic, synthetische likeur, peredrups, mandarijn. Smaak: likeur, appelig, lijmig, echt plastic. Brrrr. Afdronk kleeft en plakt dat het een lieve lust is. Met afstand de minst interessante van de 3 Blaue Mausen in de test.  
  Bowmore
Bowmore 35Y, 44%, 1966-2001, Douglas Laing Old Malt Cask 94 Grandioze finale als 10e bij Michiel  op 7-2-2003. Volkomen onherkenbaar als Bowmore of Islay whisky! Neus: bosbessen, plantaardig en zoet. Smaak is superzacht, filmend (oily), cassis, dennen, zeer weinig turf te proeven. Voor zo'n oude whisky nog opmerkelijk fris van smaak. Hout prettig aanwezig; overheerst totaal niet. De afdronk is zeer lang, zoet en filmend. Jammer genoeg is deze fles niet meer te vinden.  
Bowmore 18Y, Distilled 1971, 57.3%, G&M for Sestante Import 93 Sample van Michel op 28-12-2007 in een dubbeltest met mijn Lagavulin 21Y. In 2008 nogmaals geproefd. Neus: Wow!! Islay op zijn best en enorm rijk: tropisch fruit verborgen onder licht turf en sappig sherryhout, wijnazijn, drop, anijs, plantaardig, as, kolen/houtskool, provencaalse kruiden, . Smaak is zacht maar wel intens: subtiel turf naast zoete malt, waxy, kruidig, anijs, complex. De zoete afdronk is lang en fantastisch lekker. Eindigt licht droog met een bittertje. Een geweldig relikwie uit het verleden.  
Bowmore 34Y, 43.3%, Peerless Collection, cask 1421, distilled 02.1968 and bottled 06.2002. 92 Supertasting Andre 29-10-2005. Fantastische extreem fruitige neus met veel bosbessen (cassis), lychee, citroen, vanille, dennennaalden. Smaak is superfruitig, malty, mentholfris en subtiel. De fruitsensatie blijft maar doorgaan en na een hele tijd komt er voorzichtig wat turf naar voren. De afdronk is nog steeds subtiel, zoet en fruitig maar heeft ook wat as.   
Bowmore 21Y, Vintage 1973, 43% 91 Verjaardag Andre B. (14-1-2004). Neus: veelbelovende prachtige plantengeur, malt belegen, zilt. Smaak is zeer zacht met mild zeekarakter. Complex! Prachtige turfsmaak, maar niet overheersend. Vanille komt langzaam door, boterig, dropsmaak. Smaak heeft overeenkomst met MacPhail's Pure Islay Malt: kolengestookt?? De afdronk is zeer lang en perfect in balans.   
Bowmore 15Y, 55.7%, Distilled 26-2-1990, Bottled 28-9-2005 from "barrel" number 260, 230 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. 90 6e op festivalzondag 2005. Neus: turf, rook, planten, zeewier (zelfs iets jodium), keldergeur. Smaak is uitstekend: turf, rook, malt, planten, houtskool, marmelade. Met water wat zachter en creamier. Lange verwarmende afdronk met mooie balans tussen turf, hout en vanille. Een akelig complete Bowmore. Bij herproeven na de 2 opvolgende Dewar Rattray's op de masterclass blijft deze overeind als de beste van de reeks.  
Bowmore 1970, 34Y, 56.6%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series. Distilled 24.09.1970 & Bottled 20.09.2005. Sherry butt # 4689, bottle 282 of 287. 90 7e op Pot Still festival 2005. Neus: kruidig, turf, sherrywood, stalgeur (boerenkaas), honing, drop. Smaak: WOW… Krachtig sherryhout, turf, rook, honing. Planten en zeewier komen langzaam naar voren en blijven dan aanwezig. Het licht medicinale karakter combineert naar mijn smaak niet zo met de contant aanwezige kaasachtige smaak. In de ziltige afdronk vol turf is het hout nogal overheersend aanwezig. Strafpuntje voor de balans, maar een heel bijzondere versie van Bowmore.  
Bowmore 25 Y 90 Geproefd na de rondleiding door Auchentoshan op 1 juni 2004. Veelbelovende neus: verrassend fris en nog steeds zeer fruitig, planten en zeer weinig turf. Smaak is zacht, subtiel en prachtig in balans. Toch lichte turfsmaak die het opneemt tegen de fruittonen (abrikoos, pruimen). Zachte verwarmende afdronk.   
Bowmore 36Y, 42%, Peerless Collection, cask 3311, distilled 05.196 and bottled 11.2002. 90 Bonusinbreng van Erik als 11e mystery guest op genietschapsbijeenkomst 12-6-2004. Fantastische neus met veel bessen(cassis), malty, zoet en kruidig en een vleugje turf. Schept hoge verwachtingen voor de smaak (90+), die dan dus ietsjes tegenvalt: wel lekker zoet en fruitig met veel vanille en malt, maar gaandeweg komt er een wat bittere stroeve nasmaak opzetten. Kruidigheid en turf komt ook langzaam naar voren. Bittere kruidige afdronk. Begon op 86 door de afdronk maar in de herkansing als 17e bij Scott Donkers op 16-02-2008 naar 90 gepromoveerd.  
Bowmore 13Y, Vintage 1995, 56.4%, cask 419, sherry butt, distilled 10.04.1995 and bottled 01.10.2008, 627 bottles, Single malt of Scotland 89 16e Leiden 2008. Neus: rook, tabak, licht medicinaal, turf, sherryhout. Elegant en veelbelovend. De smaak bevestigd dat dit een uitmuntend sherryvat is zonder offnotes (en ook geen spoortje zeepsop). Lange rokerige en sapige houtafdronk met aarde nasmaak.Een werkelijk uitstekende jonge Bowmore die de OB's rond deze leeftijd ver achter zich laat.  
Bowmore 25 Y, 43%, sample from ceramic decanter (circa mid 90s) 88 Sample geproefd met Erik op 2 juli 2010. Prachtige neus: fruitig, plantaardig, noten, lavendel, turf heel subtiel aanwezig, aards/compost. Smaak is zacht, zoet fruit (kersen), turf met een tikje zwavel. Zachte verwarmende en kruidige afdronk, met een tikje zwavel en zeep.  
Bowmore 21 Y 88 Heerlijk zacht, belegen en perfect in balans. Op de Bowmore proefmiddag als 3e weer overduidelijk winnaar (mede door ontbreken van zeepsopsmaak). Derde keer proeven bij Gert op 15-3-2003: prachtig zee en plantaardige neus en smaak. Lekker zacht en zeepsopvrij.  
Bowmore 12Y, 43% (OB end 80's) 87 15e bij Scott 17-1-2009. Neus: mooi oud,OBE, heerlijk sherrywood. Smaak is zeer drinkbaar, maar wel behoorlijk verschaald. Op WFNN 2009 proef ik van Michel een dram die wel nog in goede conditie is. Mooi rokerig, turf, kolen en een filmende superlange afdronk. Verder geen notities gemaakt.  
Bowmore 16Y, 53.4%, Distilled 18-2-1989, Bottled 5-4-2005 from sherry cask number 1092, 262 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. 87 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (14e). Het is weer de hoogste tijd voor wat pittigers na de reeks Speysiders en er blijkt zowaar een prachtige Bowmore te staan! Neus: turf, rook, zee, planten, zeewier (zelfs iets jodium), malt en hout. Onverdund al genieten van turf, rook en iets van houtskool. Het is niet bekend wat voor sherryvat het was, maar fino sherry licht voor de hand gezien het subtiele droge karakter. Water toevoegen maakt de smaak wat zachter, maar er lijkt nog meer turf los te komen. Zoet fruit, hout en malt blijven er wel goed doorheen komen. De lange afdronk is ook vol turf, hout en houtskool. Een prachtige en behoorlijk pittige Bowmore zonder een spoortje zeepsop.  
Bowmore 1972, 36Y, 45.4%, sherry butt 540b, distilled 21-6-1972 and bottled 29-7-2008, Signatory Cask Strength 87 Pot Still Festival 4 oktober 2008 (17e). Neus: stalgeur, aarde, licht turf en rook, heerlijk kruidig, floraal (lavendel), mandarijn. Geen spoortje van de gevresde zeepsop in de smaak bij deze elegante Bowmore. Zeer zacht en filmend, geparfumeerd, peredrups, bosbessen, zuurtjes. Hout wel aanwezig, maar zonder te overheersen. Een heerlijke complexe genietwhisky; prachtig in balans en met een lange filmende afdronk.  
Bowmore 6Y, 57.4%, "Feis Ile 2006", distilled 3-5-1999. warehouse #5, bottle 213/600 87 11e bij Genietschap op 27-11-2010. Neus: rokerig, droge turf, frisse jonge Islay whisky, erg veel alcohol. Smaak: heerlijk kruidig en plantaardig, drop, droog bourbonhout, jonge malt maar nu al zo vol van smaak. Prima te drinken op dit hoge percentage en de afdronk is zelfs zacht te noemen met droog hout en een heerlijk turfsmaak. Uitstekende combinatie met de gekookte mosselen!!  
Bowmore 12Y, 43% (vanaf 2003/2004) 86 Sensatie na de rondleiding door Bowmore distilleerderij in 2003: een 12Y zonder zeepsop! Neus is subtiel, rokerig en plantaardig. Zachte tintelende zoete smaak met veel heide, kruidigheid, turf & rook. Afdronk: lang, zilt en prettig droog. Zo goed kan het dus zijn! Meteen de overige gecontroleerd (o.a. 17Y & 15Y) en helaas: zeepsopsmaak alom. Misschien nog een paar jaartjes geduld hebben tot het badedas tijdperk voorbij is. Voorlopig maar proberen een grote fles 12Y zonder zeepsop te scoren!  
Bowmore 20Y, 52,6%, Signatory Vintage, 06-04-‘76 - 05-11-‘96, oak cask # 3549/49, 5 cl bottle 436 of 730. 86 Blindrondje bij Jos op 26-6-2008. Neus: superfruitig (perzik, banaan), elegant, floraal en zeer malty. Smaak: alcoholisch, oily, zoet, fruitig, subtiele turfsmaak. Erg lekker, maar mist wat complexiteit om in de hoge scores te eindigen. Afdronk is tamelijk droog en licht bitter. Verrassing bij de onthulling dat dit Bowmore is.  
Bowmore Darkest, 15Y, 43% (new botteling 2007) 85 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (12e). Neus: sherrywood, turf, planten, rubber, rood fruit. Smaak: turf, malt, planten, kruidig, tikje zwavel. Pittiger en complexer dan de 12Y. Lange filmende en rokerige afdronk. Zonder zeepsop! De onverwachte winnaar van het Bowmore proefrijtje Groningen 2007.  
Bowmore 15Y, 55.7%, Distilled 26-02-1990, Bottled 28-09-2005 from cask number 260, 230 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. 84 Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (19). Neus: turf, rook, ozon, noten, witlof, jodium. Onverdund erg scherp, medicinaal, citrusfruit, malt. Met wat water een stuk toegankelijker. Meer fruit in neus en smaak, vanille, mooie droge houtsmaak en gelukkig zonder zeepsop. Turf blijft lekker aanwezig; ook in de droge afdronk (strafpuntjes).  
Bowmore 12Y, 1991-2003, 46%. Krüger whisky in commemmoration of the great Italian whisky collector Baffo 84 Mystery guest bij Erik op 29 mei 2005. Neus: turf, planten, zeewier. Mooie ziltige smaak met turf, vanille en clean bourbonwood. Mooie balans en prettige afdronk. Verdient een herkansing.  
Bowmore 18Y, 43% (new botteling 2007) 84 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (10e). Neus: turf, planten, perzik, malt, honing. Elegant! Smaak is glad en filmend vol zoet fruit (perzik, banaan, aardbei), minder turf in de smaak dan de neus suggereert, hier zit waarschijnlijk wel sherryvat gerijpte whisky bij. Nog steeds overall wat vlak, maar rijker van smaak dan de 12Y. Helaas wordt dit weer gecompenseerd door een paar strafpunten voor de zepigheid die bij deze botteling nog wel aanwezig is en bij de 12Y en de Legend verdwenen.   
Bowmore 1991-2002, 10Y, 60.8% bourbon hogshead, Cadenhead's Bond Reserve.  84 Mystery guest bij Andre B op 27-3-2004. Neus: zee, turf, vanille, planten, alcohol. Blind geproefd direct herkenbaar als Bowmore (zeepsopje). De zeep wordt gelukkig ruimschoots overtroffen door de vanille en turf. Goed te drinken op cask strength, maar wel prikkelend en zeer krachtig. Mooie houtsmaak in de droge afdronk, die relatief weinig zee en turf bevat. Mooie cleane jonge Bowmore (81). Herkansing bij Jos op 16-4-2005 bevalt beter. Vind hem nu niet zo goed meer te drinken op cask strength en ook met water blijft de neus behoorlijk alcoholisch naast de turf, planten en cleane bourbonwood. Mooie rokerige turfsmaak en veel zoete vanille. Malty zonder zeepsop. Afdronk is prikkelend, clean en plantaardig met droge houtsmaak op het einde.  
Bowmore 37Y, 40.5%, cask 3822, distilled 10.1968 and bottled 02.2006. Bottle 67/145. Duncan Taylor 84 8e op Whisky Legendary van Wees 27-10-2006. Fantastische neus met veel bessen(cassis), ananas en ander tropisch fruit, bloemen, dennenbos, licht kruidig en een vleugje kattenpis. De smaak is lekker zoet en fruitig met veel vanille en malt, maar meteen al een wat bittere stroeve houtsmaak. De onplezierige bittere smaak zet door in de afdronk. Deze whisky is helaas in het glas al overleden.   
Bowmore 2000, 46%, Bowmore, distilled 2000 en bottled 2007, 2450 bottles, Sherry casks, Murray McDavid 84 Neus: turf, planten, frisse jonge Islay whisky. Smaak is al net zo fris en sprankelend als de neus. Bourbonhout, turf, planten, malt. Lange filmende afdronk met een houtbittertje. Vrij van zeepsmaak! Uitstekende jonge Bowmore in blindrondje bij Andre op 28-5-2011  
Bowmore Legend, 40% (new botteling 2007) 84 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (9e). Neus: turf, planten, frisse jonge Islay whisky. Smaak is al net zo fris en sprankelend als de neus. Bourbonhout, turf, planten, malt. Lange filmende afdronk. De beste Legend die ik tot nu toe heb geproefd en helemaal vrij van zeepsop. Vind deze persoonlijk lekkerder dan de 12Y.  
Bowmore The Vaults, 56% cask strength (2004 botteling) 84 Geproefd bij Loch Fyne shop Inverary op 1 juni 2004. Neus: zoet, plantaardig, creamy, turf, malt. Smaak is zachter dan verwacht op 56%: turf, jodium, planten, hout. Prachtig vol van smaak, filmend en botervet. Met water kruidiger en iets droger. De vette smaak verdwijnt en er komt wat meer bite. Zeer lange en prettige droge afdronk met veel hout. Nieuwe botteling van Bowmore zonder zeepsop en met meer sherrykarakter dan de 2002 botteling is een aangename verrassing voor het genietschap als mystery guest op 12 juni 2004.    
Bowmore: Tullifield Art & Whisky, 11Y, 54.9%, distilled 19-5-1998 and bottled unchillfiltered 14-4-2010, oak barrel # 372182 finished in a sherry octave. 84 Limburg festival 2010 (15e). Neus: zoet, malty en fruitig. Geen turf ?! Smaak: heerlijk zoet en fruitig (bosbessen) en slechts een vleugje turf. Vrij korte, zoete filmende afdronk. Unpeated Bowmore? Of komt het door het voorafgaande Ardbeg monster?  
Bowmore 1993-2004, 50%, Wilson and Morgan 83 Geproefd bij Jos op 16-4-2005. Neus: turf, plantaardig karakter (zeewier), vanille, mooi hout, zoet (sherry?). Smaak: pittige jonge whisky, zoet en beetje gesausde houtsmaak. Prettige droge afdronk.  
Bowmore 7Y, 43%, OB Sheriff's for Cogis Milano (bottled early 60s) 83 Sample Erik geproefd op 20-11-2009. Gedistilleerd voor mijn geboorte..... Neus: zeer elegant, tropisch fruit,ananas, OBE, licht turf, assig. Veelbelovende neus wordt niet gevolgd door de smaak die helaas behoorlijk verschaald is. We proeven hier extreem fruitige en zoete whisky, maar helaas vergane glorie. Hoop dat ik ooit nog eens een sample in originele staat kan proeven.  
Bowmore 12Y, 40% (new botteling 2007) 82 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (8e). Neus: floraal, zoet, turf, malty. Smaak is zacht, veel minder turf dan verwacht, zoet, planten. Tamelijk vlak van smaak. Lange filmende afdronk. Helemaal zeepsopvrij en toch ben ik aanzienlijk minder enthousiast over deze botteling in vergelijking met de vorige.  
Bowmore 14Y, 59.6%, Distilled 15-7-1991, Bottled 28-9-2005 from sherry cask number 2054, 575 bottles. Dewar Rattray Cask Collection. 82 7e op festivalzondag 2005. Na de sublieme 15Y Bowmore op bourbonwood neust en smaakt dit toch wat minder. Neus: gedroogd fruit, chocolade, zee, sherrywood. Smaak is vettig, met veel materie. Niet helemaal in balans en een beetje rubberachtig. In de zoete afdronk komt wat zeepsop naar voren.   
Bowmore 25Y, 43% (new botteling 2007) 82 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (11e). Neus: heerlijk zoet, licht turf, planten, perzik, geparfumeerd. Smaak is filmend maar helaas nog veel zepiger dan de 18Y. Hoe elegant het verder allemaal ook is, door de zepigheid kan het mij minder bekoren dan de voorgaande Bowmores.   
Bowmore Dusk 50% (Claret Bordeaux finish) 82 7e na het eten bij Andre (29/12). Na een Springbank moet je dit eigenlijk niet doen. Zeer rode kleur en een neus van ether. Hij smaakt echter veel lekkerder dan hij ruikt. Na de zoete wijn smaak duidelijke turf, zee en zout smaak. Niet helemaal in balans en daarom duidelijk onder de Glenmorangie special wood finishes. Punten bevestigd op Bowmore proefmiddag als 7e.  
Bowmore Vault, 56% cask strength 82 Geproefd bij Bowmore 2002. Neus: creamy, turf, malt. Smaak: zacht, plantaardig, peaty, licht zeepsop. Afdronk: zacht, filmend, teer, hout en kruiden. Vanwege nauwelijks zeep een interessante Bowmore.  
Bowmore 16Y, Distilled 1989 and bottled 2005. Limited Edition, 51.8% 81 Inzet Erik op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 bij Huub. Neus: planten, zeewier, zilt, redelijk fris, maar ook een vleugje zeepsop. De smaak heeft mooi turf, zout, laurier, drop en is wat muf en feinty (leer, zeepsop). Afdronk is kruidig (laurier) en wat stroef. Niet geweldig in balans; ik heb liever de Vaults.  
Bowmore 1995 sherry cask (work in progress) 81 Geproefd bij Bowmore 2002. Nu al een heerlijke zoete sherried Islay whisky met veel potentie. Geen spoortje zeepsop!  
Bowmore 21Y, Dun Bheagan 1980-2001 81 5e bij Jos op 20-4-2002. Ook onafhankelijke bottelaars kunnen dus de zeepsopsmaak hebben! Wat men vergeten is mee te nemen is het Islay karakter en de houtsmaak. Je gelooft niet dat dit een 21 jaar oude Islay is.  Neus is fris, zacht en elegant. De smaak is zacht, malt, zepig. Geen jodium of zee te bekennen. De afdronk glad, fruitig en licht. Niet te vergelijken met de distilleerderij 21Y editie (75). In de herkansing bij Gert op 15-3-2003 na de distilleerderij 21Y bevalt deze whisky nu veel beter: nauwelijks irritant zeepsop en prettige fruitige smaak. Blijft wel minder dan de gewone 21Y.  
Bowmore Cask strength (56%) 81 4e bij Henk (24-6-2002). Zeer vergelijkbaar met de Bowmore Vault. Zeep duidelijk aanwezig, maar er is mee om te gaan. Prachtig plantaardig, heide, zee. Afdronk vol teer en zoete houtsmaak.  
Bowmore 8Y, Masters of Malt, distilled 2000 80 Blindproefrondje bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: licht turf, lavendel, floraal, weeig zoet. Smaak: jonge Islay whisky, ziltig en zoet; al redelijk in het hout. Droge en licht kruidige afdronk.  
Bowmore Legend (2005 botteling), 40% 80 Huismalt van campingbar in Cornwall 2005. Met aarzeling genomen omdat het alternatief Famous Grouse of Bell's blended was, maar het bleek een enorme meevaller. Na de 12Y is ook de Legend nu in ere hersteld. Geen spoortje zeepsop meer en een mooie ruwe frisheid naast de turf en zeewiersmaak. De wat scherpe smaak is niet storend. Lekkere pittige en kruidige afdronk die iets te droog eindigt.  
Bowmore 1989 bourbon cask (work in progress) 79 Geproefd bij Bowmore. Plezierige Islay whisky uit dit vat, maar nog wat scherp. Veel vanille, nauwelijks zeepsopsmaak.  
Bowmore 1989, 11Y, 43%, The Ultimate, Cask 20956, Distilled 15-6-1989 & Bottled 29-1-2001, bottle 172. 79 Geproefd op de proefzolder van Wees en een flesje gekocht. Een Bowmore zonder zeepsop in bourbonvat gerijpt. Als 2e op Bowmore proefmiddag viel hij matig in de smaak (behalve bij mij). Wordt een beetje saai en clean als je eenmaal aan de turf gewend bent. Wel prettig drinken.  
Bowmore 1992, 10Y, 43% The Ultimate, Cask 2216, Distilled 6-5-1992 & Bottled 11-9-2002, 397 bottles. 79 Geproefd bij Gert op 11-6-2005. Neus: medicinaal, fris, fruitig (citroen), turf en malt. Smaak is wat ruw maar lekker pittig met turf, jodium, rook, malt en clean bourbonwood. Afdronk is wat kaal en clean, droog en fruitig. Prettige drinkwhisky.  
Bowmore 17Y 78 Eerste op Bowmore proefmiddag. De zeepsop is aanwezig, maar minder irritant dan in de 15Y. Subtiel, zacht en een mooie balans tussen sherry en Islay. Smaak is snel weg.  
Bowmore 12Y, 43% (2000-2004) 76 Robuuste Islay whisky met een aparte zepige bijsmaak, die niet iedereen kan waarderen. Bleek op Bowmore proefmiddag als 5e minder dan de 15Y. Het miniflesje uit de distilleerderij in 2003 is iets beter van kwaliteit maar zeker niet sopvrij terwijl de grote verpakking dit wel was (zie aparte entry).  
Bowmore 1997, 8Y, 45%, from one single cask. Douglas of Drumlanrig. 76 19e op festivalvrijdag 2005. Neus: turf, zilt, licht medicinaal, liga's, lavendel, citrus. Smaak is wat bruut, kaal, onaf. Te jong gebotteld. Afdronk is droog en niet echt lekker.   
Bowmore Darkest, 43% 75 De hoogst scorende Bowmore bij Jackson. De neus is veelbelovend en complex. Bij de smaak zet “zeepsop” al gauw in, maar er is toch heel veel meer te genieten. Extreem zacht, veel sherry en zoetig parfum, maar toch ook zout, zeewier en turf. Complex met zeer lange supergladde afdronk. Start op 81/82 punten; maar dan toch, bij vaker proeven weer ver omlaag door de zeep. Gelukkig fles weer kunnen verkopen.  
Bowmore Legend (2000-2003 bottelings), 40%  75 4e op Bowmore middag uit miniatuurtje. De zeepsop in neus en smaak overheerst het verder prettige Islay karakter. Scherper dan de 12 en 15Y (70). Bij latere tastings (o.a. bij Bowmore 2002 & bij Jos op 17-5-2003) is de zeepsmaak minder storend maar wel aanwezig. Maakt overall weinig indruk.  
Bowmore 1994, 13Y, bottled 2007, 46%, Cooper's Coice 74 26e op WFNN 2008. Neus: vrij medicinaal voor een Bowmore, turf, diesel, floraal. Smaak is nog vrij spirit achtig en niet goed in balans. Lijkt jonger dan 13Y. Weinig zeep, maar toch niet mijn ding.  
Bowmore Enigma 12Y, 40% 74 Geproefd op vliegveld Gatwick 24-11-2005. Neus: mooi planten, rook, turf, vrij zoet (sherryhout?). De smaak heeft een onvoorstelbare dosis as die alle subtiliteit overheerst. Over uit balans zijn gesproken…. Met een beetje water wordt de smaak iets zoeter (honing, vanille) en komen de planten en turf een beetje door de asbak heen. De afdronk heeft een duidelijke tabaksmaak met droog hout. Wat is dit nu weer voor een ontwikkeling? Is er eindelijk weer een mooie 12Y zonder zeepsop op de markt, krijgen we as als vervelende bijsmaak... Een whisky voor rokers?? Nogmaals geproefd op Heathrow op 2-12-2005 met vrijwel hetzelfde resultaat. Aan mij niet besteed...  
Bowmore Dawn, 51.5%, Portwood finish 73 Geproefd bij Bowmore. Neus: vol, fruitig (overrijpe banaan). Smaak: eerst afstotend met heftig alcohol en zeepsop. Dan toch wel een mooie smaak erdoor heen. Afdronk: glad, filmend, kruidig, plantaardig en zeep. Ongeveer niveau Bowmore Darkest.  
Bowmore 1991-2006, 57.7%, Queen of the Moorlands Rare Cask Edition XVIII, The Blacksmith's bottling. 199 bottles.B 72 Sample Michel Augustus 2008. Neus: planten, turf, rook, nat karton, een weinig zeep. Smaak is wat scherp, turf, plantaardig. Begint mooi en wordt langzaam wat droge. Wat water toevoegen is geen vooruitgang: de zeep komt nu pas echt los en zorgt voor een lage score.  
Bowmore 12Y, 1989-2001, 46%, "Whisky Galore" 71 8e bij Jos op 17-5-2003. Neus is gesloten en erg licht na de Longrow. De smaak is droog en mooi plantaardig. Afdronk is glad met vanille, wordt uiteindelijk erg plakkerig. Hoewel er nauwelijks zeepsop in deze Bowmore zit vind ik hem toch niet echt lekker: balans is niet goed en hij blijft erg gesloten. De ter referentie neergezette Legend heeft een stuk meer pit en karakter.  
Bowmore Mariner 15Y 70 Zeer zachte Islay, maar de karakteristieke Badedas Bowmore bijsmaak is hier wel extreem aanwezig. Staat heel snel tegen. Als 6e op de Bowmore proefmiddag wint hij toch nog van de Legend en de 12Y. Bij herproeven bij Bowmore 2002 en van een miniflesje 12Y en de Legend toch de score weer omgedraaid.  
Bowmore 1982, 55.8%, drawn 22-01-2008 from cask 85063. Duncan Taylor, 166 bottles. 65 Sample Michel Augustus 2008. Neus: zepig, floraal, geparfumeerd (FWP volgens Michel), zoet, turf en mooi rokerig. Smaak: bweeh; zeepsop overheerst hier ook de prachtige fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de vervelende bijsmaak blijft nog lang hangen.  
Bowmore 1984 bourbon cask (work in progress) 65 Geproefd bij Bowmore 2002. In dit vat is het prijs met een enorme zeepsopsmaak! De vatenman van Bowmore heeft geen idee waar we het over hebben.  
Bowmore 1982, 55.8%, drawn 22-01-2008 from cask 85063. Duncan Taylor, 166 bottles. 65 Sample Michel Augustus 2008. Neus: zepig, floraal, geparfumeerd (FWP volgens Michel), zoet, turf en mooi rokerig. Smaak: bweeh; zeepsop overheerst hier ook de prachtige fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de vervelende bijsmaak blijft nog lang hangen.  
Bowmore Duir, 46%, 25Y, 1982 vintage single cask, bourbon hogshead, Distilled 04-10-1982 and bottled 12-11-2007, 220 bottles. Selected by the Whisky Talker. 65 Vlissingen 27 september 2008 (10e). Neus: zeer fruitig, lavendel, citrus, lychee, mint, malty en matig turf. Het was al aanwezig in de neus maar in de smaak knalt de zeepsop naar voren. Na de eerste 2 golven komt er wat ruimte voor de subtielere smaken die de neus aankondigde. Maar de turf, fruit, vanille en hout blijft overheerst worden door de zeep die in de filmende afdronk met turf vrolijk doorzet. Schoolvoorbeeld van een Bowmore waar ik niet van houd.  
Bowmore 1982, 27Y, 49.6%, Cask# 371674, 70 bottles, Duncan Taylor Octave Series 62 Potstill festival 2 oktober 2010 (2-10). Neus: floraal, geparfumeerd, zoet, turf en mooi rokerig. Smaak: bweeh; soapy as hell. De zeepsop overheerst de prachtige fruitigheid en turf. Filmende fruitige afdronk, maar de vervelende bijsmaak blijft nog lang hangen.  
Bowmore: Young Peaty Islay, distilled at Bowmore on 17-2-1999 and bottled march 2005, 61.5%, Royal Mile Whiskies. 322 bottles. 58 Neus: turf, zee, oplosmiddel, spirit. Smaak onverdund niet te trekken, heel scherp en spiritachtig. Met water erbij wat verbetering maar nog steeds niet lekker. Een bittere wrange houtsmaak gecombineerd met onaf product. Zware tegenvaller op 17-12-2005 na de toch ook niet geweldige McClelland. Snel vergeten!  
Bowmore new make spirit (ca. 70%). 25 Dit is geen whisky maar vers distillaat voor het een vat in gaat. Geroken en iets geproefd bij Bowmore, Ardbeg & Laphroaig. Ondrinkbaar, maar interessant neuzen wegens nu al veel turf en plantaardigheid (en geen spoortje zeepsop).  
  Brackla
Backla: Royal Brackla, 12Y, 50%, OMC, Duty free Exclusive 84 Deelfles met GJ ingezet op genietschapsproeverij 27-6-2009. Neus: lekker fruitig (citrus, perzik), frisse jonge malt, ietwat ranzig hout. Smaak is veel lekkerder dan de neus doet vermoeden; heerlijk fruitig en fris. Granig (muesli), vanille, subtiel hout. Vrij korte fruitige en licht droge afdronk. Geen hoogvlieger, maar wel hoge drinkability.  
Royal Brackla 14Y, 57.9%, Cadenhead's Authentic Collection, Distilled 1992 and bottled Feb 2007, bourbon barrel, 228 bottles 81 18e bij Scott 17-1-2009. Onverdund is dit zowel qua neus als smaak niet te doen voor me. Veel en veel te scherp. Water toevoegen tot 40-45% ABV geeft verbetering. Neus: ladingen vanille, zoete malt, mooi fruitig en kruidig. Droge en kruidige houtafdronk. Na een valse start komt het nog redelijk goed met deze Brackla.  
Brackla: Royal Brackla 10Y, 40%, OB 79 Pot Still Festival 15 april 2007 (8e). Neus: minder malty dan de voorafgaande Aultmore, licht kruidig. Smaak is zacht, zoet, licht kruidig en wat complexer dan de gemiddelde Speysider. Beetje rook. De korte afdronk is wat te droog eikenhout (strafpuntjes).   
Royal Brackla 23Y, 58,6 %, Signatory Vintage 28-08-‘75 - 08-12-‘98, sherry oak cask #5456, 5 cl bottle 470 of 620B 77 Blindrondje bij Jos op 26-6-2008. Neus: zurig, azijn, winey, graan. Smaak is wat wrang en het hout overheerst behoorlijk. Gelukkig minder zuur dan de neus doet vermoeden en malt, vanille en rood fruit aanwezig. Blijft in de droge houtafdronk ook wat wrang. Bij de onthulling wat verrassend dat dit een sherryvat was.   
Brackla: Royal Brackla 1978 14Y, 43% Signatory Vintage 69 Fruitig en bloemige geur. Onplezierig zoete & scherpe smaak; door ietsje turf niet bij de onvoldoendes (67). In de herkansing wat hoger gewaardeerd. Fruitige smaak en turf zijn echter niet in balans. Afdronk: vies en plakkerig.  
Braes of Glenlivet: zie Braeval  
  Braeval
Braeval: Braes of Glenlivet 17Y, 55.9%, Cadenhead's. Distilled 1989 and bottled Feb. 2007 from Sauterne Hogshead. 87 Geproefd Groningen 2007 vrijdag (7e). Na de wat brute Ben Nevis is dit een zeer subtiele en vrij mysterieuse neus. Bloemen, perzik, honing, malt. De smaak is ook subtiel, elegant en complex. Helaas weinig aantekeningen kunnen maken. Wordt vervolgd…  
Braeval: Braes of Glenlivet, Madeira Wood, Distilled 19 October 1977 and bottled October 2000, 43%, cask no. 100763, Montgomerie's Single Cask Malt Scotch Whisky. 86 Geproefd op genietschapsbijeenkomst 9-9-2006 (inbreng gast Johannes). Montgomerie was een mij volkomen onbekende bottelaar. Mooie gouden kleur en long legs. Neus : elegant, heerlijk zoet en kruidig, oud eikenhout, gedroogd fruit, vleugje zwavel naast de zoete vanille en de belegen malt. Smaak: knispert op de tong, bruine suiker, honingzoete malt, veel substantie, vlezig, sultanas rozijnen, nog meer gedroogd fruit (abrikoos, pruimen), groene groenten en een hele mooie houtsmaak. Het is werkelijk genieten van deze bijzondere botteling en de afdronk is prachtig in balans tussen eikenhout, zoet en kruiden. Eindigt een tikje te droog. De fles werd die dag geopend. Na een maand open staan was het karakter enigszins anders geworden: het blijft een fantastische whisky maar de kruidige smaken hebben nu de overhand gekregen over de zoete smaken. Dit blijft verder stabiel (status januari 2007).  
Braeval: Braes of Glenlivet, 12Y, 1989-July 2001, 62.1%, bourbon hogshead, 294 bottles, Cadenhead's Authentic Collection 84 Geproefd bij Erik 1-5-2010 (3e). Neus: roomboter, grapefruit, zoet en malty. Smaak: creamy, boterig, malt, vanille; wel erg heet en prikkelend door het hoge alcoholpercentage. Met een klein beetje water wordt de smaak noig heter, kruidiger en zelfs peperig. Hmm, dat was niet helemaal de verwachting; verder verdund naar 40-45% wordt het de zachte, creamy, mellow Speyside whisky die ik verwachtte te krijgen. Neus is veel fruitiger; peer, citrus en veel meer anille en boenwas. Lange zoete en droge houtafdronk.  
Braeval: Braes of Glenlivet 1979-1995, 60% (15Y Signatory) 83 Amberkleurig; zwaar sherryhout. Duidelijke Macallan / Glendronach associaties. Veel alcohol; houtnectar smaak. Wat water geeft troebele donkergele wis, die nu aanzienlijk lichter en zoeter smaakt. Afdronk extreem lang en iets te houtig naar mijn smaak.  
Braeval: Braes of Glenlivet, 19Y, Vintage 1979, 58.1%, sherry butt #9294, distilled 28-11-1979, bottled 28-4-1999, Signatory Vintage dumpy bottle no. 526 of 658. 83 11e en laatste bij Jos op 17-5-2003 (84) en 13-7-2011 eindelijk herzien en flesdetails aangevuld (82). Neus: sherrywood, winey, kruidnagels, licht rokerig en aards. Smaak: begint vrij scherp, maar is heerlijk zoet en fruitig. Met water wordt de whisky zachter en komen de gedroogde fruitsmaken beter naar voren en de neus wordt floraler. Er komt een bittertje naar voren dat de licht droge houtige afdronk gaat domineren. Geen whisky voor elke dag, maar na ruim 8 jaar is hij eindelijk leeg. herzien
Braeval 1996, 8Y, 45%, from one single sherry butt. Douglas of Drumlanrig. 82 Neus: complex en zeer aromatisch, gedroogd fruit, pruimen, marmelade, leer, kruidig. Smaak: gedroogd fruit (tutti frutti), mooi kruidig (tijm, koriander), sherried, drop, beetje turf, waxy. Beetje rommelig maar wel interessant. Afdronk is erg droog. Geen geweldig sherryvat en nog wat ruw. 13e op festivalvrijdag 2005 (74) en 7e bij Genietschap op 27-11-2010 (82).  
Brechin: zie North Port  
  Brora
Brora 1972-2003, 31Y, 49.3%, Douglas Laing "Old & Rare" reeks, 231 bottles. 94 Geproefd bij Michel op 14 juli 2005 en als 8e op 31 oktober 2009. Neus is veelbelovend: rijk en intens, superkruidig, kruidnagel, sherrywood, wat minder turf dan gebruikelijk bij Brora maar wel duidelijk aanwezig, droog a la mooie Lagavulin sherrywood. Smaak is geweldig en heeft een prachtige balans ("Ardbeg, eat your heart out"). Het hout overheerst geen moment en er is voldoende gelegenheid voor kruidnagel, turf, vanille, hout, malt en groene tonen (speciebonen) om de strijd met elkaar aan te gaan. De afdronk is eindeloos lang, rokerig, intens en geen moment te droog of te bitter. Heerlijk gronderige nasmaak. Perfecte balans; kortom een klassieker.  
Brora 1970-2003, 32Y, 58.6%, Douglas Laing "Old & Rare" reeks 93 Sample van Michel. Neus is veelbelovend: mooie planten, zeewier, jodium, turf, as, malt, drop/laurier en kaas. Smaak is zeer krachtig (Islay!!) maar prachtig in balans. Het hout overheerst geen moment de andere smaken. Peper, kruidnagel, turf, zeewier, vanille en malt voeren een ware veldslag op het palet. De afdronk is prettig droog en vol herinnering aan de sensationele smaak en iets van zuurkool a la Ardbeg 1976 festival botteling. Met water erbij tot circa 40% troebeling en behoorlijk ander karakter: de neus wordt wat minder spannend (!!), maar er komen meer fruitgeuren naar voren (perzik/limoen). Het medicinale karakter in de smaak wordt ook minder maar de turf blijft overeind. Ik heb hem liever onverdund.   
Brora 30Y, 56.3%, Super Premium Malt, 4th release 2005, 3000 bottles. American oak and European oak refill casks. 93 5e & 9e op Diageo Rare Malt/Premium Malt presentatie Brummen 26-9-2005. Neus is zeer krachtig en maritiem: zee, jodium, turf, rook, leer. Ook de smaak is zeer krachtig: hout, kruiden (nootmuskaat, peper), turf, rook, zilt, licht medicinaal (minder dan je zou verwachten op basis van de neus). Puur genieten. Afdronk is zilt, rokerig, mooi droog en met veel hout. Water toevoegen heeft veel effect: de leerachtige geur verdwijnt en de zeebries wordt sterker. Citrusfruit komt sterk naar voren. De smaak blijft zinnenprikkelend en kruidig en wordt steeds zilter. De afdronk is minder droog, nog steeds zilt en iets zurig (zuurkool?). Tweede keer proeven na de Caol Ila 25Y maakt deze fantastische Brora nog meer indruk. De smaak heeft een enorme power in vergelijking met de toch ook niet geringe Caol Ila. Derde keer proeven in Brummen omdat de 2007 release van de 30Y nog niet binnen is.  
Brora 1972-2002, 29Y, 51%, Oak cask, Douglas Laing "Old & Rare" reeks 92 Tiende Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Grootse finale! Neus: mooie planten, jodium, zeewier (medicinaal), turf, drop (salmiak), anijs, malt  en toch iets van sherryachtige zoetheid? Smaak is heftig Islay karakter, maar prachtig in balans. Zware neusverkoudheid laat goed scoren en afdronkomschrijving niet meer toe, maar in een vergelijkende test met een Very Old Ardbeg (!) & Port Ellen Portwood blijft deze whisky behoorlijk overeind. Punten bevestigd bij Andre op 11-7-2004.  
Brora 25Y, 56.3%, 7th release 2008, 3000 bottles. American oak and European oak refill casks. 91 14e Brummen 20-10-2008. Neus: turf, zee, zilt, medicinaal, kruidig. Smaak onverdund is erg scherp, Clean hout, malt, turf. Prima combinatie met de oesters. Met wat water nog rijker. Neus krijgt limoen, ozon en floraal karakter. De smaak wordt ook beter; meer vanille en bijna creamy. Verwarmende droge en rokerige afdronk. Weliswaar niet op het niveau van de voorgaande 30Y edities, maar nog steeds een topper.  
Brora: Scotch Malt Whisky Society botteling no 61.15, 26Y, 54.8%. Feb. 1977 - Mar. 2003 91 Genietschapsbijeenkomst 22-12-2007. Uitstekende finale van het Northern Highlands thema! Neus: heerlijk zilt, zeebries, maar niet echt medicinaal. mooie planten, turf, salmiak, tabak, gedroogd fruit. Smaak is rijk en complex. Prikkelend, prachtig in balans en gevaarlijk drinkbaar. Turf, drop, peperig. Afdronk is droog, lang en bijzonder kruidig. Strafpuntjes voor de afdronk die je aanspoort een volgende slok te nemen waarbij de reis weer van voren af aan begint.   
Brora 1972-1997, 25Y, 40%, Gordon & MacPhail "Connoisseurs Choice" 90 Achtste Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus is veelbelovend: mooi vol (sherryvat?), jodium, peaty, rook. Smaak stelt niet teleur: mooie volle Islay-achtige whisky! Subtiele combinatie van zachte zoetheid (vanille, malt, fruit) met ruig zee karakter (turf, zee, jodium). Afdronk is prachtig in balans. Een top Brora! Exact dezelfde score op supertasting Andre op 29-10-2005.  
Brora 1981, 18Y 50%, Douglas Laing Old Malt Cask 90 10e wis bij Andre (4-1-2003). Blind geproefd. Mooie neus met veel malt, turf, teer en wat jodium. Smaak is zeer krachtig en tegelijk fris! Malt, zee, planten. Mooie lange afdronk. Lijkt een synthese van Speyside met Islay (88). Tweede keer proeven bij Andre op 8-11-2003 bevalt stuk beter: in vergelijking met de 1982 Old Malt Cask is deze veel frisser: subtiel en toch met veel ruig Islay karakter.  
Brora 1977,  21Y, 56.9% (Rare Malts selection) 89 Neus: mest, turf, laurier, kaas, menthol, tikje medicinaal maar vooral aardse turf. Smaak: complex,turf, zilt, zee, rokerig en kruidig, maar ook mellow en belegen zoete malt door de aardse turf heen. Prikkelende smaak en zoete en kruidige afdronk met mooie houtsmaak. Heel mooi! Regelmatig geproefd van 29-12-2001 (Andre) t/m 2005 (eigen fles) en definitief gescoord met bewaard sample op 30-7-2010. Goed op deze sterkte te drinken en heeft geen druppel water nodig.  
Brora 1981-1999, 50%, Oak Cask, Lombard's "Jewels of the Highlands" reeks. 89 Eerste Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003 is meteen een kraker! Neus: vanille, zilt, kruidig, malt. Smaak komt zeer scherp binnen, maar is kruidig, jodiumachtig, subtiel en vettig. De kruidigheid ontwikkelt naar een peperig karakter a la Talisker in de afdronk. Toevoegen van water geeft iets verzachting, maar de verdovende afdronk blijft aanwezig. Iets overdadig (86). Wat later op de avond nog eens geproefd ter referentie met hoger scorende Brora's en toen opgewaardeerd. De verrassing van de avond!  
Brora 22Y, 50%, 1982-2004, Old Malt Cask, 644 bottles. 88 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (8e). Na een reeks Speysiders behoefte aan wat meer pit en dat biedt deze botteling ook. Mooie rokerige neus met veel turf en kruiden. Smaak is ook rijk aan turf en rook, maar deze smaken blijven prachtig in balans met het hout en de malt. Licht medicinaal. Afdronk is vrij kruidig met een mooie houtsmaak. Een prima Brora!  
Brora 26Y, 50%, Nov. 1974 - April 2001, Douglas Laing Old Malt Cask, 258 bottles. 88 7e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: enorm veel voller en rijker dan de voorafgaande 1982. Turf, peperig, paddestoelen, floraal. Smaak: wat muf, maar heerlijk. Sherrywood, prachtige houtsmaak, turf. Lange prikkekende afdronk met aarde en mooi licht droge houtsmaak.  
Brora 30Y, Super Premium Malt 5th release, 55.7%, American Oak & European Oak refill casks at least 30Y old and bottled 2006, 2130 bottles. 88 16e op Diageo tasting Brummen 16-10-2006. Neus: stalgeur, kazig (blauwe kaas), sherryhout duidelijk aanwezig, helaas ook wat zwavel en rubber. Minder turf dan verwacht. Smaak bevalt beter dan de neus: mooi hout, belegen malt, krachtiger turf dan in de neus harmonieert mooi met de zoetere sherryinvloeden, boerenkaas. Afdronk is vrij droog en zoet. Prima Brora, maar over prijs/kwaliteit moeten we het niet hebben.  
Brora 1981, 19Y, 43% Signatory Vintage, Sherry butt. 87 Highland met Islay kenmerken. Veel turf, rook en kruiden. Mooi in balans met de milde zacht zoete malt basis. Lange rokerige afdronk. Pure genietwhisky.  
Brora 1982-2002, 58.6%, 20Y, Oak Cask # 273, Signatory Vintage (dumpy bottle) 87 Tweede Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: zoet, bourbon, grassig, zwaar alcoholisch, geen turf. Niet bepaald een standaard Brora profiel. Smaak onverdund erg sterk: verdovend en complex. Toevoegen van ruim water geeft mooie opening: subtiele combinatie van malt, licht zilt, vanille en clean bourbonhout. Minder avontuurlijk dan de eerste van de avond en duidelijk meer gesloten. De afdronk is droog, zoet en aan de scherpe kant (86). Tweede maal proeven bij Andre op 24 mei 2008 in blindproefrondje op de boot. Scoren is erg lastig, maar deze eindigt verrassend hoog op de relatieve schaal tussen de Mortlach en Linkwood en wordt uiteraard niet herkend als een Brora.  
Brora 20Y, 50%, June 1981-July 2001, 570 bottles, Douglas Laing OMCB 87 Geproefd bij Scott Donkers op 16-2-2008 (20). Er is teveel vooraf gegaan om dit nog goed te kunnen scoren. Mooi turf, citrusfruit, bourbonwood en een droge afdronk.   
Brora 20Y, 58.1%, Rare Malts Selection. 87 Whiskyfestival Den Haag 2003 (12e). Neus: turf, zilt, plantaardig. Smaak: heftige binnenkomst met medicinale trekjes, zee, zilt, verwarmend. Een genietwhisky op cask strength met volop peper en kruiden in de lange afdronk.   
Brora 22Y, 1981, 56.4%, Signatory cask strength series. Sherry butt 1561. Distilled 08.12.1981. Bottled 06.10.2004. 87 12e op Pot Still festival 2004 (88). Tweede keer proeven bij Bert op 21 april 2006 scoort iets lager (86). Neus onverdund is zeer alcoholisch met veel turf, rook, malt, kaneel, champignons, leer en ook iets zilt. Smaak is rijk: malt, ziltig, rook, turf, fruitig. Blijft enigszins gesloten en alcoholisch. Met water wat subtieler. Neus wordt veel frisser (marmelade) en in de smaak komt het zilte karakter uit de neus sterker naar voren en ook het sherryvat komt iets beter tot zijn recht. Lange verwarmende kruidige afdronk. Sappig! Een genietwhisky die wat minder Islay karakter heeft dan andere Brora's.   
Brora 22Y, 51%, Le Clan des Grands Malts, Ian McLeod, Hogshead cask #823, March 1980 - Nov. 2002, 345 bottles 87 De mooiste in het blindrondje op de Genietschapsproeverij van 28-11-2009. Neus: oily, turf, mooi fruitig, kruidig, abrikoos, kaneel. Smaak: kruidig, houtskool, vlezig, BBQ, mooi turf. Lange licht droge afdronk met aarde en hout.  
Brora 1977, 24Y, 56.1% (Rare Malts Selection) 86 Vierde en slotwhisky op Rare Malts proeverij 5-4-2002. Neus: zee, malt, turf, rook en licht medicinaal. Smaak: meer turf & jodium dan de neus; toch ook wel zoet. Afdronk plezierig, niet te droog en heel lang. Iets minder dan de 21Y Rare Malts bij Andre. Niet teveel water bijdoen!!  
Brora 1981, 19Y, 43% Signatory Vintage. Oak butt. 86 Geweldige neus: malt, zeewier, jodium, fruitig. Creamy smaak met verrassend veel vanille als tegenspel voor het zout. Prikkelend; op het mousserende af. Anijs nasmaak met turf. Overall zoet en fruit mooi in balans met zee; een avontuurlijke whisky. Toch heeft de 19Y sherrywood meer mijn voorkeur.  
Brora 1981, 23Y, 53.7%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series. Distilled 08.12.1981 & Bottled 08.06.2005. Sherry butt # 1557. 86 9e op Pot Still festival 2005 (84). Tweede keer als blind&guess bij Andre op 29-10-2005. Neus: perzik, mandarijn, laurier, kruidig, leer, zoet, malty, behoorlijk fris voor een sherryvat. Waar is de turf??? De smaak is wat gesloten en prikkelend. Veel minder turf dan gebruikelijk bij Brora. Met wat water komen krenten, peper, salmiak, noten en leer naar voren. Smaak blijft krachtig, maar is vrij snel weg en ook de iets te droge afdronk is vrij kort (hout, cashewnoten).  
Brora 1981-2004, 23Y, 60.5%, Duncan Taylor 86 Geproefd met Michel op 14 juli 2005 uit miniatuurtje. Neus is zeer alcoholisch met veel turf, rook, malt en peper. Smaak is veel minder scherp dan verwacht op basis van de neus en licht medicinaal: hout, turf, planten, kruiden, drop. Mooie ziltige afdronk met hout, jodium en zilt. Met water is neus en smaak duidelijk subtieler, veel ziltiger en jodiumachtig. Met water duidelijk subtieler en licht zurig. Rook, salmiak en peper. Prettige zilte en medicinale afdronk met veel hout.   
Brora 1982-2002, 50%, Lombard's Jewels of Scotland series 86 Whiskyfestival Den Haag 2003 (13e). Neus: plantaardig, fruitig, zilt en veel minder peaty dan de voorafgaande Rare Malts. Smaak: zeer peperig, teer, rook, kruiden. Afdronk is kort, maar heel plezierig. Voor prijs/kwaliteit een betere keuze dan de Rare Malt.  
Brora 13Y, 60.4% Cadenhead's 85 Klein slokje op de proefzolder van Wees; zeer bijzondere smaak met veel ontwikkeling. Zilt, turf, graan, bloemen.  
Brora 1982-2001, 19Y, 50%, Sherry cask # 1653, Douglas Laing Old Malt Cask 85 Vierde Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: clean, plantaardig, vanille. Smaak is zilt, kruidig, vet, olieachtig, zilt en met veel vanille. Zeker na de Chieftain's lijkt dit meer een Bourbon dan een Sherryvat. De afdronk is een beetje kaal en licht bitter in vergelijking met de smaak.   
Brora 20Y, 1982-2003, 50%, Douglas Laing 85 Geproefd in Whiskyshop Edinburgh op 31 mei 2003 na de zeer teleurstellende 30Y botteling. Dit is toch stukken beter! Neus: elegant, fris, veel bourbon. Smaak is eerst verrassend fruitig en pas later komt de turf naar voren. Toch veel minder peaty dan de meeste Brora's die ik tot nu toe heb gehad. Met wat water nog losser. Prettige lange en pittige afdronk.  
Brora 1975, 20Y, 60.75%, Rare Malts Selection. 84 Leuk 0.2 L flesje van Huub op genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Neus: jodium, planten, jeneverbes, erg alcoholisch en doet sterkaan Caol Ila denken. Smaak onverdund is net te doen: salmiak, anijs, malt, hout, turf en verder nogal kaal. Water toevoegen geeft weinig verschil in de neus en de smaak wordt zelfs nog scherper. Salmiak,peper, turf en hout blijven over in de afdronk. Niet een ven de meest toegankelijke Brora's en wat teleurstellend t.o.v. de overige Brora Rare Malts.   
Brora 1977 - 2003, 26Y,  54.9%, Douglas Laing Platinum (for Japanese market), 228 bottles 84 Sample van Michel in oktober 2005 twee keer geproefd. Neus onverdund is tamelijk gesloten, vol hout en alcoholisch. Smaak is verwarmend, kruidig, complex en alcoholisch. Beetje water toevoegen doet wonderen in de neus en laat turf en het medicinale karakter beter loskomen in de smaak. Neus: jodium, zuurkool, salmiak, leer, hout, zoete sherry. graan, citrus. De smaak blijft verwarmend, medicinaal en pittig. Een krachtige dram met mooie houtnectar in de smaak, kruidnagelen, beetje turf, rook. De droge afdronk heeft veel hout en aarde en begint clean. Na langere tijd komt er een wat onplezierige maggismaak die strafpunten kost. Nog meer water toevoegen (troebeling) geeft nog meer zoetheid in de smaak, die op een vreemde manier combineert met de wat muffe aarde. Niet een van de beste Brora's, en dat voor een platinum....  
Brora 1981-2002, 59.2%, 21Y, Refill sherry butt # 1421, Signatory "Straight from the cask" reeks 84 Vijfde Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: alcoholisch & gesloten. Smaak onverdund ook heftig alcoholisch met mooie zoete vanillesmaak. Met water mooie opening: wordt kruidiger (maar duidelijk minder kruidig dan de voorgaande Old Malt Cask) met een mooie zilte smaak; ook jodium en planten aanwezig. Afdronk is cleaner dan de Old Malt Cask en in lijn met de smaak (85). Blind geproefd op 29-10-2005 bij Andre wat lager gescoord wegens de enorme scherpte in onverdunde toestand (83).  
Brora 1981-2003, 21Y, 46%, Signatory Unchillfiltered, Refill Sherry Butt # 1422 84 Neus: uitnodigend, fruitig (citrus, perzik), malt, vanille. Smaak: prikkelend maar beslist niet scherp. Mooie ronde zilte en frisse smaak met veel malt, turf en vanille. Kruidiger dan de neus doet vermoeden. Afdronk: prettig droog en heel lichte teersmaak. Dit heeft veel van Caol Ila, m.u.v. de planten, maar schiet iets te kort in complexiteit.  
Brora 25Y, 43%, Autumn 1975 distillation. Bottled Winter 2001, Mc.Gibbons Provenance 84 Geproefd met genietschap op 8-1-2011 (13e). Neus; rokerig, turf, zweetvoeten, organisch. Smaak is kazig en organisch; uiteraard turf en rook; mist punten door gebrek aan frisse en fruitige smaken. Afdronk is droog en kruidig met veel hout.  
Brora 1975-2001, 25Y, 43%, Oak cask, Provenance reeks 83 Zevende Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Neus: zacht en malty. Smaak heeft veel malt, vanille, subtiele plantensmaak, zilt en mooie houtsmaak. Met water nog iets zachter; meer vanille. Afdronk is glad, neutraal (mooie balans tussen zout en zoet) en een beetje gronderig.  
Brora 1982-1997, 40%, Gordon & MacPhail Connoisseur's Choice 83 6e bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009 en op 28 november ingezet bij Heerensocieteit Almere. Neus: een jonge Brora; mooie turf, rokerig, karton, fris fruitig. Smaak: vettig, licht turf, citrusfruit, bloemkool, vanille, malt. Vrij korte filmende afdronk. Niet hoog in punten maar wel heel apart om eens een relatief jonge Brora te proeven. Hoge drinkbaarheid en op oudejaarsavond 2009 is ook dit staartje verdwenen.  
Brora 1982-2002, 40%, Gordon & MacPhail Connoisseur's Choice 83 Kopje op Gatwick airport december 2005. Neus: rook, drop, anijs, kruiden, kaneel, malt. Minder turf dan gebruikelijk. Smaak is zacht en heel toegankelijk: malt, ziltig, turf, peperig. Prettige afdronk met droge houtsmaak. Wat minder indrukwekkende Brora.  
Brora 1983-2001, 52.9%, Oak cask # 40, Signatory "Silent Stills" reeks 80 Zesde Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003 (80) en herkanst als blindganger op 28-11-2009 (84). Neus: rokerig, gedroogd fruit, kolen, vrij scherp en beetje kaal. Smaak is onverdund vrij scherp. Met water iets opener: vanille, rokerige malt, zilt, kruidig. Ruwe droge afdronk die snel afbreekt. Ook bij herproeven blijft deze whisky wat hoekig.  
Brora 1982-2001, 46%, 19Y, Sherry Casks # 1189 & 1192, Chieftain's 78 Derde Brora bij masterclass Andre op 8-11-2003. Prachtige donkerrode kleur. Neus: zwaar sherry, fruitig, planten en aarde. De smaak is vol, kruidenbitter, zilt en erg veel hout. Met wat water iets verbetering, maar de houtsmaak blijft de mooie jodium en kruidensmaak overheersen. De afdronk kost helaas strafpunten: toffee en maggismaak. Typisch voorbeeld van een te laat gebottelde whisky.  
Brora 30Y, 1972-2003, 47.4%, The Whisky Shop botteling 75 2 Brora fans ontmoeten elkaar toevallig in The Whisky Shop in Edinburgh op 31 mei 2003. Na enig aandringen gaat de eigen botteling van 30Y open (fles van 90 pond!). Neus: hout. Smaak: vooral hout, iets turf, malt en zware fruitigheid. Afdronk: hout. Een duidelijk voorbeeld van een whisky die ver over zijn top heen is gebotteld. Met wat water komt hij een beetje los, maar het blijft voor mij allemaal te overdadig met hout. De teleurgestelde manager maakt ter compensatie nog een 20Y oude Douglas Laing botteling open!  
Brown-Forman: Old Forester Kentucky Straight Bourbon, 43% 79 Neus: toffee, kruidig, zoethout. Niet al te overdadige en prettige neus. Smaak is ook veel frisser en lichter dan gebruikelijk bij Bourbon. Veel vanille, fruitig, kruiden (rogge?). Blijft sappig in de afdronk en wordt geen moment plakkerig. Een prima Bourbon!  
Brown-Forman: Woodford Reserve Distiller's Select, 45.2%, Kentucky Straight Bourbon, Batch 16, Bond 01975 71 Sample van Marjon. Neus: zeer zoete geur met veel toffee, mint en hout, maar ook erg oplosmiddelachtig (ethers, esters). Vrij onplezierig eigenlijk. Smaak valt ook niet mee; weeïg en zoet, met op het einde een spoortje kruidigheid. Plakkerige droge afdronk (74). Bij de tweede keer proeven naast Wild Turkey Rare Breed maakt de neus nog steeds weinig indruk (wat is zo'n WTRB dan rijk en kruidig)!!. Smaak bevalt nu iets beter, maar dit drink ik toch eigenlijk niet voor mijn plezier door die overheersende weeïgheid en een vreemd bijsmaakje.   
  Bruichladdich
Bruichladdich 1968, 41.8% (work in progress) 96 Slotwhisky en hoogtepunt op de masterclass van Jim McEwan op 30 mei 2004. Wat een elegantie in de neus! Superfruitig (lychee, perzik), malt, vanille en hout. Ook de smaak is weer een enorme fruitsensatie, veel vanille en een heel klein beetje zilt op de achtergrond. Zeer krachtig voor een whisky van slechts 41.8%! De meest elegante en allerbeste Bruichladdich tot nu toe.   
Bruichladdich 1970, 32Y, 44.2% 94 9e op whiskyfestival 22 nov 2002. Neus: heerlijk zoet en veelbelovend; rijp fruit, licht rokerig, tabak. Overdonderende smaak met heel veel fruit, vanille. Zeer vol en wat olieachtig. Spoortjes rook en zilt proberen zich door het fruit te worstelen. Voor zo'n oude whisky nog bijzonder fris; het hout overheerst niet.  De afdronk is zeer lang, zacht, fruitig en erg zoet. Uitstekende whisky (mag ook wel voor 180 euro)(89). Verrassende winnaar bij de Jim McEwan Masterclass op 25 mei 2003 in het warehouse van de Bruichladdich distilleerderij. Neus: perzik, zeer zacht en uitnodigend. Smaak: extreem zoet, zacht fruit, heerlijk filmend, totaal geen turf/rook. Subliem! Oily, rook en zilt van de eerste proefnotities vallen nu niet op. Afdronk als eerste keer. Overall: een feest! (92). Ontroerend moment als de enige nog levende stillman uit die periode wordt voorgesteld. Op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 verder gepromoveerd. Na de zware aanslag op de fles van Andre zelf ook een exemplaar gekocht. Een van de kroonjuwelen van Bruichladdich. De 1970 handhaaft zijn positie in een dubbeltest met de 1973 op 29-9-2004 met Huub.  
Bruichladdich 22Y, distilled 1965, 48.8%, Riserva Veronelli, 2400 bottles 93 Genietschapsproeverij 27-6-2009. Neus: as, kokos, ananas, tropisch fruit, gedroogd fruit, planten, geparfumeeerd. Een werkelijk geweldige en superfruitige neus. Duidelijk een oude botteling. De smaak is ook zeer intens en aards; kiezel, licht turf, aarde, romig, anannas. Zeer complex en veel ontwikkeling. Iedere slok is anders en naarmate deze geweldenaar meer tijd krijgt passeert hij wellicht de klassieke Bruichladdich 1970. De afdronk is even complex en perfect, maar blijft intens fruitig.  
Bruichladdich 1969-1990, 20Y, 43%, Signatory Vintage 1969 (dumpy bottle), Distilled 26-11-1969 and matured in oak cask 4928-4932 for 20 years and bottled August 1990. 92 Geproefd bij Michel op 30 maart 2006. Zeer veelbelovende en superfruitige neus (kersen, bessen, perzik), prachtig hout, vanille. Ne een tijdje opwarmen in de hand komt in de neus heel voorzichtig wat zilt tevoorschijn. Smaak is complex en heerlijk subtiel: apfelkorn, limoen, honing, eikenhout, belegen malt. Geen zee meer te bekennen. Afdronk is heerlijk zoet en filmend en eindigt met een licht bittertje.   
Bruichladdich 1973, 30Y, 40.2% 92 Het tweede kanon op de masterclass van Jim McEwan op 30 mei 2004. Bestaat uit circa 65% bourbonvat en 35% sherryvat gerijpte whisky. Neus is weer een ware fruitpotpourri. Ook de smaak is zeer zacht en prachtig fruitig (abrikoos, perzik) met veel vanille en hout. Fruitigheid blijft ook in de iets stroeve afdronk maar doorgaan. Superelegante whisky die de voorgaande Strathisla net iets overtreft. Puntje minder dan de 1970? De sherrysmaak is in dit geval niet echt een verbetering. Dubbeltest tegen de 1970 op 29-9-2004 met Huub: zelfs 2 puntjes verschil. De 1970 heeft wat meer pit en overall net iets perfecter.  
Bruichladdich 1965, 22Y, 48.8%, OB Risirva Veronelli 91 Sampletasting met Michel 2-6-2007. Neus: bijzonder elegant, heerlijk zoet en vol aardbei en tropisch fruit. De smaak is suikerzoet en doet wat aan de klassieke 1970 denken. Drinkbaar als limonade. Afdronk is erg zoet en relatief simpel t.o.v. de neus. Topklasse Bruichladdich!  
Bruichladdich 30Y, 46,5%, distilled 1969 and bottled May 2000, bourbon hogshead, Cadenhead's Chairman's Stock 91 Hoogtepunt van de Bruichladdich tasting bij Andre Bos op 15-09-2012. Neus: geweldig! Elegante belegen malt, anijs, vanille, mooi hout, frit en heerlijk zoet. Smaak is suikerzoet, honing, vanille, zoethout. Drinkability is super mede door het lage alcoholpercentage. Afdronk is ook prima; lekker zoet, sappig hout en een lekker bittertje van het oude hout in de nasmaak. nieuw
Bruichladdich 8.26 Valinch, 1983,  19Y, 58.8%. Matured in oloroso sherry cask. Special botteling for Islay whisky festival 2002. 90 Slechts eenmaal geproefd in de week van release op Islay in de distilleerderij. Neus: sherry, kersen, belegen malt. Smaak: houtnectar, zacht fruit (kersen, perzik) en licht turf. Hele mooie lange afdronk met veel hout en extra vanille. Niets mis mee, maar te duur om aan te schaffen voor 65 pond per 0.5L (en achteraf spijt natuurlijk).   
Bruichladdich Valinch Babe, 14Y, 59.9%. Distilled 24th August 1988 and filled in Sherry Wood cask # 930. Matured at the distillery and bottled at the Islay whisky festival on May 25th 2003. 89 Fles zelf gevuld uit het vat op Islay festival 2003 en een heel klein slokje kunnen proeven. Een heerlijk open whisky met zoete nectarsmaak. Prima te drinken op cask strength! Later beter scoren (91). Flesje gaat open op 26 september 2003 (HOD avond 9). Neus is heerlijk zoet; gebrande suiker, sherry, leer. Smaak is overdonderend zoet, zeer krachtig. Met water wat fruitiger, maar ook scherper. Heerlijke lange verwarmende en zoete afdronk. Na regelmatig herproeven t.o.v. anderen uit de top verwijderd.  
Bruichladdich 1966, 37Y, 40.5%, Peerless Collection 88 9e op Pot Still festival 2003. Neus: extreem zoet en fruitig, uitnodigend, sterke associatie met de 1970 distilleerderij versie. Smaak is ook zeer zoet (perzik, honing), iets scherp, licht rokerig, droog hout. Waar is de karakteristieke lichte ziltigheid? De nasmaak wordt langzaam wat bitterder. De afdronk is droog, bitter en (eindelijk) licht zilt.   
Bruichladdich "Big Brother", The Whisky of Mass Distinction, 46%. Limited edition. 87 Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus uit plastic is al heel plezierig: hout, vanille, malt. Smaak is ook weer een uitstekende elegante combinatie van zilt, vanille, hout en malt. Mooi rokerig en veel fruit in de afdronk. Misschien wel de beste uit de reeks speciale edities in de distilleerderij winkel. Ook deze dus maar aangeschaft. Exclusively bottled for visitors to bruichladdich.com (86). Geopend maart 2005 HOD12. Bevalt nu nog beter! De zilte frisheid in de neus is fenomenaal en ook de smaak volledig in balans.   
Bruichladdich 1986, 54%, Scott's selection 87 7e op festival 2001. Eindelijk een goede Scott's! Een bedrieglijk lichte neus met een zeer apart accent (gerookt zeewier?). De smaak komt echter als een krachtige Islay binnen: malt, turf, zee, rook en alles prachtig in balans. Een ontdekking en de eerste doorbraak van Bruichladdich in de hogere punten.  
Bruichladdich 21Y, Special Reserve, 43%, distilled 1967, OB 87 2e op Bruichladdich proeverij bij Andre Bos op 15-9-2012. Neus: heerlijk zoet, anijs, super fruitig, noten. Smaak: tropisch fruit, kokos, heerlijke malt, stevig hout. Wat stroef mondgevoel en houtsmaak eindigt wat bitter in de afdronk. In de herkansing buiten komt er een vleugje van de typische Bruichladdich ziltigheid naar voren. Drinkability is prima, maar het houtprofiel voor mij wat teveel. nieuw
Bruichladdich Cairdean "Family", 14Y, 46%. Distilled at 14-4-1989 and matured at the distillery in a refill sherry cask. Bottle 1798/2000.  87 Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich in plastic. De volle neus heeft veel sherry karakter, belegenheid en veel zoete fruitigheid. Mooie volle sherryhoutsmaak, malt, vanille, amandel en licht zilt. Heel plezierig en zeer toegankelijk. Afdronk is lang en plezierig, fruitig en filmend met iets van bittere chocolade. Exclusively bottled for visitors to distilleerderij and bruichladdich.com. Mystery guest bij Huub op 30-10-2004 en blind geproefd gelukkig dezelfde score gegeven (85). Daarna in een dubbeltest met Andre's Bruichladdich 17Y inzet nog een puntje verhoogd. Eigen fles geopend februari 2005 met Eric & Bert: weer een puntje hoger.  
Bruichladdich 1970-2001, 30Y, 52.7%, cask 4776, Signatory 86 Super Wigman Tastung 2004. Neus: fruitig, hout, leer. Smaak onverdund erg alcoholisch en duidelijk minder dan de nu al klassieke distilleerderij editie. Met wat water is de scherpte weg en komt een mooie ziltige smaak naar voren. De fruitsensatie van de owner's 1970 zit hier ook wel in verstopt, maar komt veel minder mooi uit de verf. Mooie droge afdronk. Een prachtwhisky die de pech heeft door zijn jaartal met een topper te moeten wedijveren.  
Bruichladdich 1990-2005, 56.5%, Scott's Selection 86 Geproefd op Whisky Fair Dufftown 1 mei 2005 (17e). Neus: zilt en zoet, hooi, stro, honing, vanille, malt. Smaak is het bekende samenspel tussen zout en zoet, zee en land, licht turf en malt. Met water toevoegen komt de malt beter naar voren; relatief weinig fruit t.o.v. de distilleerderij versie. Mooie complexe en prikkelende smaak. Plezierige drinkwhisky met uitstekende licht droge afdronk. Beter dan de 15Y van de distilleerderij!  
Bruichladdich 20Y, 46% (100% bourbon; de nieuwe 2001 botteling van de distillery) 86 Geproefd in distilleerderij na de 15Y. Neus: zacht, fris, elegant. Smaak belegen malt met veel vanille. Zeer weinig turf. Afdronk is glad en zoet. Minder dan de 15Y! (84). Bij de hernieuwde kennismaking augustus 2003 is het oordeel duidelijk positiever; vooral met een scheutje water komt deze whisky prachtig los : heerlijke frisse en fruitige neus (abrikoos, citrus), maar ook belegen met veel malt en honing. De smaak is zacht, malty, honingzoet en prachtig in balans. Langzaam komt in de nasmaak en afdronk een prikkelende ziltigheid naar voren die zo lang blijft hangen dat het karakter bij de volgende slok heel anders is dan bij de eerste: een zilte eilandwhisky. Zeer toegankelijk en fris voor een 20 jaar oude whisky! Je kan dit eigenlijk altijd drinken zonder dat het verveelt.  
Bruichladdich Valinch "Harvey Hall", 19Y, 53.3%. Distilled 16th February 1984 and filled in Bourbon cask #12. Matured at the distillery and bottled at the Islay whisky festival on opening of botteling line May 25th 2003. 86 Het blijft feest bij Bruichladdich. Niet gekocht maar wel klein slokje kunnen proeven. Geen notities gemaakt dus achteraf lastig te scoren. Krachtige bourbon whisky. Ik heb toch duidelijk voorkeur voor de sherrywood, maar deze is waarschijnlijk wel mooier dan de "standaard" 1984 en de 17Y.  
Bruichladdich 1984. 46%, oak cask (circa 20% oloroso, 20% fino sherry & 60% bourbon vaten) 85 Achtste op het Van Wees Pot Still Festival 2002. Deze is wat complexer dan de XVII in zowel neus als smaak. De afdronk is lang en plezierig. Bij wat water toevoegen komt er ook wat rook en turf vrij. Zeer plezierig!  
Bruichladdich "The Single Malt Academy Valinch to celebrate the successful graduation of Ronald Bijl", 53.1%, Cask type Marsanne Hermitage Guigal # 5. Distilled 1989 and bottled 18 May 2006. Limited botteling 1 of 1. 84 5e bij Ronald 12-6-2009. Geen typefout; er is echt maar 1 fles die Ronald ter gelegenheid van 50 jaar heeft opengemaakt. Neus: ziltig, malt, sherrywood, rubber/autoband. Smaak is beter dan de neus; heerlijk kruidig (rozemarijn), malty, licht zilt, weinig fruit en wat droog hout. Afdronk is vrij droog hout en kruidig. Met water (terug naar circa 40-45%) verdwijnen de rubber offnotes vrijwel en wordt het geheel meer floraal en geparfumeerd. Smaak wordt wat ziltiger en ietwat zepig; blijft eigenlijk vrij gesloten.  
Bruichladdich 12Y, 56.8%, Dewar Rattray, Scottish Oak 84 15e op festivalzondag 2004 en 8e op Dewar Rattray masterclass. Scottish oak is in dit geval een refill sherry. Mooie ziltige neus met veel malt en vanille. Smaak is wat gesloten: zilt, vanille, kruidig. Met water wordt de neus duidelijk fruitiger en plantaardiger. De redelijk complexe smaak heeft iets meer heidekarakter. De charme van dit merk blijft toch de voortdurende strijd tussen zoet en zout. Afdronk is mooi droog, pittig kruidig en misschien zelfs een tikje medicinaal (kan ook nog van de voorgaande Highland Park komen).   
Bruichladdich 15Y, 46% (85% bourbon, 15% sherry; de nieuwe 2001 botteling van de distillery) 84 Geproefd in distilleerderij mei 2002. Neus veelbelovend; zoete belegen malt met sherry. Smaak als verwacht zoet, malt, vanille, sherry maar nu komt licht turf duidelijk naar voren. Goede balans. Afdronk is lang en zoet (85). Op 30 mei 2004 een 0.2 flesje gekocht. Smaakt minder sherryachtig dan in herinnering. In tegenstelling tot 2002 nu mooie opening met beetje water: bloemen, heide, sherry, zilt, vanille en fruit in de neus. Smaak is zilt, fruitig en licht rokerig. Mooi vanille en fruit in de afdronk (83). Derde keer proeven bij thuiskomst: 84.  
Bruichladdich 17Y, 55,5%, Cadenhead. Oak cask. Bourbon hogshead 1986-2004 84 Genietschapsbijeenkomst 30-10-2004.  Onverdund erg scherp, gesloten en te alcoholisch. Deze keelbrander opent echter fantastisch bij verdunning met water tot circa 40%. Neus: vanille, malt, perzik, rook en ziltig. De smaak is zeer zilt met veel vanille en fruitigheid (citrus, perzik). Prettige zoete en droge afdronk. In een kleine dubbeltest voor de punten is de sherrywood Cairdean duidelijk lekkerder.   
Bruichladdich 1986, 16Y, 55.6%, Cadenhead's 84 7e op festivalvrijdag 2005. Neus: vanille, zilt en zee. Smaak onverdund is erg stroef; wel typisch Bruichladdich. Met water veel toegankelijker. Mooie zilte smaak naast de zoete malt met citrusfruit en vanille. Afdronk tamelijk droog.   
Bruichladdich 1991 "The Yellow Submarine", The Whisky of Mass Distinction 2, 46%. Limited edition. 84 12e op festival Gent 10-2-2007. Neus: fris, citrusfruit, malty, ziltig. Smaak: malt, vanille, zilt, prikkelend, vleugje rook, licht fruitig. Sappige afdronk. Niet op het niveau van WMD1, maar zonder meer typische Bruichladdich neus en smaak met hoge drinkbaarheid en prima balans.  
Bruichladdich 20Y, 46%, third edition (Madeira finish).  84 13e op festival Gent 10-2-2007. Na de WMD2 heeft deze ook deze die frisse ziltige zeebries en citrusfruit, maar is een stuk kruidiger in de neus. Smaak is ook veel kruidiger dan gewoonlijk, maar nog herkenbaar Bruichladdich. Malty, zilt. Smaakt minder oud dan hij is. In de wat droge afdronk komt het hout steeds meer naar de voorgrond, maar het blijft allemaal wel lekker. Geen topper voor prijs/kwaliteit.  
Bruichladdich 20Y, second edition "Flirtation" 84 Finish in wijnvaten. 1e op Pot Still festival 2004 ("secret sample"). Geweldige superfruitige en zoete subtiele neus. Fruitig (citrus, banaan), zilt, floraal en vanille. Smaak is prikkelend, fris fruitig, zilt en heerlijk zoet (honing). Doet sterk aan portfinish denken. De zoetigheid overheerst de zilte bourbonwoodsmaak behoorlijk. De afdronk is zilt, wat plakkerig en droog. De matige finale kost strafpunten. Herkansing bij Jos op 16-4-2005 geeft vergelijkbare smaaknotities en 1 punt hogere score.  
Bruichladdich 30Y, 54%, Gordon & MacPhail Cask, distilled 16-7-1969 and bottled sept.1999, cask nrs.2975-2976 84 Blindproefrondje Genietschapsbijeenkomst 14-3-2009. Neus: mandarijn, belegen malt, vanille. Smaak: zoet, filmend, intens fruitig, vanille, belegen malt. Hout overheerst niet, maar is wel sterk aanwezig. De bittere smaak van het hout overheerst de afdronk.  
Bruichladdich Full Strength 1989, 13Y, (2003 botteling), 57.1% 84 3e op Pot Still festival 2003. Neus: zwaar alcoholisch, rokerig, zoet. Smaak: gesloten, spirity, zout, boenwas (78). Met flink water erbij prachtige opening: zeer zoete geur (banaan, perzik, honing), hooi, zilt. Smaak is verwarmend met veel fruit en zilt. Vooral hout in de prettige droge afdronk (83/84). Deelfles gekocht November 2003: zelfde notities maar hij blijft wat spiritachtig smaken na verdunning. Wel een heerlijke grijpwhisky; de deelfles is snel soldaat gemaakt!  
Bruichladdich Links. 14Y, 46%. The 16th Hole Augusta. 84 Geproefd in masterclass Mc.Ewan en gekocht bij Bruichladdich op 30 mei 2004. Neus is mooi fruitig (peer, lychee), bloemig, malt, zilt en vanille. Smaak is prachtig in balans: zoet en zilt houden elkaar in evenwicht. Licht turf, oily, vanille, malt. Een zachte en vrij zoete afdronk. Na de Port Charlotte viel de turf niet zo op, maar thuis in de dubbeltest met de 15Y wel.  
Bruichladdich Links. 14Y, 46%. The Old Course St. Andrews. 84 Bar White Hart hotel Port Ellen 28 mei 2004. Neus is fruitig, zilt en licht rokerig. Smaak is oily, rokerig, licht turf en plantaardig. Prettige droge afdronk. Fles blijkt uitverkocht, maar er is alweer een nieuwe Links uit.  
Bruichladdich Waves, 46%, No Age (2008 botteling) 84 Blindproefrondje Andre 22-5-2009. Neus: turf, malt, vanille, behoorlijk Islay karakter (jonge Bowmore?). Smaak is vrij zoet en behoorlijk peaty. Licht zilt, kruidig en mooi hout. Zachte en soepele afdronk met lekker turfnasmaak. Wel lachen dat dit een lightly peated Bruichladdich zou moeten zijn; nazoeken leert 15 ppm dus dubbel van wat bruichladdich vroeger was.  
Bruichladdich Organic 2003, 46%, No Age Sattement, "Anns An T-Seann Doigh", bottled 2009, 15000 bottles 83 Limburg festival 2010 (9e). De naam betekent 'In the Traditional Way' en de neus is alvast klassiek Bruichladdich fris, fruitig en ziltig, maar ook wat paraffines (kaarsen) en brie. Smaak: zacht, ziltig, oily, malty en fruitig. Licht rokerige houtafdronk. Geen hoogvlieger in punten, maar wel hoge drinkability.  
Bruichladdich 1967, 32Y, 48%, sherry cask #968, Signatory Millennium Edition, Distilled 15-02-1967 and bottled 02-08-2000, bottle 167 of 198. 83 Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007. Neus: heftig sherry, veel hout, koffie, gebrande suiker (Buisman van vroeger), kruidig, zoet. Smaak: hout is overdreven aanwezig; het distilleerderij karakter is totaal verdwenen, wat bitter van smaak. De bitterheid gaat door in de droge afdronk. Niet helmaal mijn ding; wel interessant.  
Bruichladdich Valinch, 1990, 55.5%, cask 710, refill bourbon, bottle 78 of 350. Distilled 16-2-1990 and bottled 29-5-2005 at the distillery by Eric Kragtwijk.  83 Geproefd bij Bert op 21 april 2006. Neus: limoen, banaan, vanille, hout, fris en zilt. Smaak is onverdund goed te doen: prikkelend, malty, banaan, fudge, cake, licht zepig, beetje turf en mooie zilte smaak. Afdronk is filmend met mooie houtsmaak en een vleugje turf. Met water nog iets frisser en fruitiger, maar heeft voor mij als nadeel dat de zepigheid ook meer naar voren komt.   
Bruichladdich XVII (2002 botteling), 46% 83 Zevende op het Van Wees Pot Still Festival 2002. De neus is licht zilt, maar ook zoet en zeer malty en met veel hout. De smaak is ongeveer wat ik me herinner van de 20 jaar oude; lekker zoet met veel vanille en mooi in balans. Licht fruitig en nauwelijks turf te bekennen.  De afdronk is lang en eikenhoutachtig (83). Verificatie gewenst na upgrade van de 20Y! Verificatie als 2e op Pot Still Festival 2003: duidelijk meer belegen dan de 12Y, malty, zoet, iets scherp. Met water fruitiger en nog zoeter, maar wordt wel dun. Toch minder dan de 20Y. Prettige droge houtafdronk.  
Bruichladdich 15Y, 46% (2007 botteling) 82 17e op WFNN 2008. Neus: duidelijk verder dan de voroafgaande 12Y; bevat waarschijnlijk ook een deel gerijpt op sherryvaten. Aarde, vochtige kelder, zilt. Smaak is minder fris dan de 12Y, oily, nog steeds zilt. Vanille, citrus, vleugje turf, licht kruidig. Wat complexer in smaak en afdronk, maar minder dan de vorige 15Y editie.   
Bruichladdich 1998, 46%, Sherry Edition, Oloroso cask (2008 bottling) 82 Aftertasting genietschap 6 september 2008. Neus: gesteriliseerde melk, fruitig, rozijnen, beetje zwavel, licht turf en rook. Smaak: prikkelend, ziltig, zoet hout. Smaak is beter dan de neus maar blijft wat 1-dimensionaal. Zoete droge afdronk.  
Bruichladdich 3D, "The Peat Proposal", 46% 82 Neus: turf, vanille, zilte zeegeur, leer, boenwas, citrus. Smaak: veel turf!, zilt, prikkelend alcoholisch en licht spiritkarakter. De turf blijft getemd en in balans met vanille, hout en fruittonen. Lekkere zoete en iets droge afdronk met veel hout en nasmaak van mandarijnen. Redelijk geslaagd experiment, met een wat oudere heavy peated Port Charlotte component er in zal het resultaat nog beter worden.  
Bruichladdich Viking Visit Valinch, 1990, 54.9%, cask 716, bottle 136 of 348. Bottled August 2005 at the distillery by Christel.  82 Inzet Christel op genietschapsbijeenkomst 4-3-2006 bij Gert. Neus: zurig fruit, winey. Smaak onverdund veel te scherp. Stevig verdunnen met water is noodzakelijk om deze whisky te openen. Neus: ziltig, zwavel, noten, kersen, ananas, radijs. Smaak is vettig, malty, marmelade, amandel, licht turf, zilt en wat bitter. De bitterheid gaat overheersen in de krachtige afdronk. Teleurstellende kwaliteit voor een Valinch.   
Bruichladdich "The Lord Robertson of Port Ellen Valinch", 54.8%, Refill Sherry Cask #1009. Distilled at 14-4-1989 and matured at the distillery and bottled at the Islay whisky festival on May 30th 2004. Bottle 182/390. 81 Geproefd en gekocht op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Geneusd en geproefd uit een plastic cupje. Gewaardeerd op 85 punten en een flesje gekocht vanwege mogelijke groeipotentie als ik hem in glas kan proeven. Op 19-8-2006 is het zover bij Erik en dat wordt een behoorlijk teleurstelling. Neus is tamelijk gesloten; duidelijk een sherryvat maar niet een van de beste. De smaak is onverdund niet lekker. Met water (verdund naar 40-45%!!) wordt de neus acceptabel: zoet fruit (aardbei, banaan), zwavel, eucalyptus, rubber. Smaak verdund is ook wat beter: gedroogd fruit (abrikoos, pruimen, krenten), nog steeds wat ranzig hout, het matige sherryvat overheerst het frisse ziltige karakter van Bruichladdich.  Droge afdronk die tamelijk zuur en bitter eindigt (81). Ook zonder Ardbeg voorafjes blijft deze Valinch relatief laag scoren.  
Bruichladdich "The Mayor of Islay Valinch", 58.5%, Sherry Cask # 1184. Distilled at 1988 and bottled May 2006 by Andre van der Zwet. 375 bottles. 81 Genietschapsproeverij 27-6-2009. Neus heeft veel sherrywood, malt en ziltig karakter. Smaak is scherp, vrij clean, licht zilt en wat bitter. Met water minder scherp maar helaas ook wat stroever. Ondanks offnotes een malt met vrij hoge drinkability en een vrij droge en licht bittere houtige afdronk.  
Bruichladdich 10Y (2001 botteling in brede koker), 46% 81 Klein slokje geproefd in winkel Wervershoof. Prettige milde zeewhisky; duidelijk beter dan de vorige 10Y editie. Herwaardering op Bruichladdich open dag op 25 mei 2003. Heerlijke frisse ziltige whisky, mooi in balans en uitstekende combinatie met de verse oesters uit Loch Indaal. Veel frisser en mooier dan in herinnering. Prima prijs/kwaliteit verhouding (80). Nog een puntje erbij op Bruichladdich dag 2004; wederom met oesters, schitterend weer en uitstekende sfeer.   
Bruichladdich 12Y (2003 botteling), 46% 81 1e op Pot Still festival 2003. Frisse fruitige en duidelijk zilte neus. Smaak doet sterk aan de 10Y denken; zout, fruitig. Nasmaak en afdronk vrij droog. Veel hout in de afdronk en zilte smaak. Als mystery guest bij Andre op 8-11-2003 slechts 79 punten.  
Bruichladdich 13Y, 57.9%, Cadenhead's Authentic Collection, distilled 1986 and bottled May 2000, Bourbon hogshead, 270 bottles 81 Mystery guest bij Andre B op 27-3-2004 (83) en herkansing als 3e op Bruichladdich proeverij op 15-9-2012. Neus: ziltig, malty en fruitig (banaan, perzik), laurier. Smaak: eerst erg scherp door hoog alcoholpercentage met veel hout (eiken), vanille en malt. Wordt na de eerste brand wat boterig en krijgt zels een filmend mondgevoel in de redelijk prettige & neutrale afdronk. Water toevoegen is geen verbetering; wordt boterig en zepig. Mooi maar niet veel bijzonders te beleven t.o.v. een aantal distillery bottelingen die ik eigenlijk lekkerder vindt. herzien
Bruichladdich 1998, 46%, Special Bottling Bourbon Matured (2008 bottling) 81 12e Leiden 2008. Neus: vanille, licht rokerig, beetje turf, malty. Smaak: vanille, toffee, mandarijn, niet zo'n karakteristieke Bruichladdich; slechts licht ziltig.  
Bruichladdich Valinch Babe 2, 1990, 55.2%, Sherry Wood cask #3666. 81 Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus (uit plastic): muf, sherry, ruw spirity. Smaak is verwarmend zilt en erg ruw. Met water niet veel verbetering. Wat een verschil met de vorige Babe editie! Niet kopen dus ondanks verzamelwaarde.  
Bruichladdich 12Y, 2nd Edition (2007 botteling), 46% 80 16e op WFNN 2008. Frisse fruitige en duidelijk zilte neus. Zeer herkenbaar Bruichladdich. Smaak doet sterk aan de 10Y denken. Prikkelend, vanille, malt, ziltig, fruitig. Wordt langzaam droger in de licht zilte afdronk.  
Bruichladdich 10Y, 1991, 56%, Cadenhead's 79 Geproefd (7e) in Cadenhead shop Amsterdam op 7-9-2003. Neus: ziltig, fris, vanille. Door cask strength scherpe binnenkomst; zout, vanille, alcohol. Wat water toevoegen maakt het allemaal wat frisser. Plezierige whisky, maar duidelijk minder dan de unchillfiltered distilleerderij botteling die wat vetter van smaak is en beter in balans.  
Bruichladdich 3D3, 46%, Limited edition. Norrie Campbell Tribute Botteling. 79 14e op festival Gent 10-2-2007. Neus: de turf knalt eruit, graan, ziltig, citrus. Smaak: nog wat jong, spirity, medicinaal, turf, brinta, fruitig (citrus, appel). Droge houtige afdronk. Onaf. Die zeer peat Bruichladdich's op jonge leeftijd hoeven niet zo voor mij.  
Bruichladdich "Sinnsear", 1988, 50%. Limited edition. 78 Geproefd op Islay festival 2004 bij Bruichladdich. Neus: malt, zilt, beetje kaal. Smaak is wat spiritachtig, droog, ruw. Ook in de afdronk weinig te beleven. Doet en beetje denken aan Bruichladdich "oude stijl". Exclusively bottled for visitors to bruichladdich.com.  
Bruichladdich 18Y, 46% (2007 botteling). "Optiz One" Vin de Paille finish 78 18e op WFNN 2008. Neus: opvallend fris, citrusfruit, zeebriesje, malty. Smaak is helaas een stuk vlakker dan de neus; lijkt ook een stuk jonger dan 18 jaar. De 10 jaar zonder finish heeft mijn persoonlijke voorkeur.  
Bruichladdich 1986, 13Y, 57.9%, Cadenhead's auhentic Collection, Bottled May 2000. Bourbon hogshead, 270 Bottles. 78 Genietschapsbijeenkomst 1 september 2007. Neus: alcoholisch, licht zilt, honing, vanille. Typisch Laddie, maar wat straf. De smaak onverdund valt niet mee: messcherp, alcoholisch en tamelijk gesloten. Water toevoegen is helaas noodzakelijk. Het geheel wordt frisser en wat ziltiger, maar de smaak blijft erg scherp (wordt zelfs erger). Droge en vrij korte afdronk. Zowel Bruichladdich als Cadenhead kunnen beter dan dit....  
Bruichladdich 1991, 16Y, bottled 2007, 46%, Cooper's Coice 78 27e op WFNN 2008. Geen notities meer gemaakt. Typisch Bruichladdich in neus en smaak.   
Bruichladdich The Queens Award Valinch, Distilled 12-4-1989, 55.7%, cask 944, refill sherry, bottle 80 of 344. Bottled 29-5-2005 at the distillery by Bert Faas. 77 Geproefd bij Bert op 21 april 2006. Neus: rijk en vol. Een enorm verschil met voorafgaande Valinch 1990.Mooi sherrywood, rood fruit, leer, kaneel. Smaak is schrikken: zeepsop op Bowmore niveau! Ondanks vele heerlijke smaken uit dit prima sherryvat (bruine suiker, kaneel, banaan, tropisch fruit, hout en graan) kan ik me niet over de zeep heen zetten. Zwaar strafpunten! Afdronk is lekker zoet met nog steeds die bruine suiker. Water toevoegen maakt de whisky overall wat zoeter en fruitiger, maar mijn probleem blijft.   
Bruichladdich 10Y (blue label) 76 Opvallend milde Islay, maar minder allround dan Bunnahabhain. Deze botteling was de oorzaak dat ik Bruichladdich veel te lang heb genegeerd. De nieuwe 10Y onder regime van McEwan is een stuk beter.  
Bruichladdich 15Y (green label) 75 Bittere teleurstelling in vergelijkende blindtest met 10Y en Bunnahabhain 12Y. Olieachtige smaak en scherpte verpest veel van de toch al niet plezierige houtsmaak. Wat een verschil met de uitstekende 15Y onder regime van Mc. Ewan!  
Bruichladdich Cask 311, 53,11%, distilled 19-09-2001 and bottled 27-04-2012, bottle 16 of 315, non-chill filtered and bottled at the distillery as Bruichladdies reserve - Roos, Wenting, van Wel 74 Fles geopend voor Bruichladdich proeverij bij Andre Bos op 15-9-2012 (1e). Neus: gedroogd fruit, duidelijk sherrywood, organisch, kazig en fors zwavel. Smaak: zoet en zilt tegelijk, kruidig, echt jammer van de bijsmaak die doorzet inde wat branderige afdronk. Met wat water komt de maltsmaak, vanille en boerenkaas beter naar voren uit het droge sherryhout maar de zwavel blijft (72). Na 3 maanden staan is de inhoud van de fles er iets op vooruitgegaan, maar blijft niet mijn smaak sherryvat (74). nieuw
Bruichladdich 21Y, 46% (2008 bottling), Oloroso Sherry 73 17e Leiden 2008. Na de briljante Bowmore van SMoS is dit qua neus het andere uiterste van de geur van sherryvaten: autoband, rubber, zwavel, licht turf. Echt onaantrekkelijke neus wat helaas door de wrange en droge smaak wordt bevestigd. Kruidig, sherryhout, zilt. Lange droge afdronk. Dit vind ik dus echt geen lekker sherryvat.  
Bruichladdich 9Y; James Mc. Arthur 72 Neus: fruitig maar niet fris, lijmig en malty. Smaak is zacht met licht turf maar erg plakkerig. Bourbonzoetheid en wat saaie goedkope smaak. Tot dan 74 punten maar de afdronk is een drama: iets zilt, droog en vooral veel lijm. Niet voor plezier categorie. In de herkansing viel de afdronk weer wat mee.  
Bruichladdich 17Y, 55,5%, Cadenhead's Authentic Collection, distilled 1986 and bottled July 2004, Bourbon hogshead, 270 bottles 70 4e na de 57.0% zusterfles op Bruichladdich proeverij bij Andre Bos op 15-9-2012. Neus: kruidig, laurier, branderig door de alcohol. Smaak is niet te trekken; boterig en zwaar alcoholisch. Water brengt maar gedeeltelijk uitkomst. Nog steeds messcherp, maar nu beter genietbaar door redelijke houtsmaak, vanille, peperig. Afdronk: droog hout en verbrand palet. Ik kan hier weinig mee. nieuw
Bruichladdich Rocks, 46%, no age (circa 5Y volgens standhouder) 70 Pot still festival 13 april 2007 (11e). Neus: turf, rook, citrusfruit, jonge malt. Smaak: spirity, veel turf, vanille, malt. Duidelijk nog erg jong en onaf. Afdronk ook vol turf en jong hout en wat onplezierige nasmaak. Snap niet zo goed waarom dit nu al in de fles gaat.  
  Bruichladdich Octomore
Bruichladdich: Octomore 46%, OB, 80.5 ppm, distilled 16/10/2002 and bottled april 2008, Buffalo Trace Bourbon Cask 83 Neus: heftig turf, niet medicinaal, maar meer aards, zoet en fris. Smaak: vettig, grainy, turf overheerst de meeste smaken, rookvlees. Lange gronderige afdronk met sappig hout.  
Bruichladdich: Octomore 12-140, 62.5%, 140 ppm, 5 years in oak cask, 15.000 bottles 75 Neus: bloody hell! Vond ik de voorafgaande 80.5 ppm al wat veel van het goede; deze monolitische kopstoot van fenol, alcohol en houtskool is wel zeer heftig. Zeer alcoholisch maar ook opvallend fris. Smaak: zwaar turf, volledige coating van de mond, prikkelend, wat bitter, droog, drop. Messcherp. Dit is een turfschep te ver voor mij. Ruigheid gaat door in de afdronk met een vrij bittere houtsmaak naast de aarde. Voor de liefhebber zullen we maar zeggen. Tweede keer proeven op de Bruichladdich proeverij bij Andre op 15-9-2012 verloopt niet veel beter. Met veel water wordt deze whisky een stuk toegankelijker en fruitiger; maar het blijft een brug te ver voor me. herzien
  Port Charlotte
Bruichladdich: Port Charlotte 2001, 59.2%, bottled 2007 from a Blood Tub (small cask with ca. 35 L content), Private botteling Ronald Wuijster 84 13e op festivalzaterdag Leiden 2007. Sample van Ronald neust indrukwekkend: intens fruitig (grapefruit, abrikoos), prachtig hout, onwaarschijnlijk rijk voor zo'n jonge whisky. Neust als fraai clean sherryvat van oudere leeftijd. Smaak: turf, fruit en zoet hout gaan de strijd aan met elkaar. Prima te doen op deze sterkte. Lange licht droge afdronk. Het klinkt gek, maar had misschien wel een jaar eerder op de fles gekund. De meeste flessen uit dit prachtige vaatje van slechts 35 liter zijn helaas in transport verloren gegaan.  
Bruichladdich: Port Charlotte 7Y, 66.5%, "Eidora Whisky No. 8", distilled 12-6-2001 and bottled 1-8-2007, cask no. 49, 334 76 Limburg festival 2010 (22e). Wordt dit de "Baffo Forever", maar dan op vatsterkte? Ja en nee. Ja, omdat de notities voor neus, smaak en afdronk bestaan uit turf, extreem turf en turf. Nee, omdat deze botteling door de vatsterkte meer te bieden heeft en minder jong en onaf smaakt dan vat 48. Droog en verwarmend. Het mist nog steeds diepgang.  
Bruichladdich: Port Charlotte 7Y, 46%, "Baffo Forever" Edition No. 5, distilled 12-6-2001 and bottled 27-3-2009, cask no. 48, 256 bottles, Kruger whisky 74 Limburg festival 2010 (21e). Neus: heftig turf, jonge malt. Smaak: ruw en onaf. Teveel ongenuanceerde turf voor mij; drink ik niet echt voor mijn plezier.  
Bruichladdich: Port Charlotte 3Y, 68.2%, cask 1 (work in progress) 73 Geproefd op 30 mei 2004 als grapje in masterclass Jim Mc. Ewan, die reuze trots is op het eerste distillaat onder zijn management dat whisky mag heten. Dit wordt een zwaar peaty (40 ppm) editie. Neus is vol turf, rook, vanille, bourbonhout en wat spirity. Smaak is suikerzoet, zilt en zwaar peaty. Dit is veelbelovend spul! Mooi plantaardig en veel minder droog dan Lagavulin. Afdronk is nog ruw, onaf, droog en kaal. Nasmaak na enige tijd wat onplezierig. Nog een jaartje of 8 geduld.  
Buffalo Trace: Blanton's Single Barrel Gold edition. Kentucky Straight Bourbon, 103 proof, No Age Statement (dumped 4-29-05 in rack # 11) 84 Pot Still Festival 15 april 2007 (13e). Neus is een verademing na de voorafgaande madeira finishes. Een elegante en krachtige Bourbon neus, met veel fruit (perzik, marmelade), kaneel. Smaak is niet overdreven zoet, met veel hout, vanille en een licht kruidige smaak. Mooie balans en een perfect alcoholpercentage. Prettige afdronk met sappige houtsmaak.   
Buffalo Trace: Sazerac Rye 18Y, 1981-2000, 45% Kentucky Whisky 84 Geur: vanille, fruitig en vooral kruidig. Smaak is krachtig en met veel meer diepgang dan de meeste Amerikanen. Start als bourbon met een duidelijke kruidige meerwaarde dor de rogge. Droge lange afdronk met aparte smaak (gember?). Goede combinatie met een stukje chocolade. Amerikaanse topper; niet helemaal mijn smaak, maar zonder meer uitstekende kwaliteit.  
Blanton’s Kentucky Straight Bourbon, Single Barrel Silver edition NAS, No Age Statement 98proof/49%, Barrel 9 / Warehouse 11 / rack 15, bottled 12-9-2006 82 Aftertasting genietschap 6 september 2008. Neus: heel kruidig, gebrande toast, houtskool, vanille, zoet. Smaak: prima Bourbon met rogge, brood en zoet hout. Lange licht droge afdronk.  
Buffalo Trace: Blanton's Single Barrel Kentucky Straight Bourbon, 46.5% (93 proof), No Age Statement, Barrel 111, Bottle 270, Bottled on July 14th 1995.       82 Krachtige Bourbon met naast de karakteristieke bourbon reuk & smaak een kruidig kaneelaroma. Veel hout, vanille en peperige kruidnagelsmaak. Mooie balans en zowaar een prettige afdronk zonder droge houtsmaak. In een tweede dubbeltest met Sazerac Rye de nipte winnaar. Deze Bourbon verveelt niet snel.  
Buffalo Trace: George T. Stagg, 70.6%, uncut/unfiltered, barrel proof, no age statement, 2006 botteling. 81 Genietschapsbijeenkomst 17-6-2006. Na de Jim Beam Rye is daar een enorm bourbon kanon. Neus: enorm krachtig door de alcohol, veel hout, kruidig. Smaak onverdund is buitengewoon heftig, maar door het hoge alcoholpercentage worden de karakteristieke zoete bourbonsmaken op een goede manier beïnvloed. Geen weeïge zoetheid, maar knallend hout, kruiden, vanille, chocolade, abrikoos. Zeer geconcentreerd en moeilijk te verwerken. De afdronk daarentegen is veel eleganter dan verwacht: mooie zoetheid, kruidig en niet te droog hout op het einde. Met water erbij wordt de neus beter: hout, roggebrood, nootmuskaat, kruidnagel, pepermunt. De smaak heeft nu ook wat pepermunt/eucalyptus naast de enorme kruidigheid (nog veel meer dan Jim Beam). Een absoluut uniek powerhouse, maar niet echt iets om regelmatig te drinken. Verdunnen met water haalt de kracht eruit en er blijft dan een niet zo uitzonderlijke bourbon over met iets teveel hout. Een experiment men een ijsklontje daarentegen was zeer geslaagd.De cacao komt nu goed naar voren en door het hoge alcoholpercentage blijft het ook met ijs zeer verwarmend en tegelijk ijskoud. Hmmm....Stagg on the rocks.....sorry Jim.  
Buffalo Trace, 45%, Kentucky Straight Bourbon Old Style Sour Mash Whisky 80 7e op festivalzondag 2004. Neus: typische bourbon zoetheid maar ook lekker kruidig. Smaak hakt er stevig in: hout, vanille, pittig kruidig. Doet denken aan Wild Turkey. Afdronk is erg zoet en nogal plakkerig. Overall een prima Bourbon met een waardering tussen Maker's Mark en Wild Turkey Rare Breed.  
Buffalo Trace: Sazerac Rye 18Y, 1981-2000, 45% Kentucky Whisky  80 Geur: kruidig, fruitig, esters (oplosmiddel) en zoet. Smaak is pittig kruidig en behoorlijk krachtig. In een h2h met Zuidam Straight Rye is de Sazerac veel voller en kruidiger. Gelukkig is de solvents associatie in de neus alleen daar merkbaar. Zoete lange afdronk met sappig hout (81). Genietschapsproeverij 27-11-2010: 79.  
Blanton's Single Barrel Bourbon, 303, barrel 25, warehouse H, rick, 28, 63.5% (127 proof) 68 Potstill festival 2 oktober 2010 (2-14). Neus: zoet en zwaar alcoholisch. Smaak: zoet en kruidig vuurwater. Teveel alcohol. Met water op drinksterkte gebracht (40-45%) waardoor de neus veel beter wordt met meer fruit en amandel. De smaak is ook toegankelijker, maar ik vind het een tamelijk weeïge en plakkerige Bourbon. Lijmige afdronk met veel hout.  
  Bunnahabhain
Bunnahabhain 1966, 35Y, 46.1%. Distilled on May 16th and matured in sherry cask 4379. Bottled on 19-3-2002 on cask strength. Limited edition of 401 bottles. 92 Geproefd in White Hart Hotel in Port Ellen voor het bezoek aan de maltings. Heerlijk zoete neus met erg veel hout. In de smaak valt het hout als eerste op, net niet te overheersend met een prachtige honingzoete smaak. Lichte tabaksmaak. Prettig droge afdronk waarbij opvalt dat het hout totaal niet overheerst. Met wat water gebeurd er weinig met de neus, maar de smaak komt prachtig los: tabak maakt plaats voor zoet fruit. Perfecte balans. Mag naast een Macallan Gran Reserva staan!  
Bunnahabhain 1967, 40.5%, Prenzlow collection. 90 19e op festivalzaterdag 2004! Neus lijkt een topper aan te kondigen! Belegen en heel elegant met veel hout, perzik en ander fruit. De smaak doet erg aan de 1966 owners botteling herinneren, maar is iets minder subtiel met veel fruitig sherryhout karakter (kersen, perzik). De heerlijke lange afdronk wordt uiteindelijk iets bitter en is net te droog om in de top te komen.  
Bunnahabhain 1969, 30Y, 40.1%, Scott's Selection. 88 Inzet Gert op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003 na de Auld Acquaintance. Duidelijk een veel lichtere whisky. Neus vol vanille, belegen, ziltig. Zacht, elegant en vol karakter. Mooie houtsmaak met beetje rook en veel vanille. Mooie droge afdronk. Deze drink ik toch liever dan de Auld Acquaintance botteling.  
Bunnahabhain 33Y, 43.5%, 1620 bottles. 88 13e bij Scott 17-1-2009. Neus: hout, zoete malt, sherrywood met bourbonwood?, rood fruit. Smaak is mooi bitterzoet, eierkoek, belegen malt, vanille, fruitig. Heerlijk drinken met een lange bitterzoete houtafdronk.  
Bunnahabhain 40Y, 40.6%, Duncan Taylor Rare Auld, cask 4877, 06.1966-10.2006. 88 Pot still festival 13 april 2007 (5e). Neus is enorm fruitig en onwaarschijnlijk fris voor zo'n oude whisky: citrusfruit, peren, anijs, menthol en opvallend weinig hout. De smaak is ook een intense hout- en fruitnectar. Afdronk heeft verder weinig ontwikkeling, maar blijft gelukkig sprankelend fris. Een heel bijzondere expressie van Bunnahabhain.   
Bunnahabhain Auld Acquaintance 34Y, 1968-2002, 43.8% Limited Hogmanay Edition. 88 Aankoop bij bezoek aan distillery mei 2003. Geopend op 26 september 2003 (HOD proefavond 9). Neus: veelbelovend! Heerlijk vol en zoet, veel hout, sherry en overrijp zoet fruit. Smaak: krachtig, zoet, filmend, abrikoos, chocolade, veel overheersend hout. Afdronk: lang, verwarmend, glad, stroperig. Hout blijft ook in afdronk allesbepalend (beetje vergelijkbaar met de nasmaak na een USA Bourbon). Er gebeurt gewoon te weinig om de aankoopprijs van 100 pond te rechtvaardigen. Teleurstellend t.o.v. de 1966 en helaas de "verliezer" van de avond. Tweede keer proeven met Huub identieke score (84). De neus is als een topper, de smaak valt dan gewoon een beetje tegen. Derde keer als opening van genietschapsbijeenkomst van 13-12-2003 iets hoger gewaardeerd (86). Bij volgende keren proeven in isolement weer iets gestegen. Langzaam ontdek je het licht zilte karakter door het hout heen. Wordt steeds meer genietwhisky en eindigt uiteindelijk op 88. Februari 2005 weer eens blind geproefd bij Michel: 85.  
Bunnahabhain XVIII, 18Y, 43% (2006 botteling) 87 9e op Leiden 2006 en 3e op Pot Still 13 april 2007. Neus: rijk, elegant en fruitig, belegen malt, perzik, kaneel, leer. Smaak is heerlijk zoet en fruitig (pruimen, abrikoos) met een vleugje zwavel. Verwarmend. De licht bittere afdronk heeft een mooie houtsmaak. Een uitstekende Bunnahabhain en een aanschaf waard ondanks het forse prijsverschil met de 12Y.   
Bunnahabhain 1966, sherry cask, cask strength, Murray McDavid Mission series 87 Geproefd op Jim McEwan Masterclass op 25 mei 2003 in warehouse Bruichladdich distilleerderij. Neus: heftig sherry, hout, zacht fruit, boenwas, beetje ranzig. Smaak: veel frisser dan de neus! Hout, kaneel, heel veel sherry. Overdadig hout in de afdronk. In de blindtest door bijna iedereen voor een Macallan uitgemaakt tot groot genoegen van McEwan. Deze geweldige whisky was de minste van de vijf in de masterclass!!   
Bunnahabhain 1984-2003, 57.5%, Scott's Selection. 87 Inzet Michel op genietschapsbijeenkomst 15-10-2005 na de Highland Park. Neus is vettig, bloemengeur, vanille en licht ziltig. Fris en vol karakter. Mooie krachtige smaak; na de eerste alcoholprikkel al snel zacht en vettig. Mooi boterige malt, vanille, aarde, zilt. Mooie droge afdronk; goed in balans en met een licht bittertje.   
Bunnahabhain XXV, 25Y, 43% (2006 botteling) 87 12e op Leiden 2006. Neus: heerlijk rijk en vol. Eleganter dan de 18Y en erg floraal, fruitig (perzik), kokos, eikenhout. Smaak is zeer intens, fruitig, heerlijk malty, hout, kokos, licht bittertje. Allemaal prachtig in balans. Honingzoete afdronk met een vleugje bitter. Heerlijk, maar geen prijs/kwaliteit topper. Nauwelijks beter dan de 18Y, maar wel heel erg veel duurder.  
Bunnahabhain 1964, 25Y, 46%, distilled 30.11.1964, bottled 2.90, oak wood, casks 4852-4856, Signatory Vintage (Dumpy Bottle) 86 1e bij Genietschap op 2 april 2011. Een Bunnahabhain in de pretasting met een zeer afwijkend smaakprofiel. Bijzondere neus met chloor, pepermunt en ananas; een zeer fruitige smaak met verrassend weinig hout voor zo’n hoge leeftijd en zeer hoge “drinkability”.  
Bunnahabhain 1979-1996, 17Y, 57.2% Sherry butt 5109. Signatory Dumpy Bottle. 86 Staartje opgemaakt bij vakantievoorbereiding met Andre 10-2-2003. Neus: sherry, rook, planten. Smaak: zwaar sherry, kruidnagel, postelastiekjes, licht rokerig. Met wat water grote verbetering: neus wordt fruitiger met iets van kaneel. De elastieksmaak verdwijnt en de malt komt nu meer door de sherry heen. Zeer weinig turf! De afdronk is uitstekend, lang en coating.  
Bunnahabhain 38Y, 40.8%, Duncan Taylor, cask #3328, 03.1967-11.2005, 209 bottles. 86 Pot still festival 13 april 2007 (6e; 85) en genietschapsproeverij 27-6-2009 (87). Na de 40Y in dezelfde serie heeft deze editie veel meer sherry in de neus en is kruidiger. Schitterende neus met veel zoet fruit (kersen, perzik, aardbei), kokos, anijs, kaneel, linnenkast. Smaak: intens en bitter hout op het randje van overpowered, kruidig, rozijnen, kersen, tikje zwavel. Bitterheid zet door in de droge afdronk die gelukkig ook nog wat zoet sherryhout ter compensatie biedt.  
Bunnahabhain 1976, 31Y, no details 85 Blindproefrondje bij Michel met het genietschap op 31 oktober 2009. Neus: floraal, zeer fruitig, oud hout en belegen malt. Smaak is intens fruitig (grapefruit, mandarijn) en zeer zoet en visceus; bijna likeurachtig. Filmende zoete afdronk. Jammer dat er verder geen details bekend zijn...  
Bunnahabhain 14Y, 52.6%, limited Edition 761 bottles. Pedro Ximenez finish, bottled 26-04-2006. 84 3e bij Dick op 20-1-2008 (88) en als sample bij Michel Augustus 2008 (80). Neus: zeer rijk, fruitig, prachtig hout, laurier, malt, ves brood, zwavel, kaas. Intense smaak, biterzoet, winey, malty. Korte, filmende licht droge afdronk met iets bittere houtsmaak. Bunna in topvorm! Jammer dat ze zo lastig te krijgen zijn.  
Bunnahabhain 2000-2009, 59.7%, Gordon & MacPhail Reserve, first fill bourboncask #915, 225 bottles 83 5e op Pot Still 2009. Neus: vanille, perzik, banaan, drop, tikje medicinaal. Smaak: boterig, malty, kruidig en clean. Afdronk: wat droog. Met een beetje water toegankelijker en fruitiger (83). Herkansing in blindproefrondje bij Andre op 28-5-2011 (82)  
Bunnahabhain 12Y, 43% (2006 botteling) 82 11e op Leiden 2006. Nieuwe verpakking altijd weer een reden voor herwaarderen: Neus: subtiel, fruitig, malty, veel body. Smaak is fruitig (perzik), honing, vettig, hout en een vleugje zilt. Deze botteling is zeker op het niveau van voorgaande edities en hoeft zich niet te schamen na de veel duurdere 18 jaar.  
Bunnahabhain 1981, 22Y, Work in progress straight from the cask 82 Buitenkansje tijdens bezoek aan Bunnahabhain op 26 mei 2003: voor een DVD project werd de manager geïnterviewd in o.a. het warehouse. Een sample uit een refill sherry cask uit 1981 (22Y) werd getest. Neus: heerlijk zoet en honingachtig. Onverdund prima te drinken! Smaak is verwarmend, boterig en honingzoet. Verder weinig ontwikkeling. Lange gladde afdronk.  
Bunnahabhain 1988-1998 The Macphail's Collection 82 3e wis na het eten bij Andre (29/12). Leuk na een Brora omdat deze Islay juist bijna nul zee en turf karakteristieken heeft. Lucht en smaak van boter en honing. In de afdronk ietsje ziltig. Zeer zacht en iets plezieriger dan de officiële botteling.  
Bunnahabhain 1989, 15Y, 45%, from one single cask. Douglas of Drumlanrig. 82 18e op festivalvrijdag 2005. Neus: subtiel, licht zilt, citrusfruit, boterig, vanille, malt. De frisheid is een verademing na de reeks voorafgaande sherryvaten. Smaak: zacht, malty, fruitig (nu meer banaan dan citrus), licht zilt en wat olieachtig. Mooie zoete afdronk die langzaam in een prettig bittere nasmaak overgaat. Typisch Bunnahabhain; de 12Y distilleerderij botteling is een stuk goedkoper voor prijs/kwaliteit verhouding.  
Bunnahabhain 9Y, 46%, distilled 2001 and bottled 2010, The Nectar of the Daily Drams 82 Neus: heftig sherrywood, bruine suiker, autoband, noten, floraal, zoet. Smaak: kruidig, licht zwavelig maar niet storend, stevige houtsmaak voor zo'n jonge whisky, gedroogd fruit. Licht droge zoete houtafdronk. Tja; een voorbeeld van een sherryvat dat het subtiele distillery karakter van Bunnahabhain totaal overschreeuwt. Toch vind ik het wel een leuke botteling.  
Bunnahabhain Darach Ur, Batch 1, no age, 46,3% 82 3e bij Scott 17-1-2009. Neus: vanille, floraal, licht turf, citrusfruit. Smaak: jong, granig, turf, aarde, mooi zoet. Droge afdronk met wat bitter hout.  
Bunnahabhain 12Y (2000-2005) 81 Milde Islay whisky met hoog allround karakter. Mist de diepgang en flair van de grote namen maar is een prima genietbaar product voor alle tijdstippen. Volgens de distilleerderij manager is de gemiddelde leeftijd momenteel (2003) 14Y (80). November 2004 half flesje aangeschaft. Neus: subtiel, honing, boter, malt. Smaak: zacht, malty, fruitig (perzik, banaan), licht zilt en olieachtig. Afdronk: de honingzoete malt verandert langzaam in een prettig bittere nasmaak.  
Bunnahabhain 1979-2003, 24Y, 45.7%, Cadenhead's 81 7e op Cadenhead proeverij 21-5-2004. Neus is opvallend neutraal; er springt geen geur echt uit. Smaak is prikkelend, boterig en licht bitter. De afdronk wordt overheerst door zwavel; kost strafpunten. Water toevoegen geeft verbetering. Heeft lange tijd nodig om te openen! Geur wordt fruitiger en smaak meer honingachtig (bittertje blijft er ook in). Zwavel in de afdronk wordt minder storend.  
Bunnahabhain 1978, 27Y, 55.6%, Signatory Cask Strength collection, distilled 30.03.1978 and bottled 08.02.2006, oak cask# 2542, bottle 27 of 509. 80 17e bij Scott 17-1-2009. Neus: vrij scherp en ontoegankelijk. Smaak is na wat verdunnen lekker en met het typische Bunnahabhain bitterzoete smaakje. Voor een 27 jaar oude expressie stelt dit echter teleur. Mist gewoon de complexiteit van de eerser geproefde OB 34Y.  
Bunnahabhain 12Y, 46%, cask # 5375, distilled 28-4-97 and bottled December 2009. Selected for Whiskeria Toilasor (Glu Glu 2000 - The Malt Whisky Club) 79 Genietschap in Zwitserland 25-9-2010 (10e). Neus: turf, organisch, muf, kazig, niet echt aantrekkelijk. Smaak is beter dan de neus; vettige boterige malt, aardse turf die wel erg aanwezig is. Tikje spirity met een droge afdronk vol turf. Ik heb nog steeds niet zoveel met peated Bunnahabhain...  
Bunnahabhain 1978, 27Y, 54.9%, Signatory Vintage Cask Strength Collection series. Distilled 30.03.1978 & Bottled 27.05.2005. cask # 2541, bottle 327 of 489. 79 10e op Pot Still festival 2005. Neus: boterig, malty, spiritus, graan. Smaak onverdund is vettig, malty en kaal. Water toevoegen geeft wat opening van zaken: meer fruit, malt en vanille in de neus. Smaak blijft vettig en malty, maar heeft nu duidelijk zwavel. De droge afdronk met noten en hout is eigenlijk wat saai. Ik vind dit minder lekker dan de 12Y distilleerderij botteling; over prijs/kwaliteit gesproken....  
Bunnahabhain 20Y, 1979, 46% Murray Mc. David (Bourbon cask) 79 9e bij Andre (29-12-2001). Neus plezierig zacht en boterig. Smaak scherp; lijkt jonger dan 20 jaar, zee, vanille. Droge afdronk. Complex!  
Bunnahabhain Moine, 7Y, Islay festival botteling 2004 79 Super Wigman Tastung 2004. Leuke rariteit, maar alweer een waar ik nauwelijks aan toe kwam. Slechts klein slokje geproefd. Erg jong, spirity en veel meer turf dan gebruikelijk bij Bunnahabhain ("zij kunnen het nu ook…"). De whisky is OK, maar Bunnahabhain was juist altijd die milde Islay whisky zonder turf. Dit blijft nog ver van het niveau van de 3 grote Islay zuidkust whisky's. Zit de wereld hier nu op te wachten?  
Bunnahabhain, 1988-2002, 14Y, 43%, Chieftain's Sherry Finish, cask# 9038 79 10e bij Huub op 13-9-2003. Neus: vettig, rook, vanille, banaan. Smaak: boterig, vanille, zilt. Waar is de sherry? Iets minder lekker dan de distilleerderij botteling.  
Bunnahabhain 12Y, 59%, cask # 5375, distilled 28-4-97 and bottled December 2009. Selected for Whiskeria Toilasor (Glu Glu 2000 - The Malt Whisky Club) 77 Genietschap in Zwitserland 25-9-2010 (11e). Apart hoe anders dit ruikt en smaakt in vergelijking met exact dezelfde whisky op 46%. Alcoholische en zoetere neus; minder muf dan de 46% maar nog steeds niet fris. Smaak: erg scherp, droge turf, niet goed in balans. Vrij lange droge houtafdronk vol turf. Ik prefereer de 46% editie. Het verdunwater maakt kennelijk verschil, want water toevoegen aan deze whisky levert niet hetzelfde resultaat als de 46% botteling.  
Bunnahabhain 16Y, 53.2%, Manzanilla Sherrywood Finish, limited edition, natural cask strength, un-chillfiltered 73 7e Groningen 2010. Eerst 12Y in bourbon en daarna 4 jaar in Manzanilla sherryvat volgens standhouder. Neus: zoet, kruidig, iets ranzigs in de geur, rookvlees, hout. Smaak: interessant bittertje, vijgen, kruidig, droge houtsmaak, complex maar niet echt lekker. Afdronk tikje te bitter en droog voor mijn smaak. Ging me snel tegen staan.  
Burn of Speyside 6Y, distilled 1996, 46% ("from refill bourbon barrels"). Bevat Balvenie & Glenfiddich (handmatig doorgekrast op label in latere edities),  78 Mystery guest bij Gert op 21-2-2004. Neus: zeer fruitig (citrus), bloemen, veel malt en fris. Smaak is licht prikkelend op de tong, fruitig, graan en een beetje turf.  Afdronk is droog en fris met mooie houtsmaak. Blind geproefd dacht ik aan een Lowland. Deze whisky bevalt een stuk beter dan het broertje gerijpt op refill sherry hogshead!  
Burn of Speyside 6Y, distilled 1996, 46% ("from refill sherry hogshead"). Bevat Balvenie & Glenfiddich (handmatig doorgekrast op label in latere edities),  68 Neus: fruitig (perzik, citrus), malty, licht rokerig maar niet echt fris (velpon). Smaak is zacht en fruitig met licht turf.  Weinig ontwikkeling en korte zoete plakkerige afdronk. Gewoon iets te jong (72)? Bij tweede keer proeven nog minder interessant en een onprettige nasmaak. Gert neemt een blind sample mee als mystery guest op genietschapsbijeenkomst 13-12-2003; identieke score.  
Bushmills 1608 Anniversary Edition, 46%, 400th Anniversary of the original grant to distil 84 Luxe editie van de 1608 op hoger alcoholpercentage. Heerlijke aromatische neus, malt, vanille, fudge, bourbonhout, zacht fruit (banaan, framboos). De smaak is pittiger dan verwacht maar toch zeer zacht, honingzoet, boterig , kruidig, roggebrood. Zeer vol en rijk van smaak. Lange zoete filmende afdronk met sappig hout en licht droge nasmaak. Grote klasse blended whisky die vele single malts achter zich laat.  
Bushmills 16Y Triple Wood (Irish Whiskey)  84 8e wis op festival 2000. Revanche van de Ieren met deze lekker houtige en belegen whiskey. Sherry, koffie, toffee, vanille (bourbon) en noten en fluweelzacht. Totaal geen turf of rook. Sterk houtige afdronk. Een wereld van verschil met de 10Y. Pas bij aanschaf van de fles ontdekt dat het een triple wood is (eerst bourbonvat, dan sherryvat, finish met portvat). 2e in 2004: minder zacht dan verwacht. Heerlijke zoete smaak, maar de port overheerst geen moment. Prachtige balans. Stroeve afdronk kost punten. Blind proeven tegenover de Black Bush (nog eens herhaald als mystery guest op 18 december 2004) in wat ontluisterend. De veel goedkopere blended blijkt even goed!  
Bushmills: Black Bush, 40%, Blended Irish Whiskey (botteling 2004-2006). 84 Op advies van Huub eindelijk getest in hotelbar. Neus is typisch Iers aroma. Mild, vanille, malty. Mooie volle, vettige en zoete smaak (iets sherry?) met veel fruit, vanille en noten. Mooie zachte gladde afdronk met veel malt, mooie houtsmaak en een vleugje rook. Geen lijm in de afdronk! Net als de 1608 scoort ook deze blended (grain component komt van Midleton) ruim boven de Bushmills 10Y single malt! Oktober 2004 de eerste fles aangeschaft van deze heerlijke zachte whiskey; wegens de sublieme smaak in de Irish Coffee nu standaard in huis. Bij blind proeven nog hoger gescoord (o.a. als mystery guest op genietschapsbijeenkomst bij Nico op 18 december 2004).   
Bushmills 1608 Reserve, Blended Irish Whiskey, 40% 82 Grote verrassing: een blended scoort hoger dan de 10Y single malt! Neus is aromatischer dan de 10Y met veel vanille, fudge, bourbonhout, mint en zacht fruit. De smaak is zeer zacht, zoet, boterig en voller dan de 10Y, maar nog steeds fris. Korte zoete filmende afdronk met sappig hout en roggebrood. Kleur is ook iets donkerder dan de Bushmills 10 (82). Op 27 juni 2009 en 25 juni 2011 weer hoog gescoord in blindrondjes bij Jos en herkend als een Ierse whisky (80 en 83). Gemiddelde score genomen.  
Bushmills Black Bush, 40%, Blended Irish Whiskey (new 2006 botteling) 81 Nieuwe verpakking aangeschaft voor Ierland proeverij 6-10-2006. Valt erg tegen na de Knappogue's en Bushmills 10Y. Later geproefd naast een 2005 botteling. Deze 2006 editie is een stuk scherper en minder interessant.   
Bushmills 10Y (Irish Single Malt Whiskey)  79 Vroeger vond ik dit een topper naast de Jameson & Tullamore Dew huiswhisky. Er kan veel gebeuren met je smaak in een paar jaar tijd. Neus licht, fruitig, zoet (honing, vanille, malt en fruit (citrusachtig). Smaak is zacht, malty, honingzoet en Lowland licht, maar met een aparte kruidige smaak erbij. Afdronk duidelijk minder prettig: stroef en vreemd bijsmaakje. Op genietschapsbijeenkomst) van 12 juni 2004 een nieuw label geproefd ("10Y double matured"); ik heb hier vrijwel dezelfde smaaknotities en puntenwaardering bij. Op Ierse whiskyproeverij 6-10-2006 enigszins onderuit naast de veel frissere Knappogue Castle 1994 (Bushmills gerijpt op ex-Bourbon vaten)  


uw keuze
A B C D E F G H  J K L M N O P R S T U V W Y Z

Auteursrecht: Nico Meijboom



terug naar proefnotities en punten

 

webmaster
__________ 
Whisky Monitor  __________
nmeijboom59@kpnmail.nl

webdesign
ekksites
internet producties